Dam NAj kto pierwszy ten dostanie (poznać przeszłość wiek XX )
Na podstawie wiadomości z podręcznika oraz podanego tekstu źródłowego wykonajcie zadania. Europejczyku – pan nie jest już najważniejszy! [...] Wywiad z Lucjanem Wolanowskim, rozmawiała Anna Wcisło, „Przekrój”, 1982 r. (fragment) – Nasza cywilizacja przestrzega [...] przed okrucieństwem ludzi Wschodu. Na ile jest to tylko stereotyp, a ile w tym prawdy? – Cywilizacje Wschodu nie wymyśliły komór gazowych. Ale również powiada się, że od japońskiej policji politycznej gestapo mogłoby się jeszcze wiele nauczyć. Myślę, że wynika to z japońskiej filozofii: „z dala od domu nie lękaj się wstydu”. [...] Japończyk, któremu, gdy jest małym dzieckiem, wolno wszystko, zostaje później wzięty w żelazne karby dyscypliny i przez całe życie jest zadłużony. Ma dług wobec rodziców, że dali mu życie, nauczyciela, bo go wychował, chlebodawcy, bo dał mu pracę. [...] – Ma pan jednak wiele podziwu dla Japończyków. – Fascynujące jest to, jak naród ten przeszedł od epoki samurajów do dzisiejszej potęgi gospodarczej.[...] Dla Japończyków nie ma nieważnych szczegółów. Wszystko się liczy. W maleńkiej osadzie na pustyni australijskiej był jeden jedyny hotel, w którym mieszkała ekipa Japończyków, Australijczycy i ja. Zapytałem znajomego Australijczyka, co tu robią Japończycy. Wiesz – odpowiedział, oni są zupełnie kopnięci. Oni łapią kurz na pustyni. Kiedy po paru latach zjawiłem się ponownie w tej osadzie Japończyków już nie było, były natomiast japońskie samochody terenowe, które miały filtry powietrza zbudowane tak, że nie zatykał ich pył pustyni. [...] Kazimierz Dziewanowski, napisał kiedyś wspaniałe zdanie pod adresem Europejczyków: „proszę pana, pan nie jest już najważniejszy...”. Czasy, kiedy o losach świata decydowano tylko w Londynie, Paryżu, Hadze czy Berlinie, minęły bezpowrotnie, czy nam się to podoba, czy nie. [...] nie wolno patrzeć na świat oczyma białego człowieka. Wokół reportażu podróżniczego. Tom 3. Lucjan Wolanowski (1920–2006). Studia – szkice – materiały, red. D. Rott, M. Kubik, Katowice 2009, s. 209–210.
1. Wstawcie znak „x” w kratki obok zdań prawdziwych.
a Po wojnie Japonia znalazła się pod okupacją amerykańską.
b W latach 70. XX w. Japonia stała się drugą po USA potęgą ekonomiczną świata
.c Na czele powojennej Japonii stanął prezydent Hirohito.
d W drugiej połowie XX w. Japonia stała się państwem demokratycznym.
e W wyniku II wojny światowej Japonia utraciła zdobycze terytorialne w Chinach i Korei, ale zachowała Wyspy Kurylskie.
2. Wytłumaczcie, w jaki sposób po zakończeniu II wojny światowej cechy japońskiej kultury sprzyjały rozwojowi kraju.
3. Wyjaśnijcie, co zmieniło się w mentalności mieszkańców Dalekiego Wschodu (nie tylko w Japonii) po zakończeniu II wojny światowej.
Na podstawie wiadomości z podręcznika oraz podanego tekstu źródłowego wykonajcie zadania. Proces torowania przez towarzysza Kim Ir Sena drogi do rewolucji nie był lekki. Rozgłos o towarzyszu Kim Ir Senie rósł z dnia na dzień. Japońscy imperialiści i ich sługusi – reakcyjna soldateska1 – stale go śledzili i wprowadzili nadzór nad nim. Gdy pod przywództwem towarzysza Kim Ir Sena rozwinął się aktywnie antyjapoński ruch młodzieżowy, jesienią 1929 roku [...] towarzysz Kim Ir Sen wraz ze swoimi współtowarzyszami został aresztowany przez reakcyjną policję i wtrącony do więzienia girińskiego. [...] Towarzysz Kim Ir Sen z więzienia girińskiego nieprzerwanie kierował organizacjami rewolucyjnymi, jednocześnie doskonalił wielką koncepcję rewolucji koreańskiej. Wiosną 1930 roku towarzysz Kim Ir Sen, po odbyciu wyroku, opuścił więzienie girińskie. W toku tej działalności towarzysz Kim Ir Sen stworzył teorię rewolucji koreańskiej, wyrósł na wybitnego marksistę – leninowca [...]. W ten sposób towarzysz Kim Ir Sen utorował słuszną drogę rewolucji koreańskiej, przygotował nowe siły rewolucyjne, wolne od różnego rodzaju nieuleczalnych wrzodów i brudu, szerzących się w ruchu komunistycznym w jego początkowym okresie. Zarys historii działalności rewolucyjnej towarzysza Kim Ir Sen
1 Wyjaśnijcie, kto według autora tekstu był wrogiem koreańskiej rewolucji i jej przywódcy
2. Opiszcie przejawy kultu jednostki w Korei Północnej. Zwróćcie uwagę na postawę autora tekstu wobec przywódcy kraju oraz na cel powstania publikacji
1. b
2. Japonczycy byli bardz dobrze zdyscyplinowani, co powodowalo rozwoj gospodarki, sytuacji
ekonomicznej panstwa. Japonczycy juz od najmlotszych lat byli wychowywani w ostrej dyscyplinie wiec mieli swiadomasc ze jesli nie beda posluszni swemi chlebodawcy, nie beda niec pracy, co bardzo dobrze wplynelo na rozwoj panstwa. Japonczycy pracowali a panstwo sie rozwijalo.
3.Ludzie dalekiego wschodu, po wojnie zaczeli sie bardziej rozwijac, unowoczesniac.
Wiedzieli ze wojna ich nie do siegnie, ale jednoczesnie wiedzieli ze inne panstwa takie jak Londyn Paryż, Hadz czy Berlin nie maja na nich zadnego wplywu. tym Zalezalo im tylko na tym zeby ich wlasne panstwo jak najlepiej sie rozwijalo.
1, Wrogiem koreanskiej rewolucji byli Japońscy imperialiści i ich sługusi.