Niska twardość miedzi częściowo tłumaczy jej wysoką przewodność elektryczną (59,6×106 S/m) i wysoką przewodność cieplną, które są drugie pod względem wielkości wśród czystych metali w temperaturze pokojowej[5]. Jest to spowodowane tym, że oporność w przenoszeniu elektronów w metalach pochodzi głównie od rozpraszania elektronów na wibracjach cieplnych sieci krystalicznej, które w metalach miękkich są stosunkowo słabe[4]. Maksymalna dopuszczalna gęstość prądu dla miedzi w powietrzu wynosi w przybliżeniu 3,1×106 A/m2 pola przekroju poprzecznego, powyżej tej wartości zaczyna się nadmiernie nagrzewać[6]. Tak jak w przypadku innych metali, jeśli miedź jest w kontakcie z innymi metalami, zachodzi korozja galwaniczna[7]. Wraz z osmem (niebieskawy), cezem (żółty) i złotem (żółty), miedź jest jednym z czterech metali, których naturalny kolor jest inny niż szary lub srebrny. Czysta miedź jest pomarańczowo-czerwona, a w powietrzu pokrywa się czerwonym nalotem. Charakterystyczny kolor miedzi pochodzi od przejść elektronów pomiędzy wypełnionymi powłokami 3d, a półpustymi 4s – różnice energetyczne pomiędzy tymi powłokami odpowiadają energii światła pomarańczowego. Ten sam mechanizm jest odpowiedzialny za żółty kolor złota[3].
Niska twardość miedzi częściowo tłumaczy jej wysoką przewodność elektryczną (59,6×106 S/m) i wysoką przewodność cieplną, które są drugie pod względem wielkości wśród czystych metali w temperaturze pokojowej[5]. Jest to spowodowane tym, że oporność w przenoszeniu elektronów w metalach pochodzi głównie od rozpraszania elektronów na wibracjach cieplnych sieci krystalicznej, które w metalach miękkich są stosunkowo słabe[4]. Maksymalna dopuszczalna gęstość prądu dla miedzi w powietrzu wynosi w przybliżeniu 3,1×106 A/m2 pola przekroju poprzecznego, powyżej tej wartości zaczyna się nadmiernie nagrzewać[6]. Tak jak w przypadku innych metali, jeśli miedź jest w kontakcie z innymi metalami, zachodzi korozja galwaniczna[7].
Wraz z osmem (niebieskawy), cezem (żółty) i złotem (żółty), miedź jest jednym z czterech metali, których naturalny kolor jest inny niż szary lub srebrny. Czysta miedź jest pomarańczowo-czerwona, a w powietrzu pokrywa się czerwonym nalotem. Charakterystyczny kolor miedzi pochodzi od przejść elektronów pomiędzy wypełnionymi powłokami 3d, a półpustymi 4s – różnice energetyczne pomiędzy tymi powłokami odpowiadają energii światła pomarańczowego. Ten sam mechanizm jest odpowiedzialny za żółty kolor złota[3].
Najpierw ustalasz reakcje jaka zachodzi
2Cu + 3O = Cu203
Następnie obliczasz masy Miedzi i Tlenku miedzi III bo o nie pytają w zadaniu.
M Cu = 2*64u = 128 g/mol
M Cu203 = 2* 64u + 3*16u = 176g/mol
Teraz ustalasz proporcje :
128 g Cu daje 176 g Cu2O3
x g Cu da 30 g Cu203
po obliczeniach x= w przybliżeniu 22 gramy .
Odpowiedź :
Aby otrzymać 30 gram tlenku miedzi III wejdzie 22 gram miedzi w reakcje z tlenem .