Question

dlaczego w naturę kobiety i mężczyzny wpisana jest taka duża różnorodność. czy kryje się w tym jakiś sens?

Answer 1

Bóg nadał sens naszemu życiu od początku,stwarzając  mężczyznę i kobietę jako uzupełnienie dla mężczyzny. W Pismie  Świętym  napisano inne prawa dla kobiet i inne dla mężczyzn.

 

Bóg dał Adamowi towarzyszkę (żonę)nie na jego prośbę, lecz z własnej inicjatywy. Po umieszczeniu go w ogrodzie Eden Jahwe oznajmił: „Człowiekowi nie jest dobrze pozostawać samemu. Uczynię dla niego pomoc jako jego uzupełnienie” (Rdz 2:18).Od samego początku kobieta miała inne przeznaczenie niż mężczyzna w roli do życia.

 

Ponieważ kobieta została ukształtowana z mężczyzny, w pewnym sensie zawdzięczała mu swe istnienie. Stanowiła z nim „jedno ciało”, była jego uzupełnieniem, pomocnicą i podlegała mu jako głowie. Miała dbać o pomyślność mężczyzny. Razem mieli wydawać na świat dzieci. Inny ważny obowiązek kobiety to okazywanie posłuszeństwa mężowi. Powinna przydawać mu szacunku jako swej głowie i ciężko pracować dla pożytku całej rodziny. Taka postawa przysparza jej największej chwały. W Przysłów 14:1 oznajmiono: „Niewiasta naprawdę mądra buduje swój dom, lecz głupia własnoręcznie go burzy”. Żona zawsze powinna wypowiadać się o mężu pozytywnie, tak by inni jeszcze bardziej go szanowali, a wtedy on będzie się nią tym chętniej chlubił. „Żona dzielna jest koroną dla tego, kto ją ma, lecz postępująca haniebnie jest zgnilizną w jego kościach” (Prz 12:4). W 31 rozdz. Przysłów opisano czcigodną pozycję żony, jej przywileje oraz błogosławieństwa, jakie zaskarbia sobie wiernością, pracowitością i mądrością.

 

Kobieta zyjąca w czasach Biblijnych wychowywała dzieci,z pomocy matki szczególnie korzystały dziewczęta, które przygotowywały się do roli żon, ucząc się od niej gotowania, tkania czy innych prac domowych. Natomiast ojciec uczył synów zawodu.

Kobietom w czasach Biblijnych , co prawda nie pozwolono nauczać na zebraniach zborowych, ale mogły przekazywać prawdę biblijną i dobrą nowinę o Jezusie Chrystusie osobom spoza zboru (por. Ps 68:11), a także być „nauczycielkami tego, co dobre” dla młodszych kobiet (i dzieci) w zborze (Tyt 2:3-5). Kobietom nie wolno było sprawować władzy nad mężczyznami ani się z nimi spierać, np. na zebraniach. Miały pamiętać o tym, co przydarzyło się Ewie i co po grzechu pierwszych ludzi Bóg powiedział o pozycji kobiety (Rdz 3:16; 1Tm 2:11-14).

Sługami i kapłanami

                                     mająbyćmężczyźni. We fragmencie Biblii dotyczącym „darów w ludziach”, danych zborowi przez Chrystusa, nie ma mowy o kobietach. Słowa „apostołowie”, „prorocy”, „ewangelizatorzy”, „pasterze” i „nauczyciele” występują tu tylko w rodzaju męskim . W Biblii kobietę nazwano „naczyniem słabszym, żeńskim”, toteż mąż ma ją właściwie traktować. Powierzono jej wiele odpowiedzialnych zadań, m.in. udział w pouczaniu dzieci, a także prowadzenie domu w porozumieniu z mężem i pod jego kierownictwem ale kapłanem nigdy nie mogła być.Bóg wyrażne dał wytyczne co do kapłaństwa.Kobieta ma być podporządkowana mężowi. Ma też chętnie spełniać powinność małżeńską.Bóg widział w tym sens dlatego stworzył mężczyznę i kobietę jako uzupełnienie.