Mam już niedługo konkurs recytatorki, ale nie wybrałam jeszcze wiersza ;c
Podajcie kilka przykładów.
Wiersz nie ma być bardzo długi i skąplikowany ale nie za krótki i łatwy taki w sam raz dla 6 klasy ;)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Ryby, żaby i raki
Raz wpadły na pomysł taki,
Żeby opuścic staw, siąść pod drzewem
I zacząć zarabiać śpiewem.
No, ale cóż, kiedy ryby
Śpiewały tylko na niby,
Żaby
Na aby-aby,
A rak
Byle jak.
Karp wydął żałośnie skrzele:
"Słuchajcie mnie przyjaciele,
Mam sposób zupełnie prosty -
Zacznijmy budować mosty!"
No, ale cóż, kiedy ryby
Budowały tylko na niby,
Żaby
Na aby-aby,
A rak
Byle jak.
Rak tedy rzecze: "Rodacy,
Musimy się wziąć do pracy,
Mam pomysł zupełnie nowy -
Zacznijmy kuć podkowy!"
No, ale cóż, kiedy ryby
Kuły tylko na niby,
Żaby
Na aby-aby,
A rak
Byle jak.
Odezwie się więc ropucha:
"Straszna u nas posucha,
Coś zróbmy, coś zaróbmy,
Trochę żywnosci kupmy!
Jest sposob, ja wam mówię,
Zacznijmy szyć obuwie!"
No, ale cóż, kiedy ryby
Szyły tylko na niby,
Żaby
Na aby-aby,
A rak
Byle jak.
Lin wreszcie tak powiada:
"Czeka nas tu zagłada,
Opuścilismy staw przeciw prawu -
Musimy wrócić do stawu."
I poszły. Lecz na ich szkodę
Ludzie spuścili wodę.
Ryby w płacz, reszta też, lecz czy łzami
Zapełni się staw? Zważcie sami,
Zwłaszcza że przecież ryby
Płakały tylko na niby,
Żaby
Na aby-aby,
A rak
Byle jak.
Świetny tekst do recytowania i do tago bardzo łatwy do nauki... LICZE NA NAJ :)
też mam teraz konkurs :)
Mam takie propozycje:
Ludwik Jerzy Kern - O rodzicach - ja mówię
i taki:
POETOŻycia nasze wierszami twymi zmieniasz w malowane kolorami tęcze
uśmiech pięknymi strofami kreślisz na ponurych twarzach
musiałbym ci podarować w zamian serce i kwiatów naręcze
wysławiać wśród ludzi, modlić się w ołtarzach
jest w tobie moc wielka która swoją siłą tęsknotę i nadzieję w czas przeszły oddala
która w pięknych słowach przeciągniętych piórem serca budzi ze snu uczucia wyzwala
sięgnij więc jeszcze dalej aż do bram wieczności
niech poezja czyni co do niej należy
kto kocha zrozumie odę do miłości
kto nie kocha trudno - już w nią nie uwierzy