Napisz rozprawkę której tezą będą słowa Jana Pawła II "Człowiek jest wielki nie przez to co ma , lecz przez to czym dzieli się z innymi"
zanetaxdxd
Zgadzam się ze słowami wielkiego człowieka, papieża Jana Pawła II, który mówi, że ,,Człowiek jest wielki nie przez to co ma , lecz przez to czym dzieli się z innymi". Uważam tak, ponieważ to godzi się z prawdami wiary. Jestem chrześcijaninem i ten cytat mogę przytoczyć do wielu sytuacji. Człowiek może być niski ale nigdy mały. Dzieląc się z innymi stajemy się wielkimi, nie chodzi tu o wzrost, lecz o naszą duszę. Kiedy spotkamy głodnego, nakarmmy go, nagiego- przyodziejmy go. Róbmy to bezinteresownie, nie oczekujmy za to zapłaty, wynagrodzenia. Zostaniemy za to rozliczeni podczas Sądu Ostatecznego. Bądźmy kowalami własnego losu, życia po życiu. Nie znieczulajmy sie na krzywdę ludzką! Jeżeli mamy wiecej, podzielmy się tym z ludźmi, którzy nic nie mają, głodują, wegetują biedę. Oni potrzebują pomocy, a my możemy im pomóc. Tak jak robił to Karol, Karol Wojtyła. Nie możemy być obojętni. Jeżeli my będziemy teraz pomagać, a w przyszłości potrzebować, to ktoś napewno też nam pomoże. I jeszcze raz powtórzę: Człowiek jest wielki nie przez to co ma , lecz przez to czym dzieli się z innymi! Te słowa są wielkie, tak jak ich autor.
1 votes Thanks 0
sylwia007
Człowiek jest wielki nie przez to co ma lecz to czym dzieli się z innymi.powyższą tezę spróbuje uzasadnić następującymi argumentami. po pierwsze choć człowiek by miał wszystko,a nie umiał by się tym podzielić z biedniejszymi .można powiedzieć że nie był by człowiekiem a to dlatego że cechuje go jedynie pycha i duma w swym życiu taka osoba kieruje się zziębniętym twardym sercem.robi wszystko dla siebie aby jemu tylko było dobrze.nie sztuką jest coś posiadać ale sztuką jest dzielić się tą rzeczą z bliźnim. po drugie przykładem popierającym tezę może być przypowieść o żebraku .pewnego dnia pod murem pałacu znalazł się zebrak.król widząc to nie pomógł mu a jedynie przyglądał się na jego biedę , ból i cierpienie.choć miał duży majątek nie podzielił się z biedniejszym.okruchy ze stołu wolał rzucić psom niż dać umierającemu człowiekowi.wrzody na ciele żebraka lizały psy.serce króla nie ugieło się widząc tak drastyczny widok. pewnego dnia biedak umarł i przeniósł się na łono abrahama.po pewnym czasie umarł i władca ten zaś nie trafił od razu do nieba lecz musiał odkupić swe grzechy min. to że nie pomógł starcowi.pan bóg wszytko z góry widzi i sprawiedliwie osądzi czyny ludzi. ostatnim a zarazem najważniejszym argumentem będzie to iż osoba która w swym życiu kieruje się egoistyczną postawą. choć ma duży majątek i co raz to więcej jeszcze pragnie nie ma przyjaciół ludzie unikają kontaktów z takim człowiekiem. dla pieniedzy można zrobić wszystko ale miłości przyjażni zdrowia nie można kupić sobie w sklepie. uważam iż powyższymi argumentami potwierdziłam tezę zawartą w temacie."Człowiek jest wielki nie przez to co ma , lecz przez to czym dzieli się z innymi"
Uważam tak, ponieważ to godzi się z prawdami wiary. Jestem chrześcijaninem i ten cytat mogę przytoczyć do wielu sytuacji. Człowiek może być niski ale nigdy mały. Dzieląc się z innymi stajemy się wielkimi, nie chodzi tu o wzrost, lecz o naszą duszę. Kiedy spotkamy głodnego, nakarmmy go, nagiego- przyodziejmy go. Róbmy to bezinteresownie, nie oczekujmy za to zapłaty, wynagrodzenia. Zostaniemy za to rozliczeni podczas Sądu Ostatecznego. Bądźmy kowalami własnego losu, życia po życiu. Nie znieczulajmy sie na krzywdę ludzką! Jeżeli mamy wiecej, podzielmy się tym z ludźmi, którzy nic nie mają, głodują, wegetują biedę. Oni potrzebują pomocy, a my możemy im pomóc. Tak jak robił to Karol, Karol Wojtyła. Nie możemy być obojętni. Jeżeli my będziemy teraz pomagać, a w przyszłości potrzebować, to ktoś napewno też nam pomoże.
I jeszcze raz powtórzę: Człowiek jest wielki nie przez to co ma , lecz przez to czym dzieli się z innymi! Te słowa są wielkie, tak jak ich autor.
po pierwsze choć człowiek by miał wszystko,a nie umiał by się tym podzielić z biedniejszymi .można powiedzieć że nie był by człowiekiem a to dlatego że cechuje go jedynie pycha i duma w swym życiu taka osoba kieruje się zziębniętym twardym sercem.robi wszystko dla siebie aby jemu tylko było dobrze.nie sztuką jest coś posiadać ale sztuką jest dzielić się tą rzeczą z bliźnim.
po drugie przykładem popierającym tezę może być przypowieść o
żebraku .pewnego dnia pod murem pałacu znalazł się zebrak.król widząc to nie pomógł mu a jedynie przyglądał się na jego biedę , ból i cierpienie.choć miał duży majątek nie podzielił się z biedniejszym.okruchy ze stołu wolał rzucić psom niż dać umierającemu człowiekowi.wrzody na ciele żebraka lizały psy.serce króla nie ugieło się widząc tak drastyczny widok. pewnego dnia biedak umarł i przeniósł się na łono abrahama.po pewnym czasie umarł i władca ten zaś nie trafił od razu do nieba lecz musiał odkupić swe grzechy min. to że nie pomógł starcowi.pan bóg wszytko z góry widzi i sprawiedliwie osądzi czyny ludzi.
ostatnim a zarazem najważniejszym argumentem będzie to iż osoba która w swym życiu kieruje się egoistyczną postawą.
choć ma duży majątek i co raz to więcej jeszcze pragnie
nie ma przyjaciół ludzie unikają kontaktów z takim człowiekiem.
dla pieniedzy można zrobić wszystko ale miłości przyjażni zdrowia nie można kupić sobie w sklepie.
uważam iż powyższymi argumentami potwierdziłam tezę zawartą w temacie."Człowiek jest wielki nie przez to co ma , lecz przez to czym dzieli się z innymi"