karolka59Paweł z Tarsu, święty apostoł, teolog, który odegrał najpoważniejszą rolę w dziejach rozwoju i umacniania chrześcijaństwa. Źródłem poznania życia i działalności misyjno-teologicznej Pawła z Tarsu są Dzieje Apostolskie oraz Listy Apostolskie św. Pawła. Wynika z nich, że Szaweł (Saul - takie było pierwotne imię Pawła z Tarsu) pochodził z rodziny żydowskiej należącej do pokolenia Beniamina.
Wykształcenie otrzymał w Jerozolimie u jednego z najgłośniejszych ówczesnych rabinów, Gamaliela. Miał po ojcu obywatelstwo rzymskie. Na chrześcijaństwo nawrócił się ok. 36. Stał się apostołem, propagatorem i pierwszym teoretykiem chrześcijaństwa, zwano go apostołem narodów. W latach 45-49 odbył pierwszą podróż misyjną na Cypr i tereny obejmujące środkową część dzisiejszej Azji Mniejszej, tj. Pamfilię, Pizydię iLikaonię.
W działalności misyjnej towarzyszyli mu Barnaba i Jan Marek. Ok. 49 udał się wraz z Barnabą do Jerozolimy na tzw. sobór apostolski. Druga podróż misyjna Pawła przypadała na lata 50-52. Trzecia na 53-58 i wiodła m.in. do Efezu i Koryntu. W 58 wrócił do Jerozolimy. Aresztowany i przesłuchany przez arcykapłana Ananiasza i Sanhedryn, został wywieziony do Cezarei i wtrącony do więzienia, w którym przebywał do 60.
Jesienią 61 jako obywatela rzymskiego przewieziono go do więzienia w Rzymie, gdzie jednak korzystał z dużej swobody i prowadził działalność apostolską. Po procesie w 63 został uniewinniony i uwolniony. Odbył podróże m.in. do Efezu, na Kretę i do Macedonii. W 67 został ponownie uwięziony i prawdopodobnie w tym samym roku skazany na śmierć i ścięty w Rzymie. Listy Apostolskie św. Pawła odegrały bardzo poważną rolę w kształtowaniu się chrześcijaństwa i podstaw Kościoła rzymskokatolickiego. Inne na ten temat: Dzieje Apostolskie, Bohaterowie Starego i Nowego Testamentu, Barnaba, Wcielenie, Belial, Saloniki, Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Saul, Szaul, heb. שאול התרסי Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5-10 w Tarsie w Cylicji, zm. 64-67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, zwany Apostołem Narodów. Święty ten wymieniany jest w Modlitwie Eucharystycznej Kanonu rzymskiego.Święty Paweł urodził się w Tarsie w Cylicji. Jego właściwe imię to Szaweł. Wedle ówczesnego zwyczaju, miał jeszcze drugie imię Paweł, które później ? kiedy został apostołem używał wyłącznie. Urodził się prawdopodobnie między 1 a 10 rokiem po Chrystusie. Z domu rodzicielskiego wyniósł wychowanie głęboko religijne. Wiadomo, że studiował prawo, zgłębiał nauki proroków i historię swego ludu. Już w tamtym okresie widać było jego religijny zapał. Zwyczajem faryzejskim wyuczył się rzemiosła i był tkaczem, także jako apostoł zarabiał ręczną pracą na życie. Nawrócenie św. Pawła nastąpiło około 34 roku. Wraz ze swoimi towarzyszami zmierzał niczego nie przeczuwając do Damaszku, gdy nagle niebo rozświetlił oślepiający błysk, który powalił go na ziemię. Szaweł usłyszał wtedy: - Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz? Leżąc na ziemi spojrzał w górę i ujrzał Chrystusa. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy nic nie widział. W Damaszku przez trzy noce i trzy dni w samotności, mroku pościł i medytował. Ananiasz otrzymał od Boga polecenie otworzenia oczy Szawłowi. Od razu po nawróceniu rozpoczął działalność apostolską. Mówił do ludzi: - Ten jest Mesjaszem. To dało początek zawziętej walce między Apostołem i Żydami. W końcu Żydzi chcieli go zgładzić. Na wieść o tym św. Paweł uciekł. Ciągle nauczał o Jezusie. Z Antiochii podejmuje się pierwszej podróży misyjnej. Po powrocie zostaje wysłany do Jerozolimy, gdzie odbył się Sobór Apostolski. Paweł odwiedził ponownie kościoły w Derbe i w Listrze. W nocy w Filippi Macedońskiej miało miejsce trzęsienie ziemi, które zniszczyło więzienie. Święty Paweł nawrócił nawrócił strażnika i został uwolniony. W Koryncie napisał pierwszy list do Tesaloniczan. Apostoł rozpoczął swą trzecią podróż misyjną od Efezu. Tymczasem Żydzi z Azji uwięzili Pawła za świątynią. Został uratowany przez Rzymian. Pozostał w Rzymie przez dwa dalsze lata w więzieniu czekając na rozprawę sądową. W więzieniu Apostoł kontynuował pisanie listów. Po dwóch latach został zwolniony z więzienia i udał się do Hiszpanii, a potem znów na wschód. Nie wrócił już do Rzymu. Jego śmierć męczeńska przez ścięcie nastąpiła w 67 roku. Był na to przygotowany. Powiedział: - W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożona dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi odda Pan w owym dniu, sprawiedliwy sędzia.
