Question

Napisz krotką biografię Kornela Makuszyńaskiego oraz podaj w niej kilka tytułów jego utworów.

Answer 1

Urodził się 8 stycznia 1884 w Stryju, był jedynym synem, a siódmym z kolei dzieckiem Julii z Ogonowskich i Edwarda Makuszyńskiego, emerytowanego podówczas pułkownika wojsk austriackich, pisarza gminnego kancelarii urzędu w Brzozowej koło Krosna, urzędnika galicyjskiego. Ojciec osierocił rodzinę gdy Kornel miał lat 10. Przed dwa lata Kornel pozostaje jeszcze w Stryju, kończy tam pierwszą klasę gimnazjalną, zarabia na swoje utrzymanie korepetycjami. Potem przenosi się do Przemyśla, gdzie mieszka u swych krewnych i kończy drugą klasę gimnazjalną. W latach 1898-1903 uczęszcza do IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Wynajmował skromną kwaterę u lwowskiego asenizatora i hycla Siegla na Kleparowie. W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze. Ich pierwszym recenzentem w cukierni na Skarbkowskiej 11 był Leopold Staff. Pierwsze wiersze opublikował w lwowskim dzienniku Słowo Polskie mając 16 lat. Od 1904 był członkiem redakcji tego dziennika i recenzentem teatralnym. Studiował polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie[2]. Podróżował do Włoch (z Kasprowiczem, Staffem i Orkanem)[2]. W 1908-1910 kontynuował studia romanistyczne na Sorbonie w Paryżu[3]. W 1910 poznał we Lwowie studentkę Uniwersytetu Lwowskiego Emilię Bażeńską, która zaprosiła go do Burbiszek, majątku swego brata Michała Bażeńskiego (Bażeńscy h. wł. to stara rodzina szlachecka wywodząca się z Pomorza). Makuszyński poznał okolicę, dwór i dobrze utrzymany majątek. Po roku narzeczeństwa w 1910 Emilia i Kornel pobrali się w Warszawie[4][3][5]. Ze swoim licznym rodzeństwem, pozostawionym w Stryju, nie utrzymywał kontaktów[2]. Makuszyński w latach 1913-1914 mieszkał w Burbiszkach. Rozkochany w architekturze zakopiańskiej, przywiózł nawet spod Tatr domek i postawił go w parku dworskim. Tutaj zastała go I wojna światowa, jako wrogiego Rosji obywatela austriackiego aresztowano go i internowano wraz z żoną w głębi Rosji. We wrześniu 1914 r. Makuszyńscy wyjechali do Kostromy. Dzięki staraniom szwagra Michała Bażeńskiego, a także pomocy aktorów Stanisławy Wysockiej i Juliusza Osterwy, zwolniono ich z internowania i pozwolono w 1915 r. zamieszkać w Kijowie, gdzie pisarz został prezesem Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem literackim Teatru Polskiego. W 1918 roku Makuszyńscy wrócili do Polski i zamieszkali w Warszawie[4]. Kilka miesięcy w roku spędzali w Zakopanem[2]. W latach 1922-25 Makuszyńscy bywali w Burbiszkach, ponieważ Emilia miała w sąsiedztwie folwark Pojule, który dzierżawił, a później kupił, brat Michał. Emilia zmarła w 1926 roku na gruźlicę. Pochowano ją na Powązkach obok grobu Władysława Stanisława Reymonta, jej przyjaciela. Po śmierci żony Kornel Makuszyński zerwał związki z Litwą, nigdy więcej już tam nie pojechał . 30 sierpnia 1927 Makuszyński ożenił się powtórnie ze śpiewaczką Janiną Gluzińską (córką profesora medycyny Uniwersytetu Lwowskiego Antoniego Gluzińskiego)[6][7]. Od 1929 był honorowym obywatelem Zakopanego. Okupację niemiecką przeżył w Warszawie, podczas Powstania współpracował z prasą powstańczą, potem przez obóz w Pruszkowie dotarł do Krakowa i w listopadzie 1944 zamieszkał na stałe w Zakopanem. Po 1945 objęty został zakazem publikacji i poddany szykanom, co jak sam sądził związane było ze sprawą jego przyjęcia w 1937 roku do PAL (na miejsce usuniętego w atmosferze skandalu, po oskarżeniach o plagiat Wincentego Rzymowskiego, który bezpośrednio po wojnie pełnił funkcję ministra kultury). Zmarł 31 lipca 1953. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem[2]. W mieście tym znajduje się też jego muzeum.

Za swoją twórczość otrzymał członkostwo Polskiej Akademii Literatury, państwową nagrodę literacką (1926), nagrodę PAL Złoty Wawrzyn Akademicki. W 1936 został odznaczony krzyżem francuskiej Legii Honorowej za zasługi na polu działalności literackiej, natomiast w 1938 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski

 

 

 

Połów Gwiazd pierwsza wydana książka 1910 W kalejdoskopie 1910 Romantyczne historie 1910 Rzeczy wesołe 1911 Zabawa w szczęście 1912 Szewc Kopytko i kaczor Kwak

Answer 2

Urodził się 8 stycznia 1884 w Stryju, był jedynym synem, a siódmym z kolei dzieckiem Julii z Ogonowskich i Edwarda Makuszyńskiego.Jego tata pracował w ojsku. Ojciec osierocił rodzinę gdy Kornel miał lat 10. Przed dwa lata Kornel pozostaje jeszcze w Stryju, kończy tam pierwszą klasę gimnazjalną, zarabia na swoje utrzymanie korepetycjami. Potem przenosi się do Przemyśla, gdzie mieszka u swych krewnych i kończy drugą klasę gimnazjalną. W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze. Ich pierwszym recenzentem w cukierni na Skarbkowskiej 11 był Leopold Staff. Pierwsze wiersze opublikował w lwowskim dzienniku Słowo Polskie mając 16 lat. Od 1904 był członkiem redakcji tego dziennika i recenzentem teatralnym. Studiował polonistykę i romanistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Podróżował do Włoch. Mkuszyński poznal tam studentke. Po roku narzeczeństwa w 1910 Emilia i Kornel pobrali sie w warszawie.Zmarł 31 lipca 1953. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem[2]. W mieście tym znajduje się też jego muzeum.