Najprościej mówiąc, operon laktozowy to fragment DNA w komórkach bakteryjnych zawierający trzy geny, które kodują enzymy odpowiedzialne za rozkład laktozy (nie ma przerw pomiędzy tymi genami). Przed sekwencją genów w operonie, znajdują się także dwie sekwencje regulujące - promotor, do którego przyłącza się polimeraza RNA, aby rozpocząć transkrycpję oraz operator, wygląda to mniej więcej tak:
promotor-operator-gen A-gen B-gen C
Jeżeli w podłożu brak jest laktozy, komórka nie chce zużywać niepotrzebnie energii na syntezę enzymów rozkładających ten dwucukier. Dlatego też specjalne białka zwane represorem przyłącza się w miejscu operatora, blokując tym samym możliwość przyłączenia się polimerazy RNA do promotora i rozpoczęcie transkrypcji. Nie ma transkrypcji - nie będzie syntezy enzymów ;) Jeżeli w podłożu pojawi się laktoza, w komórce powstaje substancja będąca pochodną laktozy, tzw. induktor. Substancja ta przyłącza się do represora, blokując tym razem jego działanie. Nieczynny represor nie blokuje operatora, i transkrypcja może się rozpocząć.
Najprościej mówiąc, operon laktozowy to fragment DNA w komórkach bakteryjnych zawierający trzy geny, które kodują enzymy odpowiedzialne za rozkład laktozy (nie ma przerw pomiędzy tymi genami). Przed sekwencją genów w operonie, znajdują się także dwie sekwencje regulujące - promotor, do którego przyłącza się polimeraza RNA, aby rozpocząć transkrycpję oraz operator, wygląda to mniej więcej tak:
promotor-operator-gen A-gen B-gen C
Jeżeli w podłożu brak jest laktozy, komórka nie chce zużywać niepotrzebnie energii na syntezę enzymów rozkładających ten dwucukier. Dlatego też specjalne białka zwane represorem przyłącza się w miejscu operatora, blokując tym samym możliwość przyłączenia się polimerazy RNA do promotora i rozpoczęcie transkrypcji. Nie ma transkrypcji - nie będzie syntezy enzymów ;) Jeżeli w podłożu pojawi się laktoza, w komórce powstaje substancja będąca pochodną laktozy, tzw. induktor. Substancja ta przyłącza się do represora, blokując tym razem jego działanie. Nieczynny represor nie blokuje operatora, i transkrypcja może się rozpocząć.