Wykształcenie otrzymał w Jerozolimie u jednego z najgłośniejszych ówczesnych rabinów, Gamaliela. Miał po ojcu obywatelstwo rzymskie. Na chrześcijaństwo nawrócił się ok. 36. Stał się apostołem, propagatorem i pierwszym teoretykiem chrześcijaństwa, zwano go apostołem narodów. W latach 45-49 odbył pierwszą podróż misyjną na Cypr i tereny obejmujące środkową część dzisiejszej Azji Mniejszej, tj. Pamfilię, Pizydię iLikaonię.
W działalności misyjnej towarzyszyli mu Barnaba i Jan Marek. Ok. 49 udał się wraz z Barnabą do Jerozolimy na tzw. sobór apostolski. Druga podróż misyjna Pawła przypadała na lata 50-52. Trzecia na 53-58 i wiodła m.in. do Efezu i Koryntu. W 58 wrócił do Jerozolimy. Aresztowany i przesłuchany przez arcykapłana Ananiasza i Sanhedryn, został wywieziony do Cezarei i wtrącony do więzienia, w którym przebywał do 60.
Jesienią 61 jako obywatela rzymskiego przewieziono go do więzienia w Rzymie, gdzie jednak korzystał z dużej swobody i prowadził działalność apostolską. Po procesie w 63 został uniewinniony i uwolniony. Odbył podróże m.in. do Efezu, na Kretę i do Macedonii. W 67 został ponownie uwięziony i prawdopodobnie w tym samym roku skazany na śmierć i ścięty w Rzymie. Listy Apostolskie św. Pawła odegrały bardzo poważną rolę w kształtowaniu się chrześcijaństwa i podstaw Kościoła rzymskokatolickiego. Inne na ten temat: Dzieje Apostolskie, Bohaterowie Starego i Nowego Testamentu, Barnaba, Wcielenie, Belial, Saloniki, Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Saul, Szaul, heb. שאול התרסי Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5-10 w Tarsie w Cylicji, zm. 64-67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, zwany Apostołem Narodów. Święty ten wymieniany jest w Modlitwie Eucharystycznej Kanonu rzymskiego.Święty Paweł urodził się w Tarsie w Cylicji. Jego właściwe imię to Szaweł. Wedle ówczesnego zwyczaju, miał jeszcze drugie imię Paweł, które później ? kiedy został apostołem używał wyłącznie. Urodził się prawdopodobnie między 1 a 10 rokiem po Chrystusie. Z domu rodzicielskiego wyniósł wychowanie głęboko religijne. Wiadomo, że studiował prawo, zgłębiał nauki proroków i historię swego ludu. Już w tamtym okresie widać było jego religijny zapał. Zwyczajem faryzejskim wyuczył się rzemiosła i był tkaczem, także jako apostoł zarabiał ręczną pracą na życie. Nawrócenie św. Pawła nastąpiło około 34 roku. Wraz ze swoimi towarzyszami zmierzał niczego nie przeczuwając do Damaszku, gdy nagle niebo rozświetlił oślepiający błysk, który powalił go na ziemię. Szaweł usłyszał wtedy:
- Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz?
Leżąc na ziemi spojrzał w górę i ujrzał Chrystusa. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy nic nie widział. W Damaszku przez trzy noce i trzy dni w samotności, mroku pościł i medytował. Ananiasz otrzymał od Boga polecenie otworzenia oczy Szawłowi. Od razu po nawróceniu rozpoczął działalność apostolską. Mówił do ludzi:
- Ten jest Mesjaszem.
To dało początek zawziętej walce między Apostołem i Żydami. W końcu Żydzi chcieli go zgładzić. Na wieść o tym św. Paweł uciekł. Ciągle nauczał o Jezusie. Z Antiochii podejmuje się pierwszej podróży misyjnej. Po powrocie zostaje wysłany do Jerozolimy, gdzie odbył się Sobór Apostolski. Paweł odwiedził ponownie kościoły w Derbe i w Listrze. W nocy w Filippi Macedońskiej miało miejsce trzęsienie ziemi, które zniszczyło więzienie. Święty Paweł nawrócił nawrócił strażnika i został uwolniony. W Koryncie napisał pierwszy list do Tesaloniczan. Apostoł rozpoczął swą trzecią podróż misyjną od Efezu. Tymczasem Żydzi z Azji uwięzili Pawła za świątynią. Został uratowany przez Rzymian. Pozostał w Rzymie przez dwa dalsze lata w więzieniu czekając na rozprawę sądową. W więzieniu Apostoł kontynuował pisanie listów. Po dwóch latach został zwolniony z więzienia i udał się do Hiszpanii, a potem znów na wschód. Nie wrócił już do Rzymu. Jego śmierć męczeńska przez ścięcie nastąpiła w 67 roku. Był na to przygotowany. Powiedział:
- W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożona dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi odda Pan w owym dniu, sprawiedliwy sędzia.