Reymont był niezwykle wnikliwym obserwatorem i w napisanej przez siebie powieści "Chłopi" przedstawił dosłowne życie na ówczesnej wsi. Opisuje obrządki, doroczne święta, zwyczaje kultywowane tak przy narodzinach, w codziennym życiu, jak i przy śmierci. Autor zauważa, że święta i obyczaje przedchrześcijańskie, w których są obecne zarówno wróżby i przesądy, mieszają się z obyczajami i świętami katolickimi, związanymi z życiem wiarą i liturgią Kościoła. Opisany przez Reymonta rok w poszczególnych częściach powieści, nazwanych od pór roku kalendarzowego, to właśnie rok obyczajowo - obrzędowo - liturgiczny.