Krota
Daremne żale: W utworze tym występuje motyw drogi - wędrówki. Utwór ma ramową kompozycję. Poetykę wiersza budują liczne elementy retoryczne. Przeważa ton apelatywny - "Trzeba z żywymi naprzód iść...". podkreślić Asnyk pisze o prawidłowości ogólnej, przemianach dziejowych, a nie ma mowy o konkretnej przemianie, np. przełomie romantyzmu i pozytywizmu. Swoje refleksje formułuje w imieniu pewnej zbiorowości, a przedmiot opisu stanowi nie indywidualny los człowieka, lecz ciągłość życia wyrażająca się w następowaniu po sobie kolejnych pokoleń. W filozofii Asnyka sensem życia są wspólne wysiłki pokoleń i wspólna odpowiedzialność. Podstawą życia jest ruch i zmiana, obumieranie starych form i rodzenie się nowych. Człowiek powinien te prawa zrozumieć i dobrowolnie je respektować. Klęska zrywu narodowowyzwoleńczego musiała zaciążyć nad poglądami Asnyka na historię i wpłynąć na jego postawę poetycką. Zdaje on sobie sprawę z nieprzydatności ideałów romantycznych, widzi w nich źródła niemocy i klęski, ale chyba skłania się ku nim całym sercem. Autor jest rozdarty między tęsknotą za epoką romantyczną a przekonaniem, że nowe życie musi zwyciężyć. Do młodych: Utwór Do młodych, jest tak zwanym manifestem pozytywistów wyliczone w nim są zadania wyznaczone pokoleniu, które będzie sięgać po nowe życie oraz świadectwem akceptacji pozytywistycznej koncepcji postępu, rozwoju i naukowych metod poznania świata. Adresatami wiersza są młodzi pozytywiści, na co wskazuje już tytuł liryku. Można powiększyć to grono o całe społeczeństwo, ale również odnieść do każdej jednostki. Rota: Jest to najważniejsza polska pieśń patriotyczna, a zarazem chyba najsłynniejszy wiersz w dorobku Marii Konopnickiej. Podobnie jak O Wrześni, Rota była wynikiem inspiracji wydarzeniami we Wrześni, gdzie młodzież szkolna z rodzicami sprzeciwiła się polityce germanizacyjnej kanclerza Rzeszy Otto von Bismarcka, który zapowiadał wyzywająco i bezczelnie, że polskie kobiety będą po niemiecku śpiewać kołysanki swoim dzieciom. Groby nasze: Styl wiersza jest podniosły, patetyczny. Występuje apostrofa do grobów,,Groby wy nasze", poza tym epitety,,ojczyste groby", oksymoron, przenośnie,,życia pełne mogiły". Wiersz ma budowę stroficzną, regularna, występują rymy przeplatane. Podmiot liryczny który można utożsamiać z autorką wypowiada się w imieniu społeczności. Motto wiersza zaczerpnięte zostało z wiersza Juliusza słowackiego ,,Testament mój".
Autorem wiersza "Daremne żale, próżny trud" jest Adam Asnyk.Pierwodruk został umieszczony w "Przeglądzie Tygodniowym" w 1877r.Data powstanie tektu wkazuje, że powstał on w pierwszej fazie pozytywizmu, gdy toczyla sie walka między pokoleniami "starych" i "młodych". Zapoczątkował ja Aleksander Świętochowski artykułem "My i wy" opublikowany w 1871, w którym pisał :MMy jesteśmy młodzi,nieliczni nie rządzący sie widokami własnych korzyści,uwolnieni z obowiązku holdowania pewnym stosunkom i znajomościom; wypowiadamy własnie przekonania otwarcie, nie lękamy się sądu i kontroli, pragniemy ją rozciągnąć na wszystkich, pragniemy pracy i nauki w społeczeństwie, pragniemy wywoływać siły nowe, zużytkować istniejące, skierowac uwage przed, anie poza siebie-oto nasze wady.Wy jesteście starzy, liczni, krępowanie między sobą tysiącem niewidzialnych nici.
Do młodych Autorem wierszu jest Adam Asnyk. Wiersz został wydany w 1880 r. Epoka literacka to pozytywizm.Wiersz ma formę sapostrofy skierowanej przez przedstawiciela pokolenia do sporu"starych" i "młodych", który toczył sie a latach 70.XIX w., a który zaispirował Aleksander Swiętochowski arykułem "My i wy"
W utworze tym występuje motyw drogi - wędrówki. Utwór ma ramową kompozycję.
