Oświecenie to epoka, w przypadku której daty graniczne trzeba określać osobno dla Polski i osobno dla pozostałych państw Europy, przy czym najistotniejsze są tutaj wydarzenia we Francji, którą można nazwać ojczyzną oświecenia, choć nie wolno zapominać o ogromnym wkładzie kultury niemieckiej (filozofia Immanuela Kanta). Za początek oświecenia we Francji przyjmuję się datę śmierci Ludwika XIV, czyli rok 1715, i podaje się, że trwało ono właściwie do przełomu wieku XVIII i XIX. W Polsce początek oświecenia związany jest z utworzeniem w roku 1740Colegium Nobilium – szkoły założonej przez Stanisława Konarskiego, która odznaczała się nowoczesnym programem kształcenia w porównaniu z istniejącymi nadal szkołami jezuickimi o szesnastowiecznym rodowodzie. Koniec epoki w Polsce to rok 1822 – data wydania pierwszego zbioru poezji Adama Mickiewicza.
Architektura oświecenia to szybki rozwój budownictwa. W sztuce oświecenia współwystępowały dwa style – rokoko i klasycyzm. Ten pierwszy nurt jest często klasyfikowany jako faza przejściowa między tendencjami barokowymi a oświeceniowymi. Dominował w latach ok. 1720-1770. Charakteryzował się zamiłowaniem do małych form, ornamentyki roślinnej i miłosnej tematyki. Drugi styl trwał od ok.1770 do1850 roku i nawiązywał do schematu antycznego piękna cechowała go harmonia i ład. W okresach tych powstawały liczne kościoły i teatry. Kościoły najczęściej były okrągłe, kopuła znajdowała się w centralnym miejscu. Budowle na ogół były prostej konstrukcji, o przestrzennych pomieszczeniach. Wnętrza budynków były jasne, ściany malowano na biało, a przez duże okna wpadało światło dzienne. Dość szybko rozwijającą się dziedziną sztuki oświecenia była rzeźba. Inspiracją dla artystów były postacie ludzkie, dlatego rzeźby z tamtego okresu najczęściej przedstawiają nagą lub półnagą postać. W malarstwie inspiracją często były sceny miłosne. Dużą popularność miały również portrety
Kultura: Oświecenie związane było z głównymi prądami, takimi jak: krytycyzm, racjonalizm, empiryzm, deizm, a także absolutyzm. Niektóre poglądy oświecenia zauważalne były już w okresie baroku, jednak to właśnie wiek XVIII doprowadził do uwidocznienia się i powstania scentralizowanej formy tych poglądów. Cały okres oświecenia, jako epoki związany był z wydarzeniami w Europie takimi jak: - rządy absolutne we Francji i w Anglii, - rządy dynastii Burbonów, Stuartów.
Początek polskiej literatury oświeceniowej przypada okres panowania Augusta III. Ówczesna Rzeczpospolita była poważnie osłabiona licznymi wojnami zewnętrznymi i wewnętrznymi, a przede wszystkim wewnętrzną anarchią, spowodowaną słabą władzą królewską oraz paraliżowaniem parlamentu przez liberum veto.
Oświecenie to epoka, w przypadku której daty graniczne trzeba określać osobno dla Polski i osobno dla pozostałych państw Europy, przy czym najistotniejsze są tutaj wydarzenia we Francji, którą można nazwać ojczyzną oświecenia, choć nie wolno zapominać o ogromnym wkładzie kultury niemieckiej (filozofia Immanuela Kanta). Za początek oświecenia we Francji przyjmuję się datę śmierci Ludwika XIV, czyli rok 1715, i podaje się, że trwało ono właściwie do przełomu wieku XVIII i XIX. W Polsce początek oświecenia związany jest z utworzeniem w roku 1740Colegium Nobilium – szkoły założonej przez Stanisława Konarskiego, która odznaczała się nowoczesnym programem kształcenia w porównaniu z istniejącymi nadal szkołami jezuickimi o szesnastowiecznym rodowodzie. Koniec epoki w Polsce to rok 1822 – data wydania pierwszego zbioru poezji Adama Mickiewicza.
Architektura oświecenia to szybki rozwój budownictwa. W sztuce oświecenia współwystępowały dwa style – rokoko i klasycyzm. Ten pierwszy nurt jest często klasyfikowany jako faza przejściowa między tendencjami barokowymi a oświeceniowymi. Dominował w latach ok. 1720-1770. Charakteryzował się zamiłowaniem do małych form, ornamentyki roślinnej i miłosnej tematyki. Drugi styl trwał od ok.1770 do1850 roku i nawiązywał do schematu antycznego piękna cechowała go harmonia i ład. W okresach tych powstawały liczne kościoły i teatry. Kościoły najczęściej były okrągłe, kopuła znajdowała się w centralnym miejscu. Budowle na ogół były prostej konstrukcji, o przestrzennych pomieszczeniach. Wnętrza budynków były jasne, ściany malowano na biało, a przez duże okna wpadało światło dzienne. Dość szybko rozwijającą się dziedziną sztuki oświecenia była rzeźba. Inspiracją dla artystów były postacie ludzkie, dlatego rzeźby z tamtego okresu najczęściej przedstawiają nagą lub półnagą postać. W malarstwie inspiracją często były sceny miłosne. Dużą popularność miały również portrety
Kultura: Oświecenie związane było z głównymi prądami, takimi jak: krytycyzm, racjonalizm, empiryzm, deizm, a także absolutyzm. Niektóre poglądy oświecenia zauważalne były już w okresie baroku, jednak to właśnie wiek XVIII doprowadził do uwidocznienia się i powstania scentralizowanej formy tych poglądów. Cały okres oświecenia, jako epoki związany był z wydarzeniami w Europie takimi jak:
- rządy absolutne we Francji i w Anglii,
- rządy dynastii Burbonów, Stuartów.
Początek polskiej literatury oświeceniowej przypada okres panowania Augusta III. Ówczesna Rzeczpospolita była poważnie osłabiona licznymi wojnami zewnętrznymi i wewnętrznymi, a przede wszystkim wewnętrzną anarchią, spowodowaną słabą władzą królewską oraz paraliżowaniem parlamentu przez liberum veto.
dużo,ale zwięźle
pozdrawiam,licze na naj ;*