Question

Napisz opowiadanie twórcze- nieszczęśliwa miłość. nie Sciągać od innych

Answer 1

Nieszczęśliwa miłość.

 

    Pewnego dnia młoda kobieta wybrala się na wakacje nad morze . Spacerując po plaży mijała wielu ludzi . Starych, młodych. Chudych, grubych. Nie robili na niej wrażenia ponieważ nie oceniała ich po wyglądzie . 

    Raz jak przechodziła koło mostu pobiegł do niej jakiś chłopak i ukradł jej torebkę z pieniędzmi, telefonem i innymi potrzebnymi rzeczami również kluczami do domu . Zaczęła krzyczeć w niebo głosy prosząc o pomoc . Udała się za mężczyzną w pościg lecz nie miała z nim szans . Nagle przed kobiete wybiegł wysportowany mężczyzna . I pobiegł za złodziejaszkiem . Dorwał łobuza i zadzwonił na policję . Oni go zabrali na komisariat informując ich że to chłopak z rodziny Kolbertów . Są oni bardzo biedni , a syn zarabia na rodzine kradzieżą . Policjanci odjechali . 

    Kobieta będą bardzo szczęśliwa odzyskaniem swojej torby zaprosiła bohatera na gorącą kawę . Ten się zgodził . Poznawali się i z czasem zaprzyjaźniali . Z koleżeństwa doszło do ślubu . Kobieta zaszła w ciążę . Lecz nie wiedziała jaki jest naprawdę jej małużonek . Po ślubie zaczął kobietę bić . Miała wielkie obrażenia na twarzy i pozostałym ciele . Nie mogła go zostawić , ponieważ mieli dziecko i nie chciala wychowywać go bez ojca . To nie był jedyny powód . Groził jej że jeśli odejdzie zabije dzicko i ją . Tak kobieta przez wiele tak się męczyła , aż w końcu mąż ją zabił ponieważ dziecka nie powstrzymała od płaczu jak on był zmęczony . 

Albo zmień zakończenie . . :D

Answer 2

  Dawno temu żyła sobie kobieta. Była młoda, ale nigdy nie znalazła swojego ukochanego chłopaka.

  Raz wybrała się do biblioteki gdzie wypożyczyła 4 książki i udała się do domu. Koło domu stał jakiś pan.

-Dzieńdobry! Kim pan jest?- zapytała kobieta o imieniu Elza

-Jestem Adrian! Mam paczkę dla pani!- odpowiedział

-Ale ja nic nie zamawiałam

-Ale tutaj jest taki mały prezent- Adrian wyciągnął za pleców kwiaty i wręczył je Elzie

-Ohh! Dziękuję Ci! To dla mnie? Skąd ja pana znam? Wydajesz się znajomy- powiedziała Elza tuląc kwiaty do serca

-Niepamiętasz mnie? 5 klasa?

-To Ttt..y?!- Elza wypuściła z rąk kwiaty i przypomniała sobie, że to ten chłopak, w którym zawsze się kochała

-Elza? Co się stało?

-Nic...- powiedziała i pocałowała go w usta

-Elzo!

-Oh.. ja przepraszam

-Nie, nic się nie stało- Adrian znów ją całuje.

Byli parą doskonałą- we wszystkim się zgadzali, aż pewnego dnia Adrian oświadczył się Elzie, a ona z chęcią i uśmiechem na twarzy zgodziła się. Tak mocno się kochali, aż pewnego dnia nadszedł dzień ślubu. Gdy Elza stała już pół godziny koło księdza była niezapokojona, aż do kościoła wszedł policjant.

-Słucham? To do mnie?- powiedziała Elza

-Niech.. pójdzie pani z nami- odpowiedział policjant

-Ale o co chodzi?

-O Adriana..

-Co?!- powiedziała Elza i szybko wybiegła z policjantem z kościoła

Pojechali do marketu, obok którego leżał zabity Adrian

-ADRIAN?!?!?!!? NIE!!!!!!!!!

-Czy to on? Adrian Were?

-Tttaak... JAK?! KTo to zrobił?!!

W tej chwili Elza myślała, że świat zawalił jej się na głowę, nie potrafiła powiedzieć słowa, a jej suknia śluba była po kolana umazana w błocie. Elza była do końca życia samotna i obiecała sobie, że nigdy nie pozna tak wspaniałego człowieka. Dziennie chodziła na jego grób. Urodziła się samotna i zmarła samotna ...

 

 

 ; )