Zenek Wójcik, bohater powieści "Ten obcy" miał około 14-15 lat, jego matka zmarła, a wychowaniem zajmował sie ojciec alkoholik, który nie interesował się synem. Zenek czuł sie niekochany i niepotrzebny. Postanowił uciec z domu, aby szukać wujka, u którego pragnął znależć miłość i ciepło.
Był wysokim i szczupłym chłopcem. Miał ciemne włosy i szerokie, ładne brwi. Blada i zmęczona twarz zapadnięte policzki, długo niestrzyżone włosy oraz zniszczone ubranie świadczyły o tym, że od dawna podróżował. Skaleczona noga uniemożliwiała mu dalsze poszukiwania.
Zenka cechowała powała niespotykana wśród chłopców w jego wieku. Nieufał ludziom, ponieważ został skrzywdzony, był skryty i zamknięty w sobie. Nie lubił rozmawiać o swoich problemach ani też prosic o pomoc. Cenił w sobie samodzielność i zaradność. Pewnie poradziłby sobie podczas podróży, gdyby nie zraniona noga. Istotną cechą Zenka była odwaga, która wykazał wybierając się samotnie w nieznane wcześniej strony, czy tez ratując dziecko pozostawione na wozie. Miał dobre serce, wyróżniał się wrażliwością. Stanął w obronie dręczonego psa Dunaja i zaopiekował sie nim. W rozmowie z dziećmi widać było, że kocha przyrodę i zwierzęta. Dąrzeniem do celu, ukazał się uporem i wytrwałością, co udowodnił nie rezygnując z wędrówki mimo rozmaitych przeciwności i kłopotów. Bardzo ważną cechą chłopca jest to, bo umiał sie przyznać do błedu, naprawić przyrządzone zło, dzięki temu zyskał przyjaciół.
Postać Zenka może podobać się czytelnikowi. Mimo wielu błędów, które popełnił, okazało się, że w gruncie rzeczy to dobry chłopak. Dzięki przyjaciołom zyskał wiarę w drugiego człowieka, nauczył się ufać. dzięki zainteresowaniu i przyjaźni dzieci uchronił sie przed wybraniem złej drogi.
Zenek Wójcik, bohater powieści "Ten obcy" miał około 14-15 lat, jego matka zmarła, a wychowaniem zajmował sie ojciec alkoholik, który nie interesował się synem. Zenek czuł sie niekochany i niepotrzebny. Postanowił uciec z domu, aby szukać wujka, u którego pragnął znależć miłość i ciepło.
Był wysokim i szczupłym chłopcem. Miał ciemne włosy i szerokie, ładne brwi. Blada i zmęczona twarz zapadnięte policzki, długo niestrzyżone włosy oraz zniszczone ubranie świadczyły o tym, że od dawna podróżował. Skaleczona noga uniemożliwiała mu dalsze poszukiwania.
Zenka cechowała powała niespotykana wśród chłopców w jego wieku. Nieufał ludziom, ponieważ został skrzywdzony, był skryty i zamknięty w sobie. Nie lubił rozmawiać o swoich problemach ani też prosic o pomoc. Cenił w sobie samodzielność i zaradność. Pewnie poradziłby sobie podczas podróży, gdyby nie zraniona noga. Istotną cechą Zenka była odwaga, która wykazał wybierając się samotnie w nieznane wcześniej strony, czy tez ratując dziecko pozostawione na wozie. Miał dobre serce, wyróżniał się wrażliwością. Stanął w obronie dręczonego psa Dunaja i zaopiekował sie nim. W rozmowie z dziećmi widać było, że kocha przyrodę i zwierzęta. Dąrzeniem do celu, ukazał się uporem i wytrwałością, co udowodnił nie rezygnując z wędrówki mimo rozmaitych przeciwności i kłopotów. Bardzo ważną cechą chłopca jest to, bo umiał sie przyznać do błedu, naprawić przyrządzone zło, dzięki temu zyskał przyjaciół.
Postać Zenka może podobać się czytelnikowi. Mimo wielu błędów, które popełnił, okazało się, że w gruncie rzeczy to dobry chłopak. Dzięki przyjaciołom zyskał wiarę w drugiego człowieka, nauczył się ufać. dzięki zainteresowaniu i przyjaźni dzieci uchronił sie przed wybraniem złej drogi.