W XIV i XV w. złotym nazywano złote dukaty zagraniczne z obiegiem w Polsce, początkowo obliczane na 14 groszy. Uchwałą sejmu z 1496 r. ustalono kurs złotego na 30 groszy. Z biegiem czasu kurs ten - z uwagi na zmieniający się parytet ceny złota i srebra - nie utrzymał się. Wtedy ustaliło się określenie jednostki obrachunkowej równej 30 groszy (gr) jako złoty polski (złp) zwanej też florenem (fl). Natomiast złoty dukat otrzymał nazwę złoty czerwony. Złoty pozostawał przez dłuższy czas jednostką wyłącznie obrachunkową. Obiegowe monety obejmowały następujące nominały: • Półgrosz - 1/2 grosza (do 1526) • Grosz - 1 Grosz (od 1367 do 1795, także później) • Półtorak - 1 1/2 grosza (od 1621 do 1660) • Dwojak - 2 grosze (bity sporadycznie, głównie za panowania Jana Kazimierza) • Trojak - 3 grosze (od 1528 do 1795, także później) • Czworak - 4 grosze (od 1565 do 1568) • Szóstak - 6 groszy (od 1528 do 1764) • Ort - 18 groszy (od 1621 do 1756) Po raz pierwszy złotówka pojawiła się jako moneta w roku 1663 pod postacią tymfa. W XVII w. 1 złoty czerwony liczony był na 4 - 6 złp. Przy reformie monetarnej króla Stanisława Augusta złoty stał się jednostką zasadniczą o kursie 1 złp = 30 gr. Stosunek ten utrzymał się przez czasy Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Mennica warszawska biła monety złotowe do 1841 r. -.-
W XIV i XV w. złotym nazywano złote dukaty zagraniczne z obiegiem w Polsce, początkowo obliczane na 14 groszy. Uchwałą sejmu z 1496 r. ustalono kurs złotego na 30 groszy. Z biegiem czasu kurs ten - z uwagi na zmieniający się parytet ceny złota i srebra - nie utrzymał się. Wtedy ustaliło się określenie jednostki obrachunkowej równej 30 groszy (gr) jako złoty polski (złp) zwanej też florenem (fl). Natomiast złoty dukat otrzymał nazwę złoty czerwony.
Złoty pozostawał przez dłuższy czas jednostką wyłącznie obrachunkową. Obiegowe monety obejmowały następujące nominały:
• Półgrosz - 1/2 grosza (do 1526)
• Grosz - 1 Grosz (od 1367 do 1795, także później)
• Półtorak - 1 1/2 grosza (od 1621 do 1660)
• Dwojak - 2 grosze (bity sporadycznie, głównie za panowania Jana Kazimierza)
• Trojak - 3 grosze (od 1528 do 1795, także później)
• Czworak - 4 grosze (od 1565 do 1568)
• Szóstak - 6 groszy (od 1528 do 1764)
• Ort - 18 groszy (od 1621 do 1756)
Po raz pierwszy złotówka pojawiła się jako moneta w roku 1663 pod postacią tymfa.
W XVII w. 1 złoty czerwony liczony był na 4 - 6 złp. Przy reformie monetarnej króla Stanisława Augusta złoty stał się jednostką zasadniczą o kursie 1 złp = 30 gr. Stosunek ten utrzymał się przez czasy Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Mennica warszawska biła monety złotowe do 1841 r. -.-