Danusia i Jagienka to jedne z głównych bohaterek powieści Henryka Sienkiewicza pt. „Krzyżacy”.
Danusię poznajemy jako dwunastoletnią dziewczynkę, wychowywaną przez ojca - Juranda ze Spychowa. Po śmierci żony oddał on ją pod opiekę księżnej Anny Danuty. Będąc jej dwórką poznała i pokochała Zbyszka z Bogdańca. Poślubiła go, lecz wkrótce została porwana i zmarła w skutek cierpień doznanych w niewoli u Krzyżaków.
Danusia była drobną i delikatną dziewczyną. Miała włosy koloru blond. Jej cera była alabastrowa i jedwabista jak płatki róży. Miała drobną i delikatną sylwetkę. Jej oczy były niebieskie jak ocean. Właśnie z tego powodu miała tylu adoratorów.
Była ona pogodna i miła. Bardzo chętnie opiekowała się Zbyszkiem podczas jego choroby. Chociaż nieporadna i potrzebująca opieki, była wrażliwa na potrzeby i cierpienia innych. Posiadała wiele talentów. Pięknie grała na lutni i śpiewała dla księżnej Anny. Każdy się nią zachwycał.
Jagienka zaś była odmienna od Danusi. Też była półsierotą , lecz miała dużo młodszego rodzeństwa. Jako najstarsza (piętnastoletnia) Jagienka gospodarzyła w Zgorzelicach pod nieobecność ojca. Była córką Zycha i Małgorzaty. Po śmierci Danuśki została drugą żoną Zbyszka i urodziła mu czworo dzieci.
Była piękną, wysoką kobietą o zgrabnej i smukłej sylwetce oraz szerokich ramionach. Miała czarne włosy, niebieskie oczy i wyraźne, czerwone usta. Była ona po prostu uosobieniem młodości i siły. Tryskała zdrowiem i energią.. Bardzo chętnie ubierała się w męski strój.
Miała dobry charakter. Była szczera i zawadiacka. Zawsze miała swoje zdanie. Poza tym była waleczna, co okazała pomagając Zbyszkowi podczas walki z niedźwiedziem. Zawsze pomagała bezinteresownie oraz była opiekuńcza. Nie lubiła, jak ją chwalono. Była skromna i wstydliwa. Dostała w spadku Zgorzelice po ojcu, który wiedział, że jest bardzo gospodarna. Jeździła konno, polowała oraz pływała, przez co była wysportowana. Cechowały ją spryt i odwaga. Miała wielu zalotników, jednak skrycie kochała tylko Zbyszka.
Ze względu na różnicę wieku między Danusią a Jagienką ciężko jest mi określić, czym tak naprawdę dziewczyny różniły się między sobą. Wydaje mi się jednak, że Jagienka pod względem psychicznym i fizycznym była dziewczyną bardziej dojrzałą i samodzielną. Czytając o niej mam wrażenie, jakbym czytał o współczesnej dziewczynie.
Obie bohaterki miały wiele cech wspólnych, takich jak: wrażliwość, chęć niesienia pomocy innym, szczerość, skromność, życzliwość, pogoda ducha. Obie też wydawały się nie mieć cech negatywnych. Kochały Zbyszka, lecz miłość Danusi była bardziej siostrzaną. Myślę, że Zbyszko z każdą z nich byłby szczęśliwy.
Danusia i Jagienka to jedne z głównych bohaterek powieści Henryka Sienkiewicza pt. „Krzyżacy”.
Danusię poznajemy jako dwunastoletnią dziewczynkę, wychowywaną przez ojca - Juranda ze Spychowa. Po śmierci żony oddał on ją pod opiekę księżnej Anny Danuty. Będąc jej dwórką poznała i pokochała Zbyszka z Bogdańca. Poślubiła go, lecz wkrótce została porwana i zmarła w skutek cierpień doznanych w niewoli u Krzyżaków.
Danusia była drobną i delikatną dziewczyną. Miała włosy koloru blond. Jej cera była alabastrowa i jedwabista jak płatki róży. Miała drobną i delikatną sylwetkę. Jej oczy były niebieskie jak ocean. Właśnie z tego powodu miała tylu adoratorów.
Była ona pogodna i miła. Bardzo chętnie opiekowała się Zbyszkiem podczas jego choroby. Chociaż nieporadna i potrzebująca opieki, była wrażliwa na potrzeby i cierpienia innych. Posiadała wiele talentów. Pięknie grała na lutni i śpiewała dla księżnej Anny. Każdy się nią zachwycał.
Jagienka zaś była odmienna od Danusi. Też była półsierotą , lecz miała dużo młodszego rodzeństwa. Jako najstarsza (piętnastoletnia) Jagienka gospodarzyła w Zgorzelicach pod nieobecność ojca. Była córką Zycha i Małgorzaty. Po śmierci Danuśki została drugą żoną Zbyszka i urodziła mu czworo dzieci.
Była piękną, wysoką kobietą o zgrabnej i smukłej sylwetce oraz szerokich ramionach. Miała czarne włosy, niebieskie oczy i wyraźne, czerwone usta. Była ona po prostu uosobieniem młodości i siły. Tryskała zdrowiem i energią.. Bardzo chętnie ubierała się w męski strój.
Miała dobry charakter. Była szczera i zawadiacka. Zawsze miała swoje zdanie. Poza tym była waleczna, co okazała pomagając Zbyszkowi podczas walki z niedźwiedziem. Zawsze pomagała bezinteresownie oraz była opiekuńcza. Nie lubiła, jak ją chwalono. Była skromna i wstydliwa. Dostała w spadku Zgorzelice po ojcu, który wiedział, że jest bardzo gospodarna. Jeździła konno, polowała oraz pływała, przez co była wysportowana. Cechowały ją spryt i odwaga. Miała wielu zalotników, jednak skrycie kochała tylko Zbyszka.
Ze względu na różnicę wieku między Danusią a Jagienką ciężko jest mi określić, czym tak naprawdę dziewczyny różniły się między sobą. Wydaje mi się jednak, że Jagienka pod względem psychicznym i fizycznym była dziewczyną bardziej dojrzałą i samodzielną. Czytając o niej mam wrażenie, jakbym czytał o współczesnej dziewczynie.
Obie bohaterki miały wiele cech wspólnych, takich jak: wrażliwość, chęć niesienia pomocy innym, szczerość, skromność, życzliwość, pogoda ducha. Obie też wydawały się nie mieć cech negatywnych. Kochały Zbyszka, lecz miłość Danusi była bardziej siostrzaną. Myślę, że Zbyszko z każdą z nich byłby szczęśliwy.