Poetykę wiersza budują liczne elementy retoryczne. Przeważa ton apelatywny - "Trzeba z żywymi naprzód iść...". podkreślić Asnyk pisze o prawidłowości ogólnej, przemianach dziejowych, a nie ma mowy o konkretnej przemianie, np. przełomie romantyzmu i pozytywizmu. Swoje refleksje formułuje w imieniu pewnej zbiorowości, a przedmiot opisu stanowi nie indywidualny los człowieka, lecz ciągłość życia wyrażająca się w następowaniu po sobie kolejnych pokoleń. W filozofii Asnyka sensem życia są wspólne wysiłki pokoleń i wspólna odpowiedzialność. Podstawą życia jest ruch i zmiana, obumieranie starych form i rodzenie się nowych. Człowiek powinien te prawa zrozumieć i dobrowolnie je respektować.
Klęska zrywu narodowowyzwoleńczego musiała zaciążyć nad poglądami Asnyka na historię i wpłynąć na jego postawę poetycką. Zdaje on sobie sprawę z nieprzydatności ideałów romantycznych, widzi w nich źródła niemocy
i klęski, ale chyba skłania się ku nim całym sercem. Autor jest rozdarty między tęsknotą za epoką romantyczną a przekonaniem, że nowe życie musi zwyciężyć.
Do młodych:
Utwór Do młodych, jest tak zwanym manifestem pozytywistów wyliczone w nim są zadania wyznaczone pokoleniu, które będzie sięgać po nowe życie oraz świadectwem akceptacji pozytywistycznej koncepcji postępu, rozwoju i naukowych metod poznania świata. Adresatami wiersza są młodzi pozytywiści, na co wskazuje już tytuł liryku. Można powiększyć to grono o całe społeczeństwo, ale również odnieść do każdej jednostki.
Rota:
Jest to najważniejsza polska pieśń patriotyczna, a zarazem chyba najsłynniejszy wiersz w dorobku Marii Konopnickiej.
Podobnie jak O Wrześni, Rota była wynikiem inspiracji wydarzeniami we Wrześni, gdzie młodzież szkolna z rodzicami sprzeciwiła się polityce germanizacyjnej kanclerza Rzeszy Otto von Bismarcka, który zapowiadał wyzywająco i bezczelnie, że polskie kobiety będą po niemiecku śpiewać kołysanki swoim dzieciom.
Groby nasze:
Styl wiersza jest podniosły, patetyczny. Występuje apostrofa do grobów,,Groby wy nasze", poza tym epitety,,ojczyste groby", oksymoron, przenośnie,,życia pełne mogiły". Wiersz ma budowę stroficzną, regularna, występują rymy przeplatane. Podmiot liryczny który można utożsamiać z autorką wypowiada się w imieniu społeczności. Motto wiersza zaczerpnięte zostało z wiersza Juliusza słowackiego ,,Testament mój".
Autorem wiersza "Daremne żale, próżny trud" jest Adam Asnyk.Pierwodruk został umieszczony w "Przeglądzie Tygodniowym" w 1877r.Data powstanie tektu wkazuje, że powstał on w pierwszej fazie pozytywizmu, gdy toczyla sie walka między pokoleniami "starych" i "młodych". Zapoczątkował ja Aleksander Świętochowski artykułem "My i wy" opublikowany w 1871, w którym pisał :MMy jesteśmy młodzi,nieliczni nie rządzący sie widokami własnych korzyści,uwolnieni z obowiązku holdowania pewnym stosunkom i znajomościom; wypowiadamy własnie przekonania otwarcie, nie lękamy się sądu i kontroli, pragniemy ją rozciągnąć na wszystkich, pragniemy pracy i nauki w społeczeństwie, pragniemy wywoływać siły nowe, zużytkować istniejące, skierowac uwage przed, anie poza siebie-oto nasze wady.Wy jesteście starzy, liczni, krępowanie między sobą tysiącem niewidzialnych nici.
Do młodych
Autorem wierszu jest Adam Asnyk. Wiersz został wydany w 1880 r. Epoka literacka to pozytywizm.Wiersz ma formę sapostrofy skierowanej przez przedstawiciela pokolenia do sporu"starych" i "młodych", który toczył sie a latach 70.XIX w., a który zaispirował Aleksander Swiętochowski arykułem "My i wy"