Lokacja wsi na prawie niemieckim polegała na tym, że zasadźca przychodził do władcy ziemskiego i zawierał z nim umowę, w której zawarte były obowiązki zasadźcy, jak i pana feudalnego. Następnie zasadźca stawał się sołtysem wsi (przedstawicielem księcia we wsi) i dzielił ziemię między osapników po równo,a sobie zostawiał największą i najrzyźniejszą działkę. Sołtys wchodził w skład sądu wiejskiego czyli ławy. Osadnikom dawane były lata wolnizny (czas na zbudowanie budynków mieszkalnych, zagospodarownie ziemi), było to kilka lub kilkanaście lat, podczas których osadnicy nie płacili czynszu i nie składali daniny. Po tym czaie sołtys zbierał zapłatę dla władcy majątku, ale z tytułu sołtysa mógł część dochodów zostawicdla siebie, a resztę oddać panu feudalnemu.
Lokacja wsi na prawie niemieckim polegała na tym, że zasadźca przychodził do władcy ziemskiego i zawierał z nim umowę, w której zawarte były obowiązki zasadźcy, jak i pana feudalnego. Następnie zasadźca stawał się sołtysem wsi (przedstawicielem księcia we wsi) i dzielił ziemię między osapników po równo,a sobie zostawiał największą i najrzyźniejszą działkę. Sołtys wchodził w skład sądu wiejskiego czyli ławy. Osadnikom dawane były lata wolnizny (czas na zbudowanie budynków mieszkalnych, zagospodarownie ziemi), było to kilka lub kilkanaście lat, podczas których osadnicy nie płacili czynszu i nie składali daniny. Po tym czaie sołtys zbierał zapłatę dla władcy majątku, ale z tytułu sołtysa mógł część dochodów zostawicdla siebie, a resztę oddać panu feudalnemu.
mam nadzieję że pomogłam . licze na naj ;>