DziewięćsiłJean-Jacques Rousseau uznał muzykę za wynik połączenia śpiewu ptaków i krzyku zwierząt.
Autorem teorii fizjologicznej jest Herbert Spencer, który twierdził, że powstanie muzyki ma związek z wyrażaniem emocji. To z kolei związane jest z pracą ludzkich mięśni, która wywołuje ruch. Przykładem takiej pracy jest posługiwanie się głosem, co wskazuje też na pierwotny - wokalny charakter muzyki. Pod wpływem emocji człowiek wydaje z siebie różne tony głosu, z których można wyodrębnić melodię. W ten sposób Herbert dowodzi, że melodia mowy ludzkiej dała początek muzyce.
Karol Darwin uważał, że muzyka powstała jeszcze zanim człowiek zaczął mówić. Jego zdaniem śpiew ludzki, podobnie do śpiewu ptaków, miał służyć znalezieniu partnera.
Skrajnie odmienne stanowisko przedstawia Richard Wallaschek, który wskazuje na jednoczesność w powstawaniu i kształtowaniu się języka oraz muzyki. Uważa, że dźwięki i odgłosy zwierząt nie mogą być uznane za muzykę. Podkreśla rolę rytmu w muzyce, który wynika bezpośrednio z ruchu.
Karl Bücher również uznał rytm za kluczowe zjawisko w powstaniu muzyki - jest on jednym z przedstawicieli społecznych teorii źródeł muzyki. Rytmiczność pracy wykonywanej przez człowieka według Büchera miała przyczynić się do powstania melodii, czy pierwszych piosenek.
Autorem teorii fizjologicznej jest Herbert Spencer, który twierdził, że powstanie muzyki ma związek z wyrażaniem emocji. To z kolei związane jest z pracą ludzkich mięśni, która wywołuje ruch. Przykładem takiej pracy jest posługiwanie się głosem, co wskazuje też na pierwotny - wokalny charakter muzyki. Pod wpływem emocji człowiek wydaje z siebie różne tony głosu, z których można wyodrębnić melodię. W ten sposób Herbert dowodzi, że melodia mowy ludzkiej dała początek muzyce.
Karol Darwin uważał, że muzyka powstała jeszcze zanim człowiek zaczął mówić. Jego zdaniem śpiew ludzki, podobnie do śpiewu ptaków, miał służyć znalezieniu partnera.
Skrajnie odmienne stanowisko przedstawia Richard Wallaschek, który wskazuje na jednoczesność w powstawaniu i kształtowaniu się języka oraz muzyki. Uważa, że dźwięki i odgłosy zwierząt nie mogą być uznane za muzykę. Podkreśla rolę rytmu w muzyce, który wynika bezpośrednio z ruchu.
Karl Bücher również uznał rytm za kluczowe zjawisko w powstaniu muzyki - jest on jednym z przedstawicieli społecznych teorii źródeł muzyki. Rytmiczność pracy wykonywanej przez człowieka według Büchera miała przyczynić się do powstania melodii, czy pierwszych piosenek.