Forma egzogeniczna Zadanie polega na wybraniu dowolnej formy egzogenicznej (utworzonej dzięki oddziaływaniu czynników zewnętrznych) i opisaniu jej. (wybrałam osuwiska )
Opis powinien zawierać: - nazwę formy - czynniki, które uwarunkowały powstanie formy - nazwę procesu (lub procesów), jakie przyczyniły się do powstania tej formy - opis, klasyfikacje i wymiary formy - krótki opis środowiska, w jakim ta forma została utworzona - występowanie takich form na świecie (przykłady)
W zadaniu oceniane będą: - zgodność w wymogami - zgodność z tematem - estetyka i staranność wykonania pracy - samodzielność wykonania pracy (plagiat skutkuje oceną niedostateczną) - zawartość merytoryczna - zwięzłość pracy - oryginalność pracy (w tym tematu) - podanie źródeł informacji kartka a4 (STRONA)
Daje max z góry dziękuję =)
katbez
Osuwisko - Osuwiskiem nazywamy nagłe przemieszczenie się mas ziemnych powierzchniowej zwietrzeliny i mas skalnych podłoża spowodowane siłami przyrody lub działalnością człowieka (podkopanie stoku lub jego znaczne obciążenie). Jest to rodzaj ruchów masowych, polegający na osuwaniu się materiału skalnego i/lub zwietrzelinowego po pewnej powierzchni. Ruch taki zachodzi pod wpływem siły ciężkości. Osuwiska są szczególnie częste w obszarach o sprzyjającej im budowie geologicznej, gdzie warstwy skał przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych występują naprzemiennie. Do zjawisk wywołujących osuwisko należą:
* wzrost wilgotności gruntu spowodowany długotrwałymi opadami lub roztopami, * podcięcie stoku przez erozję, np. w dolinie rzecznej lub w wyniku działalności człowieka, np. przy budowie drogi, * nadmierne obciążenie stoku, np. przez budownictwo, * wibracje związane np. z pracami ziemnymi, ruchem samochodowym, eksplozjami, * trzęsienia ziemi.
Osuwisko w Lachowicach Główne elementy osuwiska to nisza osuwiskowa, zagłębienie w miejscu, w którym osunęła się ziemia, oraz jęzor osuwiskowy, miejsce, gdzie został przemieszczony ten materiał skalny. Największe rozpoznane osuwisko na Ziemi znajduje się w Iranie. W Polsce osuwiska występują najczęściej w Beskidach (w 2001 roku osuwisko w Lachowicach zniszczyło 15 zabudowań mieszkalnych, osuwisko w Jachówce zagroziło osiedlu Straczkówka, osuwisko w Nowym Sączu zniszczyło kilka zabudowań mieszkalnych i gospodarczych, itd.), a także na zboczach Wisły oraz na bałtyckich klifach. Osuwiska powodują rozmaite straty: degradację objętych nimi terenów i zniszczenie całej posadowionej na nich infrastruktury (budynki mieszkalne, sieć drogowa, kanalizacyjna, linie telekomunikacyjne, elektryczne, gazociągi, uprawy, lasy). Pierwsza próba zliczenia osuwisk, przeprowadzona w końcu lat 60. wykazała istnienie na stokach karpackich ponad 3000 osuwisk. Dalsze prace doprowadziły do rozpoznania w Karpatach około 20 000 osuwisk. Na obszarze 6% powierzchni kraju, jaką stanowią Karpaty, występuje ponad 95% wszystkich osuwisk w Polsce. Ocenia się również, że w Karpatach występuje średnio jedno osuwisko na 5 km drogi jezdnej i na 10 km linii kolejowej.
Bibliografia
* Centrum Doskoałości Badań Środowiska Abiotycznego, IX,X 2003
Do zjawisk wywołujących osuwisko należą:
* wzrost
wilgotności gruntu spowodowany długotrwałymi opadami lub roztopami,
* podcięcie stoku przez erozję, np. w dolinie rzecznej lub w wyniku działalności człowieka, np. przy budowie drogi,
* nadmierne obciążenie stoku, np. przez budownictwo,
* wibracje związane np. z pracami
ziemnymi, ruchem samochodowym, eksplozjami,
* trzęsienia ziemi.
Osuwisko w Lachowicach
Główne elementy osuwiska to nisza osuwiskowa, zagłębienie w miejscu, w którym osunęła się ziemia, oraz jęzor osuwiskowy, miejsce, gdzie został przemieszczony ten materiał skalny.
Największe rozpoznane osuwisko na Ziemi znajduje się w Iranie. W Polsce osuwiska występują najczęściej w Beskidach (w 2001 roku osuwisko w Lachowicach zniszczyło 15 zabudowań mieszkalnych, osuwisko w Jachówce zagroziło osiedlu Straczkówka, osuwisko w Nowym Sączu zniszczyło kilka zabudowań mieszkalnych i gospodarczych, itd.), a także na zboczach Wisły oraz na bałtyckich klifach.
Osuwiska powodują rozmaite straty: degradację objętych nimi terenów i zniszczenie całej posadowionej na nich infrastruktury (budynki mieszkalne, sieć
drogowa, kanalizacyjna, linie telekomunikacyjne, elektryczne, gazociągi, uprawy, lasy).
Pierwsza próba zliczenia osuwisk, przeprowadzona w końcu lat 60. wykazała istnienie na stokach karpackich ponad 3000 osuwisk. Dalsze prace doprowadziły do rozpoznania w Karpatach około 20 000 osuwisk. Na obszarze 6% powierzchni kraju, jaką stanowią Karpaty, występuje ponad 95% wszystkich osuwisk w Polsce. Ocenia się również, że w Karpatach występuje średnio jedno osuwisko na 5 km drogi jezdnej i na 10 km linii kolejowej.
Bibliografia
* Centrum Doskoałości Badań Środowiska
Abiotycznego, IX,X 2003