marcinsiewie
Izabela była córką króla Francji, Ludwika VIII i św. Blanki z Kastylii.Pochodziła z rodziny królewskiej. Wychowywano ja surowo. Wyniosła z rodziny zamiłowanie do modlitwy i czystość obyczajów. Ciężka i bardzo bolesna choroba nauczyła młodą niewiastę, jak próżne są dobra i ponęty świata. Ze względów dynastycznych kilkakrotnie proponowano jej małżeństwo. Odmawiała. Nie zgodziła się na zaślubiny z Konradem, synem cesarza Fryderyka II, mimo interwencji samego papieża Innocentego IV. Wybrała służbę Bogu, spełniając czyny pokutne i dzieła miłosierdzia. Najpiękniejszym dniem Izabeli było założenie nowej rodziny zakonnej w Longchamp koło Paryża w roku 1255. W klasztorze Izabela spędziła ostatnie lata swego życia. Dwa lata przed śmiercią ponownie nawiedziła ją bardzo bolesna i ciężka choroba, którą znosiła z heroiczną cierpliwością i poddaniem się woli Bożej. Zmarła 23 lutego 1270 r. Pochowana została w tymże klasztorze na własne życzenie w habicie zakonnym. W uroczystościach pogrzebowych wziął udział jej brat, św. Ludwik IX, król francuski. Jeszcze tego samego roku on również przeniósł się do wieczności (25 sierpnia 1270 roku).Agnieszka d'Harcourt, dama nadworna Izabeli, autorka jej żywotu, przytacza 40 wypadków cudownych uleczeń za wstawiennictwem Izabeli. Po ich rozpatrzeniu papież Leon X (+ 1521) wyniósł ją do godności ołtarzy i wpisał ją do katalogu błogosławionych.
pierwsza polska biskupka.
Św. Izabela jest patronką Francji.