miłość w wydaniu bohaterów Fredry nie jest uczuciem gwałtownym, porywającym, przynoszącym cierpienie, niszczącym kochanków. Fredrowskie postacie uczą się miłości, zabiegają o wzajemność uczucia, dojrzewają do miłosnego związku, dbają o niego. Nie wystarczy wzdychać, wielbić i cierpieć jak zwykli czynić to romantyczni kochankowie."Śluby panieńskie" to utwór, który od początku do końca przesycony jest radością zakochanych. Na przykładzie dwóch par autor przeanalizował narodziny miłości.. Młodzi ludzie najpierw odrzucają nieznany stan miłosny, poczym nieśmiało zaczynają go poznawać, uczyć się go. Wprawiają się przy okazji w grach i podchodach miłosnych, ale wszystko zmierza do radosnego finału.Miłość jego bohaterów jest realna, marzenia kochanków skupione są na byciu razem na co dzień, założeniu rodziny, spędzaniu ze sobą czasu i te pragnienia spełniają się.
miłość w wydaniu bohaterów Fredry nie jest uczuciem gwałtownym, porywającym, przynoszącym cierpienie, niszczącym kochanków. Fredrowskie postacie uczą się miłości, zabiegają o wzajemność uczucia, dojrzewają do miłosnego związku, dbają o niego. Nie wystarczy wzdychać, wielbić i cierpieć jak zwykli czynić to romantyczni kochankowie."Śluby panieńskie" to utwór, który od początku do końca przesycony jest radością zakochanych. Na przykładzie dwóch par autor przeanalizował narodziny miłości.. Młodzi ludzie najpierw odrzucają nieznany stan miłosny, poczym nieśmiało zaczynają go poznawać, uczyć się go. Wprawiają się przy okazji w grach i podchodach miłosnych, ale wszystko zmierza do radosnego finału.Miłość jego bohaterów jest realna, marzenia kochanków skupione są na byciu razem na co dzień, założeniu rodziny, spędzaniu ze sobą czasu i te pragnienia spełniają się.