narutobix
Choroba niedokrwienna serca – chns (łac. morbus ischaemicus cordis, MIC, ang. ischaemic heart disease, IHD) – zespół objawów chorobowych będących następstwem przewlekłego stanu niedostatecznego zaopatrzenia komórek mięśnia sercowego w tlen i substancje odżywcze. Zaburzenie równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem a możliwością ich dostarczenia, pomimo wykorzystania mechanizmów autoregulacyjnych zwiększających przepływ przez mięsień sercowy, zwanych rezerwą wieńcową, doprowadza do niedotlenienia zwanego również niewydolnością wieńcową. W konsekwencji często doprowadza do dusznicy bolesnej, a także zawału mięśnia sercowego. Choroba niedokrwienna serca ze wszystkimi jej podtypami jest najczęstszą przyczyną śmierci w większości państw zachodnich. Najczęstszą przyczyną choroby niedokrwiennej jest miażdżyca tętnic wieńcowych.
Diagnostyka i leczenie chorych z wadami zastawkowymi serca. Od początku istnienia Kliniki przyjmowani są chorzy z wadami zastawkowymi serca. W trakcie hospitalizacji przeprowadzane są badania służące ocenie stopnia zaawansowania wady i stanu układu krążenia. Na ich podstawie podejmowana jest decyzja o wyborze dalszego sposobu leczenia a część chorych jest kwalifikowanych do operacji kardiochirurgicznej. W związku z rosnącą liczbą chorych z wadami zastawkowymi w 2004 roku przy Poradni Kardiologicznej Śląskiego Centrum Chorób Serca powstała Poradnia Wad Serca. Od listopada 2008 roku przeprowadzane są w naszym ośrodku nowatorskie zabiegi przezskórnego wszczepiania zastawki aortalnej. Tego typu zabiegi są przeprowadzane tylko w nielicznych ośrodkach na świecie. Diagnostyka i leczenie chorych z niewydolnością serca. Każdego roku rośnie liczba chorych hospitalizowanych z powodu niewydolności serca. W trakcie hospitalizacji przeprowadzana jest diagnostyka przyczyny niewydolności serca. Część chorych jest kwalifikowanych do leczenia zabiegowego: przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PCI), wszczepienia bypassów aortalno-wieńcowych (CABG), implantacji kardiowertera-defibrylatora (ICD), operacji zastawkowej, chirurgicznego remodelingu lewej komory (SVR). Śląskie Centrum Chorób Serca jest jednym z nielicznych w Polsce ośrodkiem w którym przeprowadzane są badania służące kwalifikacji do transplantacji serca.
1 votes Thanks 2
karolka123456
=W badaniu osłuchowym i fizykalnym zawał serca najczęściej daje objawy: - zaburzenia rytmu serca, wynikające z jego nadpobudliwdści (ekstrasystole, częstoskurcze napadowe, migotanie przedsionków lub komór); ciche i głuche tony nad sercem, z możliwym rytmem cwałowym serca; możliwe tarcie osierdziowe. We wczesnym okresie zawału może wystąpić bradykardia zatokowa (zespół nerwu błędnego) - zaburzenia przewodnictwa (bloki śródkomorowe, zatokowo-przedsionkowy, przedsionkowo-komorowe) - spadek ciśnienia tętniczego krwi (szczególnie u chorych z zespołem nerwu błędnego lub wstrząsem kardiogennym występuje w pierwszych godzinach zawału. U większości jednak spada ono stopniowo w ciągu pierwszych 2-4 dni) - podwyższona temperatura ciała utrzymująca się do kilku dni
W dodatkowych badaniach diagnostycznych zawału serca stwierdza się następujące objawy: - w 2-3 dni następuje wzrost ilości leukocytów we krwi - w 2 do 7 dni następuje wzrost OB (opadania krwinek czerwonych). Po 4 do 6 tygodniach stabilizuje się. - w obrazie Schillinga stwierdza się granulocytozę obojętnochłonną i eozynopenię - zaburzenia gospodarki węglowej (hiperglikemia i glukozuria) - zaburzenia enzymatyczne (wzrost aktywności niektórych enzymów w surowicy krwi) = Diagnostyka miażdżycy: Miażdżycę diagnozuje się poprzez oznaczenie stężenia glukozy, cholesterolu oraz trójglicerydów we krwi. Dodatkowo przeprowadza się USG tętnic, próbę wysiłkową, badanie przepływu krwi w naczyniach tętniczych nóg i szyi, RTG klatki piersiowej i naczyń krwionośnych w obszarach dotkniętych miażdżycą oraz koronarografię.
