Question

Etapy powstawania Ewangelii wg. św. Marka pilne !!

Answer 1

Ewangelia wg Marka rozpoczyna działalność Jezusa od powołania Piotra (1,16-18). To, co działo się w domu Piotra i w czym Piotr osobiście brał udział, Marek opisał bardziej szczegółowo niż inni ewangeliści (1,29-34.35-38; 5,37-43; 9,2-6; 11,20-25). Pominął jednak wszystko, co w jakiś sposób wyróżniałoby Piotra np. nie wspomniał, że Piotr chodził po morzu - chociaż napisał, ze Jezus to czynił; nie podał obietnicy prymatu - chociaż przekazał wyznanie wiary Piotra; nie odnotował, że Jezus kazał zapłacić podatek na świątynię nie tylko za siebie, ale także za Piotra (6.45-52; 8,27-29, Mt 14,28-33; 16,17-19; 17,24-27). Zanotował natomiast potknięcia i błędy Piętrowe (8,33; 14,37.66-72).

Answer 2

1)5,3-7,29
2)10,5-42
3)13,1-52
4)18,1-35
5)24,1-25,46

-Pierwsza mowa (5,3-7,29), zwana powszechnie kazaniem na górze, stawia radykalne wymagania moralne. Te wysokie wartości moralne stanowią fundamentalny warunek zapanowania Królestwa Bożego. Dziesięć uzdrowień, które Mateusz umieścił po kazaniu na górze (8,1 -9,34), wyjaśnia religijny charakter Jezusowego królowania. Uzdrowienia są znakiem odpuszczenia grzechów (9,1-8), egzorcyzmy natomiast są znakiem nadejścia królowania Bożego (12,28).

-Druga mowa (10,5-42) to wskazania dla apostołów dotyczące zakresu i sposobu ich pracy. Apostołowie, wybrani przez Jezusa i wyposażeni we władzę wypędzania złych duchów i uzdrawiania chorych (10,2-4), współdziałali z Nim w rozszerzaniu królowania Bożego.

-Trzecia mowa (13,1-52) przedstawia w siedmiu przypowieściach niektóre aspekty Bożego królowania w świecie. Jego początek i potrzebę współudziału człowieka (przypowieść o siejbie), fazę eschatologiczną i drogę do niej (przypowieść o kąkolu i pszenicy), rozwój (przypowieść o gorczycy i o kwasie) oraz wartość (przypowieści o skarbie i o perle). Wszyscy uczniowie otrzymali nakaz głoszenia tego, co zrozumieli. Stanowią oni wspólnotę, w której spełniają szczególną rolę głosicieli dobrej nowiny o królowaniu Bożym i świadków Jezusowych słów i czynów. Szczególne zadania wypełnia w niej Szymon Piotr (Mateusz przeznacza mu wiele miejsca w swojej Ewangelii, zwłaszcza w rozdziałach od 11 do 18 włącznie). Obejmują one w szczególniejszy sposób: wiarę (14,28-31; 16,17-19) i więź z Chrystusem (17,24-27), heroiczną miłość i umacnianie wspólnoty wierzących oraz chronienie od złego (16,17-19).

-Czwarta mowa (rozdz. 18) wskazuje zasady wzajemnego współżycia uczniów Jezusa. Mają oni budować dobro przez pokorę (18,1-4), unikanie zgorszenia i złego (18,5-11), wielkoduszną życzliwość wobec pokutujących grzeszników [przypowieść o zgubionej owcy (18,12-14)], ochronę współbraci przed złem [upomnienie braterskie (18,15-20)] i przez wzajemne przebaczenie win (18,21-35).
-Piąta mowa i przypowieści (rozdz. 24 i 25) dotyczą paruzyjnej fazy Królestwa Bożego. Wzywając do czujności [przypowieść o pannach (25,1-13)] i pracy [przypowieść o talentach (25,14-30)], przypominają o odpowiedzialności za życie chrześcijańskie, którego istotę stanowi czynna miłość bliźniego [scena sądu (25,31-46)].
-Męka Chrystusa w ujęciu Mateusza ukazała Jezusa przede wszystkim w Jego godności Króla i Syna Bożego. Jezus oświadczył Piłatowi, że jest Królem, i za to został skazany na śmierć. A chociaż żołnierze wykonujący na Nim wyrok wyśmiewali Jego godność Królewską, to jednak napis umieszczony na krzyżu: Jezus Nazarejski Król Żydowski, jest świadectwem Mateusza, że Jezus jest Królem. W Ewangelii wg Mateusza Jezus Zmartwychwstały oświadcza także, że posiada wszelką władzę na niebie i na ziemi, i mocą tej władzy każe apostołom nauczać i chrzcić wszystkie narody (28.18-20).

Answer 3

Mamy cztery Ewangelie. Ewangelia według św. Marka została napisana pod koniec lat sześćdziesiątych, św. Łukasza – pod koniec lat siedemdziesiątych, św. Mateusza – osiemdziesiątych, a św. Jana – około 100 roku.
Niewielka odległość czasowa między powstaniem Ewangelii a życiem Jezusa potwierdza ich wartość historyczną. Ewangelie powstały, kiedy jeszcze żyli naoczni świadkowie słów i czynów Jezusa.
Z treści autentycznie historycznych Ewangeliści zredagowali jednak dzieła, których centralnym punktem była nie tyle informacja historyczna, ile raczej przekazywanie orędzia zbawienia, które miało miejsce w historii. O czynach i słowach Jezusa Chrystusa opowiadali już w świetle Jego zmartwychwstania i wywyższenia.