Na podstawie pon cytatow przedstaw portret psychologiczny KOrdiana, wskazujac na cele i rozterki bohatera:
Niech grom we mnie wali!
Niech w tlumie mysli, jaką myśl wielką zapali...
Boże! zdejm z mego serca jaskółczy niepokój,
Daj zyciu dusze i cel duszy wyprorokuj...
Jedna mysl wielka rozniec, niech pali żarem,
A stane sie tej mysli narzedziem, zegarem,
W twarzy ja pokaże, popcne serca biciem,
Rozdzwonie wyrazami i dokoncze zyciem.
Teraz czas swiat mlodzienca zapalem przemiezac,
I rozwaizac pytanie: zyc? alboli nie zyc??
Jam bezsilny! nie moge jak Edyp zabojca
Rozwiazać wszytskich sfinksow zagadki swicie.
Tzreba mi nowych skrzydel, nowych drog potzreba,
Jak kolumb na nieznane wplywam oceany
Z mysla smutna i z sercem rozbitym...
bardzo prosze o super dobra odp:)))
Bohater jest zaniepokojony, bezsilny.
Zastanawia się nad istotą życia.
Jego myśli są smutne, serce rozbite.
Chce aby Bóg odciągnął od niego troski.