=Diagnostyka choroby wieńcowej: Diagnozuje się od gniecenia lub pieczenia zlokalizowanego w klatce piersiowej za mostkiem, promieniujący ból , zazwyczaj promieniuje do szyi, gardła, a także lewego lub prawego barku i towarzyszy mu niepokój, kołatanie serca, nudności, drętwienie rąk oraz zawroty głowy. W stabilnej postaci choroby ból pojawia się podczas wysiłku fizycznego i znika zaraz po jego zaprzestaniu. Duszności, ból zlokalizowany za mostkiem słabo reagujący na nitroglicerynę, zaś po ustąpieniu nawracający się z jeszcze większym natężeniem, ból nocny, nagłe pogorszenie wydolności fizycznej, duszności, dodatkowe skurcze serca oraz różne arytmie serca
W konsekwencji często doprowadza do dusznicy bolesnej, a także zawału mięśnia sercowego. Choroba niedokrwienna serca ze wszystkimi jej podtypami jest najczęstszą przyczyną śmierci w większości państw zachodnich. Najczęstszą przyczyną choroby niedokrwiennej jest miażdżyca tętnic wieńcowych.
Diagnostyka i leczenie chorych z wadami zastawkowymi serca. Od początku istnienia Kliniki przyjmowani są chorzy z wadami zastawkowymi serca. W trakcie hospitalizacji przeprowadzane są badania służące ocenie stopnia zaawansowania wady i stanu układu krążenia. Na ich podstawie podejmowana jest decyzja o wyborze dalszego sposobu leczenia a część chorych jest kwalifikowanych do operacji kardiochirurgicznej. W związku z rosnącą liczbą chorych z wadami zastawkowymi w 2004 roku przy Poradni Kardiologicznej Śląskiego Centrum Chorób Serca powstała Poradnia Wad Serca. Od listopada 2008 roku przeprowadzane są w naszym ośrodku nowatorskie zabiegi przezskórnego wszczepiania zastawki aortalnej. Tego typu zabiegi są przeprowadzane tylko w nielicznych ośrodkach na świecie.
Diagnostyka i leczenie chorych z niewydolnością serca. Każdego roku rośnie liczba chorych hospitalizowanych z powodu niewydolności serca. W trakcie hospitalizacji przeprowadzana jest diagnostyka przyczyny niewydolności serca. Część chorych jest kwalifikowanych do leczenia zabiegowego: przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PCI), wszczepienia bypassów aortalno-wieńcowych (CABG), implantacji kardiowertera-defibrylatora (ICD), operacji zastawkowej, chirurgicznego remodelingu lewej komory (SVR). Śląskie Centrum Chorób Serca jest jednym z nielicznych w Polsce ośrodkiem w którym przeprowadzane są badania służące kwalifikacji do transplantacji serca.
- zaburzenia rytmu serca, wynikające z jego nadpobudliwdści (ekstrasystole, częstoskurcze napadowe, migotanie przedsionków lub komór); ciche i głuche tony nad sercem, z możliwym rytmem cwałowym serca; możliwe tarcie osierdziowe. We wczesnym okresie zawału może wystąpić bradykardia zatokowa (zespół nerwu błędnego)
- zaburzenia przewodnictwa (bloki śródkomorowe, zatokowo-przedsionkowy, przedsionkowo-komorowe)
- spadek ciśnienia tętniczego krwi (szczególnie u chorych z zespołem nerwu błędnego lub wstrząsem kardiogennym występuje w pierwszych godzinach zawału. U większości jednak spada ono stopniowo w ciągu pierwszych 2-4 dni)
- podwyższona temperatura ciała utrzymująca się do kilku dni
W dodatkowych badaniach diagnostycznych zawału serca stwierdza się następujące objawy:
- w 2-3 dni następuje wzrost ilości leukocytów we krwi
- w 2 do 7 dni następuje wzrost OB (opadania krwinek czerwonych). Po 4 do 6 tygodniach stabilizuje się.
- w obrazie Schillinga stwierdza się granulocytozę obojętnochłonną i eozynopenię
- zaburzenia gospodarki węglowej (hiperglikemia i glukozuria)
- zaburzenia enzymatyczne (wzrost aktywności niektórych enzymów w surowicy krwi)
= Diagnostyka miażdżycy:
Miażdżycę diagnozuje się poprzez oznaczenie stężenia glukozy, cholesterolu oraz trójglicerydów we krwi. Dodatkowo przeprowadza się USG tętnic, próbę wysiłkową, badanie przepływu krwi w naczyniach tętniczych nóg i szyi, RTG klatki piersiowej i naczyń krwionośnych w obszarach dotkniętych miażdżycą oraz koronarografię.
=Diagnostyka choroby wieńcowej:
Diagnozuje się od gniecenia lub pieczenia zlokalizowanego w klatce piersiowej za mostkiem, promieniujący ból , zazwyczaj promieniuje do szyi, gardła, a także lewego lub prawego barku i towarzyszy mu niepokój, kołatanie serca, nudności, drętwienie rąk oraz zawroty głowy. W stabilnej postaci choroby ból pojawia się podczas wysiłku fizycznego i znika zaraz po jego zaprzestaniu. Duszności, ból zlokalizowany za mostkiem słabo reagujący na nitroglicerynę, zaś po ustąpieniu nawracający się z jeszcze większym natężeniem, ból nocny, nagłe pogorszenie wydolności fizycznej, duszności, dodatkowe skurcze serca oraz różne arytmie serca