Jerzy Harasymowicz
Sad,styczeń
Oto zimą, jabłonie,
oto gil w pąsie tonie.
Gil ma jak pestka serduszko.
Gil - zimowe jabłuszko.
Na korę jabłonek głupiutkie zajączki
siekaczami nakładają ślubne obrączki
Jest nieruchomo i cicho dokoła,
czasem tylko gawron jak marszałek coś zawoła .
A w nocy znów błękitne pokłony
sad bije pełen lęku
nocy zimowej, wielkiej ,białej sowie,
co siada na księżyca sęku
Sad,styczeń
Oto zimą, jabłonie,
oto gil w pąsie tonie.
Gil ma jak pestka serduszko.
Gil - zimowe jabłuszko.
Na korę jabłonek głupiutkie zajączki
siekaczami nakładają ślubne obrączki
Jest nieruchomo i cicho dokoła,
czasem tylko gawron jak marszałek coś zawoła .
A w nocy znów błękitne pokłony
sad bije pełen lęku
nocy zimowej, wielkiej ,białej sowie,
co siada na księżyca sęku
ZADANIE- Opiszę sad zimowy przedstawiony w wierszu Jerzego Harasymowicza ,pt "Sad,styczeń" (min.1.5 str a5, 3 aka., środki stylistyczne)
Z góry dziękuję. Proszę o szybą i poprawną odpowiedź.
More Questions From This User See All
Zimowy sad przedstawiony w wierszu Jerzego Harasymowicza jest straszny. Nie ma drzew pełnych zieleni, są tylko połamane gałązki a na nich warstwa białego śniegu. Sad nie jest wesoły. Nie zachęca do ponownego odwiedzenia go . Czasami jakiś ptak coś zaśpiewa, zakruka ale bardzo rzadko.