Question

Losy dwóch wybranych bohaterów z mitolgii. Proszę KRÓTKO daję NAJ .

Answer 1

Edyp to bohater mitu greckiego oraz licznych dzieł literackich. Klasyczną wersję jego losów przedstawił Sofokles w tragedii „Król Edyp”. Opowiada ona dzieje dotkniętego klątwą bogów, syna króla Teb. Los Edypa jest przesądzony jeszcze przed jego narodzinami. Bohater sam ściąga na siebie zgubę, a jego losy są uzależnione od sił wyższych: fatum czy wyroków boskich. To właśnie tragedia Edypa.
Wyrocznia przepowiedziała królowi Lajosowi, że jego własny syn zabije go, a potem ożeni się z matką. Po urodzeniu Edypa przez Jokastę ojciec, chcąc uchronić się przed losem rozkazał wywieść swojego syna do lasu i tam pozostawić. Nad chłopcem ulitował się sługa Lajosa i Edyp został oddany w ręce pasterzy. Wydaje się, że zło zostało zatrzymane. Jednak po pewnym czasie bohater dowiedział się o swoim przeznaczeniu i uciekł z Koryntu myśląc, że ucieka od rodziców. Pomyłka ta sprowadziła go z powrotem na drogę spełnienia przeznaczenia. W czasie wędrówki spotyka na wąskiej drodze wędrowca, z którym wdaje się w spór, po czym zabija go. Po przybyciu do Teb, Edyp uwalnia miasto od Sfinksa. W nagrodę otrzymuje rękę Jokasty i zostaje władcą Teb. Cała przepowiednia wypełniła się, lecz nikt oprócz bogów o tym nie wiedział. Z własną matką ma dwóch synów i dwie córki. Po pewnym czasie miasto zaczyna nękać zaraza. Wyrocznia wyjawia Edypowi, że kara zostaje zdjęta, jeśli ukarze mordercę poprzedniego króla. W wyniku podjętego śledztwa, Edyp dowiaduje się, kim jest naprawdę. W swoim działaniu był uparty, odważny i konsekwentny. Najbardziej tragiczny był moment ostatecznego odkrycia prawdy. Jokasta powiesiła się z rozpaczy, Edyp wykuł sobie oczy, bo nie chciał patrzeć na soją hańbę. W swoich zmaganiach z losem Edyp poniósł klęskę.
Tragiczna ironia losu sprawia, że Edyp, dobry władca, pełen troski i miłości do swojego ludu, staje się nędzarzem, żebrakiem i tułaczem. Paradoksalnie do klęski prowadzi Edypa jego wielkość jako człowieka i króla. Gdyby z tak wielkim uporem nie dążył do poznania prawdy, nie doszłoby do odsłonięcia jego nieświadomych zbrodni. Jego tragedia jest o tyle większa, że dosięga go nie tylko los zapisany w niebie, ale również jego własna klątwa rzucona mordercę Lajosa, gdy jeszcze nie wiedział, że sam nim jest. Edyp to człowiek z tak olbrzymim poczuciem moralności, prawości i honoru, że czuł się w obowiązku stać się swoim własnym sędzią i katem.
Edyp to człowiek, którego tragedią jest niewiedza, a klęską poznanie. Wobec bogów zgrzeszył dumą i pychą myśląc, że ucieknie przed swoim przeznaczeniem. Zamiary bohatera stale mijają się z celem. Edyp jest postacią tragiczną, ponieważ stał w sytuacji wyboru i każda jego decyzja prowadziła ku katastrofie. Jego życie podporządkowane było przeznaczeniu, a walka z losem – nieskuteczna. Edyp był igraszką w rękach bogów. Im bardziej starał się uciec od przeznaczenia, tym bardziej nieszczęścia się do niego przybliżały.
Starcie jednostki z siłą wyższą (fatum), zderzenie sprzecznych racji prowadzi do katastrofy i klęski jednostki. Szukając szczęścia, Edyp jest bezsilny wobec nieogarnionych praw losu. Życiem bohatera rządzi boskie fatum, spod którego władzy nie jest on w stanie się wyzwolić, bo nawet próba buntu wobec wyroków niebios wiedzie do ich wypełnienia.    AJZON  Jego ojciec, Ajzon został strącony z tronu przez swego brata, Peliasa, w dniu urodzin Jazona. Pelias postanowił zgładzić Jazona, ale sługa jego ojca zaniósł te informacje rodzicom. Ajzon pragnąc ratować syna rozesłał wiadomość, że Jazon ciężko zachorował. Po kilku dniach Jolkos obiegła smutna wiadomość, że mały Jazon zmarł. Pelias uwierzył w tę bajkę i przestał prześladować swojego bratanka oraz zaczął korzystać z przywilejów władzy. Chłopak został wywieziony z miasta i oddany pod opiekę centaura Chejrona. W wieku 20 lat powraca do rodzinnego miasta Jolkos. Rządzi nim jego stryj, Pelias. Król boi się Jazona (stara przepowiednia mówi, że zabije go młody chłopak, który wejdzie do miasta w jednym sandale; tak też wszedł Jazon). Pelias wysyła go po złote runo.