Dokonaj analizy i interpretacji "Pieśni III" J. Kochanowskiego oraz odwołując się do innych utworów poety przedstaw postawe życiową czołowego twórcy polskiego renesansu. Nie wierz Fortunie, co siedzisz wysoko; Miej na poślednie koła pilne oko: Bo to niestała pani z przyrodzenia, Często więc rada sprawy swe odmienia.
Nie dufaj w złoto i w żadne pokłady, Każdej godziny obawiaj się zdrady; Fortuna, co da, to zasię wziąć może, A u niej żadna dawność nie pomoże.
A ci, co z tobą teraz przestawają, Twej się Fortunie, nie tobie kłaniają; Skoro ta zniknie, tył każdy podawa, Jako cień, kiedy słońca mu nie zstawa.
Lecz jako sama oczy zasłoniła, Tak swym pochlebstwem ludzi pobłaźniła: Że drugi wysszej nosa gębę nosi, A wszystki insze oczyma przenosi.
Ty pomni, że twój skarb u Szczęścia w mocy, A tak się staraj o takiej pomocy, Aby wżdy z tobą twego co zostało, Jesli zaś będzie Szczęście swego chciało.
Cnota skarb wieczny, cnota klenot drogi; Tegoć nie wydrze nieprzyjaciel srogi, Nie spali ogień, nie zabierze woda; Nad wszystkim inszym panuje przygoda.
brunetteshe
Generalnie pieśń ta mówi o tym, że należy bardziej z dystansem podchodzić do tego co przynosi nam los. Podmiot liryczny tłumaczy nam, że nie należy przywiązywać zbyt dużej uwagi do dóbr materialnych bo wszystko co mamy, może być nam w jednej chwili odebrane. Najważniejszym dobrem jest cnota i wartości moralne, których nie da nam się żadną mocą odebrać. Jan Kochanowski cechował się połączeniem dwóch filozofii - epikureizmu i stoicyzmu, co zresztą wyraźnie widać w jego twórczości. Na początku tworzył on dzieła bardzo optymistyczne, udzielał pomocnych rad. Widać było, iż człowiek ten zwraca uwagę na wyższe wartości. Nakłania nas do pokornego przyjmowania wszystkiego, co daje nam Fortuna. Wszystko jednak diametralnie się zmienia, gdy Kochanowski traci córeczki -młodszej poświęcony został cykl XIX trenów. W trenach jesteśmy świadkami przemiany mentalnej autora, który w obliczu wielkiej tragedii, porzuca pokorę i zaczyna opłakiwać Urszulkę, a nawet mieć pretensję do samego Boga o odebranie mu tego co dla każdego rodzica najcenniejsze.
Jan Kochanowski cechował się połączeniem dwóch filozofii - epikureizmu i stoicyzmu, co zresztą wyraźnie widać w jego twórczości. Na początku tworzył on dzieła bardzo optymistyczne, udzielał pomocnych rad. Widać było, iż człowiek ten zwraca uwagę na wyższe wartości. Nakłania nas do pokornego przyjmowania wszystkiego, co daje nam Fortuna. Wszystko jednak diametralnie się zmienia, gdy Kochanowski traci córeczki -młodszej poświęcony został cykl XIX trenów. W trenach jesteśmy świadkami przemiany mentalnej autora, który w obliczu wielkiej tragedii, porzuca pokorę i zaczyna opłakiwać Urszulkę, a nawet mieć pretensję do samego Boga o odebranie mu tego co dla każdego rodzica najcenniejsze.