Mieszko II urodził się w 990 r. i był synem Bolesława Chrobrego i Emnildy. Stał się ulubionym dzieckiem Chrobrego. Doszło nawet do tego, że Bolesław I odesłał swego pierworodnego - Bezpryma - do klasztoru, aby utorować Mieszkowi drogę do tronu (w przyszłości Mieszko odczuł tego skutki). Od najmłodszych lat Mieszko był sposobiony w rządzeniu i dowodzeniu (dał się poznać jako niezły wódz). W 1016 r. urodził mu się syn z żoną Rychezą, nazwany Kazimierzem (później Kazimierz I Odnowiciel). Gdy w 1025 r. zmarł Bolesław I Chrobry, Mieszko II nie czekając długo koronował się na króla, co spotkało się z wrogością ze strony króla niemieckiego, Konrada II. Konrad na cesarza koronował się w 1027 r. i zabrał się do przygotowań do wojny z Mieszkiem. Król polski, aby uprzedzić niemieckie uderzenie dwa razy (w roku 1028 i 1030) z powodzeniem zaatakował Saksonię. Cesarz odpłacił atakiem w 1029 r. na Budziszyn, jednak - bez powodzenia. Do decydującego uderzenia doszło w 1031 r. Milsko i Łużyce zostały zaatakowane i zajęte przez Niemcy. Grody Czerwieńskie, zostały anektowane przez Ruś. Dodatkowo bunt możnych i atak braci: Bezpryma (który wrócił z klasztoru) i Ottona. Takiego uderzenia, król (czy też może już książę) nie wytrzymał i uciekł do Czech, gdzie został wykastrowany, pohańbiony i uwięziony. Sytuacja odmieniła się, gdy w 1032 r. został zamordowany (rządzący dotychczas) Bezprym, który wcześniej odesłał insygnia królewskie do cesarza. Mieszko wrócił do kraju i objął władzę. Jednak cesarz sprzeciwił się temu, a Mieszko nie miał sił do wojny z Niemcami. Doszło do podziału kraju: 1) Pierwszą częścią rządził Mieszko 2) Drugą jego brat Otto 3) Trzecią jego kuzyn Dytryk, syn Lamberta lub Mieszka synów Mieszka I i Ody Jednak już rok później (w 1033 r.) zmarł Otto, a Dytryk został wygnany. Mieszko zjednoczył kraj i zabierał się powoli za jego odbudowę, jednak przerwała to śmierć w 1034 r.
Wg mnie to bardzo zdolny władca. Niezły wódz (Saksonia 1028 i 1030). Zemściły się na nim działania Chrobrego - chęć odwetu ze strony sąsiadów (a nawet ze strony Bezpryma), brak sojuszników.
Mieszko II urodził się w 990 r. i był synem Bolesława Chrobrego i Emnildy. Stał się ulubionym dzieckiem Chrobrego. Doszło nawet do tego, że Bolesław I odesłał swego pierworodnego - Bezpryma - do klasztoru, aby utorować Mieszkowi drogę do tronu (w przyszłości Mieszko odczuł tego skutki). Od najmłodszych lat Mieszko był sposobiony w rządzeniu i dowodzeniu (dał się poznać jako niezły wódz). W 1016 r. urodził mu się syn z żoną Rychezą, nazwany Kazimierzem (później Kazimierz I Odnowiciel). Gdy w 1025 r. zmarł Bolesław I Chrobry, Mieszko II nie czekając długo koronował się na króla, co spotkało się z wrogością ze strony króla niemieckiego, Konrada II. Konrad na cesarza koronował się w 1027 r. i zabrał się do przygotowań do wojny z Mieszkiem. Król polski, aby uprzedzić niemieckie uderzenie dwa razy (w roku 1028 i 1030) z powodzeniem zaatakował Saksonię. Cesarz odpłacił atakiem w 1029 r. na Budziszyn, jednak - bez powodzenia. Do decydującego uderzenia doszło w 1031 r. Milsko i Łużyce zostały zaatakowane i zajęte przez Niemcy. Grody Czerwieńskie, zostały anektowane przez Ruś. Dodatkowo bunt możnych i atak braci: Bezpryma (który wrócił z klasztoru) i Ottona. Takiego uderzenia, król (czy też może już książę) nie wytrzymał i uciekł do Czech, gdzie został wykastrowany, pohańbiony i uwięziony. Sytuacja odmieniła się, gdy w 1032 r. został zamordowany (rządzący dotychczas) Bezprym, który wcześniej odesłał insygnia królewskie do cesarza. Mieszko wrócił do kraju i objął władzę. Jednak cesarz sprzeciwił się temu, a Mieszko nie miał sił do wojny z Niemcami. Doszło do podziału kraju:
1) Pierwszą częścią rządził Mieszko
2) Drugą jego brat Otto
3) Trzecią jego kuzyn Dytryk, syn Lamberta lub Mieszka synów Mieszka I i Ody
Jednak już rok później (w 1033 r.) zmarł Otto, a Dytryk został wygnany. Mieszko zjednoczył kraj i zabierał się powoli za jego odbudowę, jednak przerwała to śmierć w 1034 r.
Wg mnie to bardzo zdolny władca. Niezły wódz (Saksonia 1028 i 1030). Zemściły się na nim działania Chrobrego - chęć odwetu ze strony sąsiadów (a nawet ze strony Bezpryma), brak sojuszników.