Książkę pt. „Eragon” napisał Christopher Paolini. Pracę nad tą książką rozpoczął, gdy miał zaledwie piętnaście lat, co wzmaga chęć przeczytania tego dzieła. Nastoletni Autor miał na pewno bujną wyobraźnię stwarzając niezwykły świat. Przywracając wiarę w istnienie dobra, magii czy smoków. Smok na okładce książki ukazuje tajemniczość i mądrość swojej rasy. Widnieje na niej Saphira namalowana przez Palancara, znajomego Paoliniego. Na jego cześć autor nazwał jego nazwiskiem dolinę, w której znajdowało się rodzinne miasteczko głównego bohatera. Jego zdania są zrozumiałe dla ludzi w jego wieku, lecz nie znajdzie się tam wulgaryzmów czy wyrażeń potocznych. Doskonale opisywał widoki, wydarzenia i wrażenia. Wcielał się w daną postać i czuć było prawdziwe uczucia przelane na papier. Opisy Paoliniego były bardzo dokładne. Z łatwością można sobie było wyobrazić sceny rozgrywające się w książce. Doskonale ukazywał rozterki dojrzewającego nastolatka, jego humory i marzenia. W niektórych momentach opisu były naprawdę wzruszające. Inne były bardzo zabawne, a jeszcze inne trzymające w napięciu. Doskonale manipulował uczuciami. Eragon piętnastoletni chłopak, który jak na swój młody wiek jest wielkim zwycięzcom. Ten młodzieniec jest jakby odzwierciedleniem niektórych, już znanych, bohaterów takich jak Harry Potter, który zwalczał zło. Książka opowiada o pewnym młodym chłopaku, który został porzucony przez matkę. Mieszkał razem ze swoim wujkiem Garrowem i kuzynem Roranem. Wszyscy zamieszkiwali ląd Alegasii, krainy objętej władzą przez okrutnego króla Galbatorixa.. Aż w końcu znalazł w Kośccu smocze jajo. Po kilku dniach smok się wykluł. Bajarz Brom powiedział Eragonowi, że jest Smoczym Jeźdzcem. Czyli kimś kto może rozmawiać w myślach ze swoim smokiem i z nim walczyć przeciw złu. Razem ze smokiem Saphirą i Bromem Eragon ruszył na poszukiwanie Razaców, którzy zabili Garrowa. Przez ten czas bohaterowie przeżywają szalone i pełne napięcia przygody. Kiedy w końcu nadchodzi czas rozwinięcia sporu, Eragon zacznie walczyć z jego odwiecznym wrogiem Cieniem Durzą. Postać Eragona można przypisać do większości nastolatków, których dręczą problemy. W książce młodzież może znaleźć odpowiedź na niektóre z nurtujących je pytań, a także dobre rady dotyczące życia i obcowania z innymi ludźmi.
Książkę pt. „Eragon” napisał Christopher Paolini. Pracę nad tą książką rozpoczął, gdy miał zaledwie piętnaście lat, co wzmaga chęć przeczytania tego dzieła. Nastoletni Autor miał na pewno bujną wyobraźnię stwarzając niezwykły świat. Przywracając wiarę w istnienie dobra, magii czy smoków. Smok na okładce książki ukazuje tajemniczość i mądrość swojej rasy. Widnieje na niej Saphira namalowana przez Palancara, znajomego Paoliniego. Na jego cześć autor nazwał jego nazwiskiem dolinę, w której znajdowało się rodzinne miasteczko głównego bohatera. Jego zdania są zrozumiałe dla ludzi w jego wieku, lecz nie znajdzie się tam wulgaryzmów czy wyrażeń potocznych. Doskonale opisywał widoki, wydarzenia i wrażenia. Wcielał się w daną postać i czuć było prawdziwe uczucia przelane na papier. Opisy Paoliniego były bardzo dokładne. Z łatwością można sobie było wyobrazić sceny rozgrywające się w książce. Doskonale ukazywał rozterki dojrzewającego nastolatka, jego humory i marzenia. W niektórych momentach opisu były naprawdę wzruszające. Inne były bardzo zabawne, a jeszcze inne trzymające w napięciu. Doskonale manipulował uczuciami. Eragon piętnastoletni chłopak, który jak na swój młody wiek jest wielkim zwycięzcom. Ten młodzieniec jest jakby odzwierciedleniem niektórych, już znanych, bohaterów takich jak Harry Potter, który zwalczał zło. Książka opowiada o pewnym młodym chłopaku, który został porzucony przez matkę. Mieszkał razem ze swoim wujkiem Garrowem i kuzynem Roranem. Wszyscy zamieszkiwali ląd Alegasii, krainy objętej władzą przez okrutnego króla Galbatorixa.. Aż w końcu znalazł w Kośccu smocze jajo. Po kilku dniach smok się wykluł. Bajarz Brom powiedział Eragonowi, że jest Smoczym Jeźdzcem. Czyli kimś kto może rozmawiać w myślach ze swoim smokiem i z nim walczyć przeciw złu. Razem ze smokiem Saphirą i Bromem Eragon ruszył na poszukiwanie Razaców, którzy zabili Garrowa. Przez ten czas bohaterowie przeżywają szalone i pełne napięcia przygody. Kiedy w końcu nadchodzi czas rozwinięcia sporu, Eragon zacznie walczyć z jego odwiecznym wrogiem Cieniem Durzą. Postać Eragona można przypisać do większości nastolatków, których dręczą problemy. W książce młodzież może znaleźć odpowiedź na niektóre z nurtujących je pytań, a także dobre rady dotyczące życia i obcowania z innymi ludźmi.