Społeczność pszczół nazywamy rojem. Rój składa się z królowej – matki, robotnic oraz trutni i liczy zwykle kilkadziesiąt tysięcy owadów, z czego większość to robotnice.
Królowa żyje kilka lat i przez całe życie składa jaja. Z jaj niezapłodnionych rozwijają się samce (trutnie), zaś z jaj zapłodnionych powstają samice – robotnice oraz kilka przyszłych matek. Larwy przeznaczone na królowe są, w odróżnieniu od pozostałych larw, karmione mleczkiem pszczelim przez cały okres wzrostu.
Robotnice zajmują się zbieraniem nektaru i pyłku, ochroną gniazda, budową plastrów i wyrobem miodu oraz karmieniem matki i larw.
Trutnie, po odbyciu kopulacji z młodymi matkami, są wypędzane z gniazda i giną. Matka kieruje rojem poprzez wydzielanie feromonów, które decydują o zachowaniu się robotnic. Robotnice zimują na plastrach wokół królowej, żywią się wtedy zmagazynowanym w plastrach miodem.
W społeczności mrówek wyróżniamy jedną lub kilka królowych – matek, bezskrzydłe robotnice, samice posiadające okresowo skrzydła oraz skrzydlate samce. Królowe mrówek, podobnie jak pszczół zajmują się składaniem jaj. Mrówcze robotnice mają również podobne obowiązki jak pszczele – zdobywają pokarm, karmią larwy, budują gniazdo itp. Ponadto część z nich to tzw. żołnierze, pełniący funkcje obronne i toczący boje z mrówkami z innych kolonii, głównie o pożywienie. Robotnice nie biorą udziału w rozrodzie. Samce są odpowiednikiem trutni u pszczół i po zapłodnieniu samic (przyszłych królowych) zazwyczaj giną.
Społeczność pszczół nazywamy rojem. Rój składa się z królowej – matki, robotnic oraz trutni i liczy zwykle kilkadziesiąt tysięcy owadów, z czego większość to robotnice.
Królowa żyje kilka lat i przez całe życie składa jaja. Z jaj niezapłodnionych rozwijają się samce (trutnie), zaś z jaj zapłodnionych powstają samice – robotnice oraz kilka przyszłych matek. Larwy przeznaczone na królowe są, w odróżnieniu od pozostałych larw, karmione mleczkiem pszczelim przez cały okres wzrostu.
Robotnice zajmują się zbieraniem nektaru i pyłku, ochroną gniazda, budową plastrów i wyrobem miodu oraz karmieniem matki i larw.
Trutnie, po odbyciu kopulacji z młodymi matkami, są wypędzane z gniazda i giną.
Matka kieruje rojem poprzez wydzielanie feromonów, które decydują o zachowaniu się robotnic. Robotnice zimują na plastrach wokół królowej, żywią się wtedy zmagazynowanym w plastrach miodem.
W społeczności mrówek wyróżniamy jedną lub kilka królowych – matek, bezskrzydłe robotnice, samice posiadające okresowo skrzydła oraz skrzydlate samce. Królowe mrówek, podobnie jak pszczół zajmują się składaniem jaj. Mrówcze robotnice mają również podobne obowiązki jak pszczele – zdobywają pokarm, karmią larwy, budują gniazdo itp. Ponadto część z nich to tzw. żołnierze, pełniący funkcje obronne i toczący boje z mrówkami z innych kolonii, głównie o pożywienie. Robotnice nie biorą udziału w rozrodzie. Samce są odpowiednikiem trutni u pszczół i po zapłodnieniu samic (przyszłych królowych) zazwyczaj giną.