Energia aktywacji jest najmniejszą energią, jaką muszą posiadać cząsteczki substratów, by dana reakcja zaszła. Innymi słowa, jest to taki próg, poniżej którego reakcja nie zachodzi. Niektóre reakcje mogą zachodzić w przedziale temperatur wyższych niż w którym stanie jest funkcjonować żywy organizm (czyli pow. 42C, ponieważ wtedy białka ulegają denaturacji). I tu pojawiają się enzymy, które pomagają pokonać takie ograniczenia.
Enzym tworzy wraz z substratem nietrwały kompleks enzym-substrat. W momencie powstania takiego kompleksu dochodzi do przemieszczania elektronów substratu - wskutek tego albo powstają nowe wiązania, albo rozrywają się stare. Obniżenie energii aktywacji wynika z tego, że wiązania chemiczne substratu w momencie wpasowywania się w centrum aktywnym (to miejsce, do którego przyłącza się substrat) ulegają naprężaniu (zniekształceniu).
Energia aktywacji jest najmniejszą energią, jaką muszą posiadać cząsteczki substratów, by dana reakcja zaszła. Innymi słowa, jest to taki próg, poniżej którego reakcja nie zachodzi. Niektóre reakcje mogą zachodzić w przedziale temperatur wyższych niż w którym stanie jest funkcjonować żywy organizm (czyli pow. 42C, ponieważ wtedy białka ulegają denaturacji). I tu pojawiają się enzymy, które pomagają pokonać takie ograniczenia.
Enzym tworzy wraz z substratem nietrwały kompleks enzym-substrat. W momencie powstania takiego kompleksu dochodzi do przemieszczania elektronów substratu - wskutek tego albo powstają nowe wiązania, albo rozrywają się stare. Obniżenie energii aktywacji wynika z tego, że wiązania chemiczne substratu w momencie wpasowywania się w centrum aktywnym (to miejsce, do którego przyłącza się substrat) ulegają naprężaniu (zniekształceniu).