Question

kardynał Sapieha opatrznościowy mąż na trudne czasy kościoła w Polsce czy awanturnik polityczny?

Prosze pomóżcie

Answer 1

Już w czerwcu 1945 roku Episkopat pod przewodnictwem kard. Sapiehy zebrał się
na Jasnej Górze na pierwszej powojennej konferencji, aby wspólnie podjąć program
odnowy życia religijnego. Omawiano też straty, jakie poniósł Kościół i naród,
zwłaszcza w szeregach duchowieństwa, oraz potrzeby duszpasterskie Ziem
Odzyskanych. Konferencja szczególnie „wskazała na niebezpieczeństwa, jakie
zagrażają świętości węzła małżeńskiego oraz wychowaniu przyszłych pokoleń.
Omawiano też zgodnie z posłannictwem Kościoła środki, które doprowadzą do
przywrócenia w narodzie, a zwłaszcza w rodzinie, odwiecznych zasad moralnych".
Za zadanie chwili konferencja uznała „roztoczenie opieki nad wiernymi
potrzebującymi pomocy materialnej i zaleciła ożywienie akcji charytatywnej,
która stanowi jedną z najpiękniejszych kart Kościoła". W tym celu powołano do
życia Krajową Centralę Caritas, której działalnością miał kierować Episkopat w
osobach arcybiskupa Sapiehy oraz biskupów Lorka i Kubiny. Siedzibą Centrali
został Kraków, a jej dyrektorem mianowano księdza Karola Pękalę. Na koniec roku
1946 w Polsce było 4157 oddziałów parafialnych Caritas, z którymi współpracowało
24 tysiące osób w zarządach i 34 tysiące w akcji opiekuńczej. Pod stałą opieką
Caritas pozostawało 8360 dzieci w rodzinach zastępczych i 16 tysięcy w domach
dziecka. Ze stałej pomocy korzystało 66 tysięcy starców przy rodzinach i 6
tysięcy w domach starców. Caritas utrzymywał 972 przedszkola, 399 kuchni i 71
zakładów leczniczych. Było to, jak na półtora roku istnienia, niemałe
osiągnięcie.