Jeden z Braci opisywał grzech przeciwko Duchowi Świętemu jako postawę życia polegającą na odrzucaniu możliwości nawrócenia aż do śmierci i śmierć jako osoba, która odrzuciła łaskę zbawienia. Jest to jedyny grzech, który nie może byc przebaczony. Jednakże w Mt 12, 32 jest napisane że ten grzech nie będzie przebaczony ani w tym życiu/wieku ani w przyszłym. Jak należy rozumiec to że grzech przeciwko Duchowi Świetemu nie będzie przebaczony nie tylko po śmierci, kiedy ktoś odrzuci nawrócenie i łaske zbawienia, ale też w tym życiu/wieku? Jeżeli ktoś odrzuca możliwość nawrócenia, jeśli nie pragnie przebaczenia, nie chce być zbawionym - nikt go nie będzie na siłę nawracał, nie będzie mu na siłę przebaczał ani go zbawiał wbrew jego woli. Jeśli ktoś za życia trwa w takiej zatwardziałości wiedząc, że zbawienie może osiągnąć tylko w Chrystusie, to póki nie zmieni za życia swojego nastawienia - nie ma dla niego przebaczenia. Troche M
Jeden z Braci opisywał grzech przeciwko Duchowi Świętemu jako postawę życia polegającą na odrzucaniu możliwości nawrócenia aż do śmierci i śmierć jako osoba, która odrzuciła łaskę zbawienia. Jest to jedyny grzech, który nie może byc przebaczony. Jednakże w Mt 12, 32 jest napisane że ten grzech nie będzie przebaczony ani w tym życiu/wieku ani w przyszłym. Jak należy rozumiec to że grzech przeciwko Duchowi Świetemu nie będzie przebaczony nie tylko po śmierci, kiedy ktoś odrzuci nawrócenie i łaske zbawienia, ale też w tym życiu/wieku? Jeżeli ktoś odrzuca możliwość nawrócenia, jeśli nie pragnie przebaczenia, nie chce być zbawionym - nikt go nie będzie na siłę nawracał, nie będzie mu na siłę przebaczał ani go zbawiał wbrew jego woli. Jeśli ktoś za życia trwa w takiej zatwardziałości wiedząc, że zbawienie może osiągnąć tylko w Chrystusie, to póki nie zmieni za życia swojego nastawienia - nie ma dla niego przebaczenia. Troche M