Będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak liczne potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza (...) - 1 Moj. 22:17.
Przymierze z Abrahamem jest jednym z bardziej wszechstronnych przymierzy zapisanych w Biblii: "Przysiągłem na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego, będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak liczne potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, a potomkowie twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich, i w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś głosu mego" (1 Moj. 22: 16-18).
Obietnica ta określa wolę Bożą wobec ludzkiego stworzenia i jest podstawą dla odkupienia zapewnionego przez Jezusa oraz przyszłych błogosławieństw. Bóg dostrzegł u Abrahama chęć wiary i oddania, na tyle zadawalającą, że ustanowił go ogniwem dla przyszłych błogosławieństw przeznaczonych dla człowieka. Abraham nie otrzymał jednak "obietnic Abrahamowych" od razu.
Tak brzmi oryginalna obietnica: "I rzekł Pan do Abrama: Wyjdź z ziemi swojej i od rodziny swojej, i z domu ojca swego do ziemi, którą ci wskażę. A uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi" (1 Moj. 12:1-3).
Na przestrzeni czasu, obietnica została rozwinięta. W 1 Moj. 13:15,16 dodana została aluzja o prochu ziemi: "Bo całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i potomstwu twemu na wieki. I rozmnożę potomstwo twoje jak proch ziemi, również potomstwo twoje będzie mogło być policzone." Wyrażenie o gwiazdach zostało dodane później: "(...) Spójrz ku niebu i policz gwiazdy, jeśli możesz je policzyć! I rzekł do niego: Tak liczne będzie potomstwo twoje" (1 Moj. 15:5).
Obietnica Boża była bezwarunkowa, ale Abraham musiał udowodnić swoją wiarę i poziom oddania: "Przez wiarę Abraham przyniósł na ofiarę Izaaka, gdy był wystawiony na próbę, i ofiarował jednorodzonego, on który otrzymał obietnicę. Do którego powiedziano: OD IZAAKA NAZWANE BĘDZIE POTOMSTWO TWOJE. Sądził, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych; toteż jakby z umarłych, mówiąc obrazowo, otrzymał go z powrotem" (Hebr. 11:17-19). Ponieważ Abraham postąpił zgodnie z tym, co wyznawał, Bóg przysiągł mu, poprzez obietnicę Abrahamową, że w jego nasieniu błogosławione będą wszystkie narody ziemi (1 Moj. 22:16-18).
Badacze Pisma od dawna rozumieją symbolikę "gwiazd" i "piasku", przypisując ilustracjom szersze znaczenie. Gwiazdy przedstawiają duchowe potomstwo Abrahama (kościół pierworodnych), podczas gdy piasek przedstawia ziemskich potomków Abrahama (w tym ostatecznie całą odnowioną ludzkość).
Będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak liczne potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza (...) - 1 Moj. 22:17.
Przymierze z Abrahamem jest jednym z bardziej wszechstronnych przymierzy zapisanych w Biblii: "Przysiągłem na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego, będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak liczne potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, a potomkowie twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich, i w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś głosu mego" (1 Moj. 22: 16-18).
Obietnica ta określa wolę Bożą wobec ludzkiego stworzenia i jest podstawą dla odkupienia zapewnionego przez Jezusa oraz przyszłych błogosławieństw. Bóg dostrzegł u Abrahama chęć wiary i oddania, na tyle zadawalającą, że ustanowił go ogniwem dla przyszłych błogosławieństw przeznaczonych dla człowieka. Abraham nie otrzymał jednak "obietnic Abrahamowych" od razu.
Tak brzmi oryginalna obietnica: "I rzekł Pan do Abrama: Wyjdź z ziemi swojej i od rodziny swojej, i z domu ojca swego do ziemi, którą ci wskażę. A uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi" (1 Moj. 12:1-3).
Na przestrzeni czasu, obietnica została rozwinięta. W 1 Moj. 13:15,16 dodana została aluzja o prochu ziemi: "Bo całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i potomstwu twemu na wieki. I rozmnożę potomstwo twoje jak proch ziemi, również potomstwo twoje będzie mogło być policzone." Wyrażenie o gwiazdach zostało dodane później: "(...) Spójrz ku niebu i policz gwiazdy, jeśli możesz je policzyć! I rzekł do niego: Tak liczne będzie potomstwo twoje" (1 Moj. 15:5).
Obietnica Boża była bezwarunkowa, ale Abraham musiał udowodnić swoją wiarę i poziom oddania: "Przez wiarę Abraham przyniósł na ofiarę Izaaka, gdy był wystawiony na próbę, i ofiarował jednorodzonego, on który otrzymał obietnicę. Do którego powiedziano: OD IZAAKA NAZWANE BĘDZIE POTOMSTWO TWOJE. Sądził, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych; toteż jakby z umarłych, mówiąc obrazowo, otrzymał go z powrotem" (Hebr. 11:17-19). Ponieważ Abraham postąpił zgodnie z tym, co wyznawał, Bóg przysiągł mu, poprzez obietnicę Abrahamową, że w jego nasieniu błogosławione będą wszystkie narody ziemi (1 Moj. 22:16-18).
Badacze Pisma od dawna rozumieją symbolikę "gwiazd" i "piasku", przypisując ilustracjom szersze znaczenie. Gwiazdy przedstawiają duchowe potomstwo Abrahama (kościół pierworodnych), podczas gdy piasek przedstawia ziemskich potomków Abrahama (w tym ostatecznie całą odnowioną ludzkość).