Question

Na JUTRO proszę o pomoc !!!!!

Wyjaśnij dla czego doszło do powstania Mahdiego [W pustyni i w puszczy (ale to niema znaczenia :p)]Proszę o odpowiedz minimum pół strony. Z góry Dziękuje za pomoc :)

Answer 1

Od 1822 roku Sudan poddany był zwierzchności Egiptu.Rządy mówiących przeważnie po turecku urzędników egipskich wywoływały niechęć miejscowej ludności, którą pogłębiała polityka fiskalna władza i nieliczenie się z potrzebami mieszkańców Sudanu.

Mam nadzieję,że wystarczy ;)

Answer 2

Od 1822 roku Sudan poddany był zwierzchności Egiptu, który sam był formalnie prowincją Imperium Osmańskiego. Rządy mówiących przeważnie po turecku urzędników egipskich wywoływały niechęć miejscowej ludności, którą pogłębiała polityka fiskalna władza i nieliczenie się z potrzebami mieszkańców Sudanu.

Wiosną 1881 roku Mahammad Ahmad wyjawił swoim uczniom, że Bóg powierzył mu zadanie oczyszczenia islamu i zniszczenia wrogich islamowi rządów egipskich. 29 czerwca ogłosił się Mahdim, Bożym wysłannikiem, który pokona wrogów i doprowadzi swoich wyznawców do wiecznej szczęśliwości. Liczba zwolenników Mahdiego szybko rosła i wkrótce jego uzbrojona w prymitywną broń armia wyruszyła do walki. Pod koniec 1883 roku mahdyści pokonali trzy armie egipskie i zdobyli El Obeid oraz Barę. 12 marca 1884 roku wojska Mahdiego rozpoczęły oblężenie Chartumu, który został po ciężkich walkach zdobyty. W boju poległ wysłany na pomoc wojskom egipskim brytyjski generał Charles Gordon. Od tego momentu Sudan był wolny.

Mahdi osiedlił się w swojej rezydencji w wiosce Omdurman pod Chartumem. Z niej to kierował życiem religijnym stworzonego przez siebie państwa, starając się urzeczywistnić głoszone przez siebie idee oczyszczenia islamu. Sprawy związane z administrowaniem państwem powierzył mianowanym przez siebie czterem kalifom. Rządy te nie zawsze były efektywne, jeśli chodzi o gospodarkę kraju, gdyż Sudan często nawiedzały w tym okresie klęski głodu. W 1885 roku, Mahdi poważnie zachorował na tyfus i zmarł 22 czerwca. Władzę po nim objął jego zaufany towarzysz Abdullahi, który rozpoczął serię najazdów na Egipt i Etiopię licząc na poparcie tamtejszej ludności. Spotkało go jednak rozczarowanie, gdyż na pomoc Egiptowi przybyły liczne i dobrze uzbrojone wojska brytyjskie. W 1896 roku rozpoczęły operację podboju Sudanu. Abdullahi nie miał dostatecznych sił by powstrzymać Brytyjczyków, jednak mahdyści przez blisko dwa lata stawiali rozpaczliwy opór. W 1898 roku połączone siły egipsko-brytyjskie dowodzone przez lorda Kichenera rozgromiły mahdystów w bitwie pod Omdurmanem. Rok później Abdullahi podjął ostatnią próbę odwrócenia losów wojny, ale poniósł klęskę w bitwie pod Karari i poległ w boju. Klęska ta oznaczała koniec niepodległego Sudanu, który dostał się pod kontrolę egipsko-brytyjską. Klęska powstania oznaczała też uzależnienie Egiptu od Wielkiej Brytanii, oficjalnie tylko egipskiego sojusznika.