Amerykański piosenkarz, kompozytor, wokalista, autor tekstów, tancerz, producent płyt. Ma liczne muzykalne rodzeństwo, które związało się z muzyką rozrywkową z inspiracji i pod kierownictwem ojca, gitarzysty Josepha Jacksona. W 1967 r. powstał kwintet wokalny „The Jackson Five”, który w 1969 r. debiutował płytą „I`m a Big Boy Now”. W latach 1969-75 zespół wylansował szereg przebojów. „The Jackson Five” był dziecięcą wersją murzyńskich męskich zespołów wokalnych lat 60-tych, takich jak The Temptations, The Four Tops, The Miracles. Wykorzystywali oni elementy ich show (mimika, taniec), przydając temu młodzieńczemu wdzięku i doprowadzając do maksimum natężenie ekspresji. W 1976 r. po częściowej zmianie składu, zmienili nazwę na „The Jacksons” i wylansowali dalsze przeboje. Michael debiutował jako solista w 1971 r. piosenką „Got to Be There”, z czasem uzyskując coraz większą kontrolę nad swymi płytami, repertuarem, stylem, brzmieniem. W dzieciństwie naśladował J. Browna, w latach 70-ych upodobnił się do Smokey Robinsona, lidera „The Miracles”. Przełomem w jego karierze stał się w 1978 r. udział w musicalu filmowym „The Wiz”, w którym zagrał rolę stracha na wróble. Od płyty „The Wiz” rozpoczęła się stała współpraca Jacksona z Q. Jonesem, przy którego udziale powstały „plantynowe płyty” „Off the Wall” (1979), „Trihller” (1982) i „Bad” (1987). Wraz z L. Ritchie`m skomponował antyrasistowski song „We are the Worls” (1986), wystąpił też w filmie „Captain Eno”. W 1989 r. powstał film „Moonwalker”, opowiadający o przebiegu kariery Jacksona. Jackson opublikował autobiografię „Moonwalker” (1988).
Niewątpliwie komercyjna muzyka Jacksona jest trudna do scharakteryzowania, odeszła bowiem daleko od pop soulu propagowanego w latach 70-ych, zarówno przez śpiewającą rodzinę Jacksonów, jak i przez niego samego. Pod względem stylistycznym Jackson, wokalista o wysokim, chłopięcym głosie, jest bliższy D. Ross. Na wysokość nakładów jego płyt miała częściowo wpływ atmosfera sensacji (zapowiedzi zaniechania działalności, operacje plastyczne, zmiana orientacji religijnej, lansowanie wegetarianizmu itd.). W 2003 r. Jackson został postawiony przed sądem z zarzutami molestowania dziecka i podawania alkoholu. Pierwszy incydent z 1993 r. zakończył się bez postawienia zarzutów. Jednak kolejny doprowadził do procesu, który zakończył się uniewinnieniem Jacksona.
Na przełomie lat 2008/09 Michael Jackson pracował nad nowym studyjnym albumem. Śmierć przerwała jego realizację, jak również nie doszły do skutku zapowiedziane koncerty w sali koncertowej O2 Arena w Londynie. Sprawa doktora Conrada Murray`a, osobistego lekarza zmarłego gwiazdora muzyki pop Michaela Jacksona, który stanie przed sądem pod zarzutem nieumyślnego spowodowania jego śmierci, jest wciąż nierozwiązana.
Jackson miał epokowe znaczenie dla obalania barier rasowych w przemyśle rozrywkowym, dla amerykańskiej muzyki, a jednocześnie był postacią dość tragiczną.
Michael Jackson
urodzony 29. 08. 1958 r. w Gary (Indiana),
zmarł 25. 06. 2009 r. w Los Angeles.
Amerykański piosenkarz, kompozytor, wokalista, autor tekstów, tancerz, producent płyt. Ma liczne muzykalne rodzeństwo, które związało się z muzyką rozrywkową z inspiracji i pod kierownictwem ojca, gitarzysty Josepha Jacksona. W 1967 r. powstał kwintet wokalny „The Jackson Five”, który w 1969 r. debiutował płytą „I`m a Big Boy Now”. W latach 1969-75 zespół wylansował szereg przebojów. „The Jackson Five” był dziecięcą wersją murzyńskich męskich zespołów wokalnych lat 60-tych, takich jak The Temptations, The Four Tops, The Miracles. Wykorzystywali oni elementy ich show (mimika, taniec), przydając temu młodzieńczemu wdzięku i doprowadzając do maksimum natężenie ekspresji. W 1976 r. po częściowej zmianie składu, zmienili nazwę na „The Jacksons” i wylansowali dalsze przeboje. Michael debiutował jako solista w 1971 r. piosenką „Got to Be There”, z czasem uzyskując coraz większą kontrolę nad swymi płytami, repertuarem, stylem, brzmieniem. W dzieciństwie naśladował J. Browna, w latach 70-ych upodobnił się do Smokey Robinsona, lidera „The Miracles”. Przełomem w jego karierze stał się w 1978 r. udział w musicalu filmowym „The Wiz”, w którym zagrał rolę stracha na wróble. Od płyty „The Wiz” rozpoczęła się stała współpraca Jacksona z Q. Jonesem, przy którego udziale powstały „plantynowe płyty” „Off the Wall” (1979), „Trihller” (1982) i „Bad” (1987). Wraz z L. Ritchie`m skomponował antyrasistowski song „We are the Worls” (1986), wystąpił też w filmie „Captain Eno”. W 1989 r. powstał film „Moonwalker”, opowiadający o przebiegu kariery Jacksona. Jackson opublikował autobiografię „Moonwalker” (1988).
Niewątpliwie komercyjna muzyka Jacksona jest trudna do scharakteryzowania, odeszła bowiem daleko od pop soulu propagowanego w latach 70-ych, zarówno przez śpiewającą rodzinę Jacksonów, jak i przez niego samego. Pod względem stylistycznym Jackson, wokalista o wysokim, chłopięcym głosie, jest bliższy D. Ross. Na wysokość nakładów jego płyt miała częściowo wpływ atmosfera sensacji (zapowiedzi zaniechania działalności, operacje plastyczne, zmiana orientacji religijnej, lansowanie wegetarianizmu itd.). W 2003 r. Jackson został postawiony przed sądem z zarzutami molestowania dziecka i podawania alkoholu. Pierwszy incydent z 1993 r. zakończył się bez postawienia zarzutów. Jednak kolejny doprowadził do procesu, który zakończył się uniewinnieniem Jacksona.
Na przełomie lat 2008/09 Michael Jackson pracował nad nowym studyjnym albumem. Śmierć przerwała jego realizację, jak również nie doszły do skutku zapowiedziane koncerty w sali koncertowej O2 Arena w Londynie. Sprawa doktora Conrada Murray`a, osobistego lekarza zmarłego gwiazdora muzyki pop Michaela Jacksona, który stanie przed sądem pod zarzutem nieumyślnego spowodowania jego śmierci, jest wciąż nierozwiązana.
Jackson miał epokowe znaczenie dla obalania barier rasowych w przemyśle rozrywkowym, dla amerykańskiej muzyki, a jednocześnie był postacią dość tragiczną.