Aurelia to małe sześcioletnie dzieco które inaczej jest traktowane przez matkę i zupełnie inaczej przez ludzi z którymi dziewczynak ma kontakt na co dzień. Społeczeństwo czyli sąsiedzi z którymi to dziecko ma kontakt uważają ją za szczerą, wesołą dziewczynkę. Bardzo lubią przebywać w jej towarzystwie w którym i Aurelia dobrze się czuje. Dzięki swej otwartości dziecko bardzo szybko nawiązuje znajomości, jest szczerze lubiana i akceptowana. Matka w przeciwieństwie do sąsiadów uważa swoja córekę za osobę małomówną a przez to skrytą. Sądzi że Aurelia jest dzieckiem wstydliwym a nade wszystko bardzo nieśmiałym.
Ocena matki jest moim zdaniem niesprawiedliwa i krzywdząca dziewczynkę.
Matka dziewczynki sądzi, że jej córka jest wstydliwa, małomówna, nieśmiała. Ludzie, sąsiedzi natomiast bardoz cenią Aurelię, jej towarzystwo. Dla nich ona jest wygadanym dzieckiem, wesołym, i bardzo łatwo nawiązującym kontakty.
Aurelia to małe sześcioletnie dzieco które inaczej jest traktowane przez matkę i zupełnie inaczej przez ludzi z którymi dziewczynak ma kontakt na co dzień. Społeczeństwo czyli sąsiedzi z którymi to dziecko ma kontakt uważają ją za szczerą, wesołą dziewczynkę. Bardzo lubią przebywać w jej towarzystwie w którym i Aurelia dobrze się czuje. Dzięki swej otwartości dziecko bardzo szybko nawiązuje znajomości, jest szczerze lubiana i akceptowana. Matka w przeciwieństwie do sąsiadów uważa swoja córekę za osobę małomówną a przez to skrytą. Sądzi że Aurelia jest dzieckiem wstydliwym a nade wszystko bardzo nieśmiałym.
Ocena matki jest moim zdaniem niesprawiedliwa i krzywdząca dziewczynkę.
może byc?
Matka dziewczynki sądzi, że jej córka jest wstydliwa, małomówna, nieśmiała.
Ludzie, sąsiedzi natomiast bardoz cenią Aurelię, jej towarzystwo. Dla nich ona jest wygadanym dzieckiem, wesołym, i bardzo łatwo nawiązującym kontakty.