Question

NAPISZ ROZPRAWKE NA TEMAT "NIE SZATA ZDOBI CZŁOWIEKA"

proszę o przytoczenie mi argumentów i napisanie wstępu rozprawki

z gory dzieki!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

POtrzebne na dzis

Answer 1

Jeśli nie szata zdobi człowieka to w czym tkwi jego wartość? (rozprawka)Pytanie zawarte w temacie rozprawki można sformułować inną, znaną myślą – być czy mieć? To bardzo ważne pytanie i z całą pewnością mogę zgodzić się z tezą, która jawi się w temacie pracy.Nie będę pisać, że sama się do niej dostosowuję. Nie będę tak pisać, bo to nieprawda. Często oceniam ludzi po ich wyglądzie, choć wiem, że to nie jest słuszne. Przecież prawdziwa wartość człowieka tkwi w jego wnętrzu. Szata jest tylko ułudą – może szybko ulec zmianie, a to, co człowiek sobą reprezentuje, jest wartością nieprzemijającą. Po czym w takim razie powinniśmy poznać wartościowego człowieka? To jego zdolność do odczuwania współczucia, bezinteresowna dobroć, czułość, miłość i przyjaźń. A człowiek choćby najpiękniej czy najmodniej ubrany, ale pusty w środku, nie pokocha nas i nie zrozumie.Świetnym przykładem ilustrującym to, o czym mówię, jest postać Ani Shirlej z powieści Ania z Zielonego Wzgórza. Ta rudowłosa i piegowata dziewczyna nie była śliczna, nie miała strojnej garderoby jak jej koleżanki, a mimo to zjednywała serce każdego, kto tylko ją poznał. Do domu Maryli i Mateusza wniosła wiele ciepła i radości. Zawdzięczała to swojej bogatej osobowości, ujmującemu stylowi bycia, przyjaźni, którą potrafiła okazywać i ogromnej wrażliwości. Te wszystkie cechy były niewypowiedzianie ważniejsze od urody czy modnych ubrań.Wiem, że zdarza mi się bardzo krzywdzić ludzi, oceniając ich tylko po wyglądzie. Przykładem, który może potwierdzić to, jak bardzo możemy w ten sposób skrzywdzić innych, jest Zenek z powieści Ten obcy. Gdyby Ula, Pestka i reszta przyjaciół z Olszyny ocenili go po biednym ubraniu i pozornej oschłości, nie wiadomo, jak dalej potoczyłoby się jego życie. Na szczęście zadali sobie odrobinę trudu, żeby bliżej go poznać. I nie zawiedli się – Zenek okazał się bardzo mądrym i odważnym chłopakiem.Kto ze znanych mi osób – rzeczywistych lub książkowych – mógłby jeszcze poprzeć tezę, że wartość człowieka nie tkwi w jego wyglądzie zewnętrznym? Doskonałym przykładem może być Andrzej Radek z powieści Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego. Chłopak był wyśmiewany przez kolegów z powodu wyglądu i chłopskiego pochodzenia, choć na te zewnętrzne czynniki nie miał żadnego wpływu. Mimo to był bardzo inteligentny i – przede wszystkim – pracowity. Po pewnym czasie udało mu się zdobyć uznanie kolegów.Markowe ciuchy, modny wygląd zdają się obecnie być dla wielu ważniejsze niż charakter i ludzkie wnętrze. W dzisiejszych czasach bardzo budująca, choć dla wielu zapewne niemodna jest postawa św. Franciszka z Asyżu, który opuścił dom rodzinny, a cały majątek rozdał biednym. Przez całe życie pomagał chorym i potrzebującym. Jako biedny zakonnik był zawsze bardzo skromnie ubrany – wiedział, że dobra materialne nie zapewnią mu trwałego szczęścia. Był osobą otwartą, gotową w każdej chwili udzielić pomocy – i właśnie w tym tkwiła jego wartość. Podobnie jak papież Jan Paweł II nauczał ludzi miłości do Boga, bliźniego i do natury. Jedną z najbardziej znanych, podziwianych i szanowanych kobiet na świecie w XX wieku była Matka Teresa z Kalkuty. Uznanie przyniosła jej bezinteresowna praca dla potrzebujących. Wszystkie swoje wysiłki skupiła na bezdomnych dzieciach, kształcąc ich i ucząc dbać o siebie. Mimo, że w dzisiejszych czasach jest coraz więcej materializmu, a coraz mniej bezinteresownych odruchów, postaci podobnych do św. Franciszka czy Matki Teresy nie brakuje. Janina Ochojska, Anna Dymna, nieżyjący już Marek Kotański – to ludzie, których życie ma wielką wartość. My też powinniśmy pamiętać, że nie żyjemy tylko dla siebie, lecz również dla innych i obok innych. Nasze życie jest tyle warte, ile radości i pożytku mają z nas inni. „Bądźcie dobrzy jak chleb” pisał kiedyś św. Paweł i tą dobroć jesteśmy zobowiązani nieść w swoich rękach światu. Do tego potrzebne jest jednak nasze głębokie, wrażliwe wnętrze.W świetle przytoczonych argumentów uważam, że stwierdzenie, iż „nie szata zdobiczłowieka” jest prawdziwe.W czym tkwi zatem wartość człowieka? To smutne, bo odpowiedź nie zawsze i nie dla wszystkich wydaje się oczywista. A człowieka, zamiast po jego wyglądzie, powinniśmy oceniać po jego myślach, słowach i czynach. Po tym, jaki jest dla innych – bo ubiór i uroda nie mają tu większego znaczenia. I tych, którzy o tym zapominają, pozostawiam ze słowami Lisa z Małego Księcia: „Dobrze widzi się tylko sercem – najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”.