September 2018 1 30 Report

daje naj!!!

Porównać matki boskie z "Lamentu Świętokrzyskiego" i "Bogurodzica"


More Questions From This User See All

DAJE NAJ I WSZYSTKIE PKT!!!Część I – rozumienie czytanego tekstuPrzeczytaj uważnie tekst, a następnie wykonaj zadania umieszczone pod nim. Odpowiadaj tylko na podstawie tekstu i tylko własnymi słowami – chyba że w zadaniu polecono inaczej. Udzielaj tylu odpowiedzi, o ile jesteś proszona/y. W zadaniu zamkniętym wybierz tylko jedną odpowiedź.Hedonizm kontra hedonizm1. Zaczyna się od potępiania hedonizmu, a kończy brakiem radości z życia. Może więc jeden raz obok ambitnych, poważnych postanowień wyznaczmy sobie też przyjemniejsze zadanie: będę smakować życie pełnymi garściami.2. Hedonizm jest w dzisiejszych czasach na cenzurowanym. Wedle duchownych wszystkich religii świata, wedle wielu myślicieli – to grzech naczelny naszej epoki. Epoki, w której człowiek, kierując się egoistycznie rozumianą zasadą przyjemności, odwrócił się nie tylko od Boga, ale w ogóle od etyki. Zepchnął na daleki plan troskę o dobro innych ludzi, a wartości duchowe zastąpił świątyniami konsumpcji.3. Rzeczywiście: jak żaden inny system filozoficzny, wymyślony przed 2,5 tys. lat, hedonizm stałsię elementem mowy potocznej zachodniej cywilizacji początków XXI wieku. Ludzie, którzy nigdynie słyszeli o Arystypie z Cyreny czy nawet o Epikurze, obracają to słowo wte i wewte, mającna myśli modny klub czy nową linię kosmetyków. Hedonizm stał się słowem kluczem dla specówod reklamy i marketingu. I formą duchowego alibi dla tych wszystkich, którzy spędzają życiena wyszukiwaniu wciąż nowych rozrywek i dóbr materialnych. Bo przecież „hedonista” to brzmilepiej niż „konsument”. Ale czy rzeczywiście znaczy to samo? Czy naprawdę kierujemy się w życiuzasadą przyjemności i zasługujemy na miano hedonistów, wraz z tymi wszystkimi złymi i dobrymiskojarzeniami, jakie budzi to słowo?4. A oto w ślad za nim coraz odważniej przebija się do języka potocznego inne słowo:„anhedonia”. Anhedonia to defekt duchowy polegający na niemożności przeżywania przyjemności.Nie ma satysfakcji seksualnej, jedzenie traci smak, a pejzaż za oknem żywe barwy. Anhedonia toobjaw chorobowy, towarzyszący np. schizofrenii czy ciężkim depresjom. To także wyraz stanu duchanaszej cywilizacji: im bardziej stawiamy na piedestale przyjemność jako cel naszych dążeń, tymtrudniej przychodzi nam jej doznawać. Świat, dzięki nieustannemu postępowi technologicznemu,zdaje się stwarzać nam nieograniczone możliwości; życie wydaje się coraz łatwiejsze.Ale czy naprawdę potrafimy cieszyć się jego smakiem? Czy rzeczywiście jesteśmy spadkobiercamiArystypa i Epikura?5. Nie ma jednego hedonizmu. Przyjaciel Sokratesa, Arystyp z Cyreny, przez potomnych zostałokreślony jako twórca hedonizmu skrajnego. W myśl jego założeń, skoro życie jest krótkie i kończysię śmiercią, jedyny jego sens polega na uczynieniu każdej chwili maksymalnie przyjemną. WedługArystypa nie ma przyjemności wyższego i niższego rzędu. Liczy się tylko ich intensywność, siłaoddziaływania na zmysły.6. Epikur – uważany za hedonistę umiarkowanego – dostrzegł jednak, że człowiek nie jest takprosto skonstruowany. Konsekwencją braku umiaru w dążeniu do przyjemności może być czyjaśkrzywda lub nasza własna strata. Przyjemności nie są jednowartościowe: te duchowe mają większąwartość niż oddziałujące jedynie na zmysły. Epikureizm pozbawiony jest pierwotnej niewinnościhedonizmu Arystypa. Bo kierując się jego wskazaniami, musimy wybierać. Przyjemności częstoze sobą konkurują i decydując się na tę pierwszą z brzegu, możemy stracić szansę na przeżycie innej,jeszcze większej.7. Przy wszystkich różnicach jedno jest wspólne: hedonizm nie jest możliwy bez akceptacji życia.Takiego, jakie mamy dane. I paradoksalnie, właśnie z tą podstawową wskazówką, my – oskarżanio hedonizm i lubiący się za hedonistów uważać – mamy najwięcej kłopotów.8. Wiele powszechnie dostępnych przyjemności przestało w ostatnich dziesięcioleciach za takieuchodzić. Kto dziś potrafi docenić smak bezczynnego wylegiwania się w słońcu? Leżenia na łącei wpatrywania się w korony drzew? Nuda! Od kilku lat, gdy spadnie śnieg, zadziwia mnie ciszaza oknem. Jest tam park z małymi górkami. Gdy byliśmy dziećmi, spędzaliśmy tam całe dni,zjeżdżając na nartach, sankach lub po prostu na tyłkach. Nasze dzieci tego wcale nie robią. I nie tylko dlatego, że wolą grać na komputerach. Także dlatego, że doświadczają nieprzystawalności imitacjido wzoru. Zjeżdżanie na byle jakim sprzęcie z malutkiej, warszawskiej górki nijak się mado oglądania w telewizji zimowych atrakcji w alpejskich kurortach.9. Przed ponad 30 laty poeta Adam Zagajewski opisywał schizofreniczność PRL-owskiej kulturyprowincjonalnej czasów gwałtownego rozwoju telewizji. Jej odbiorca dostawał od święta produktmarkowy: np. mecz piłkarski Brazylia – Włochy czy film z udziałem The Beatles. Na co dzień jednakskazany był na kibicowanie lokalnej drużynie trzecioligowej i występy objeżdżającego krajestradowego chałturzysty. Którą z tych rzeczywistości miał uznać za swoje prawdziwedoświadczenie?10. Ten schizofreniczny dylemat został jednoznacznie rozstrzygnięty. Wraz z burzliwą ekspansjąmediów prawdziwe stało się to, co pokazują one, a nie to, czego doświadczamy bezpośrednio w naszejcodzienności. Jeśli te dwa światy się różnią, tym gorzej dla życia. Wyobraźnia nie ma szansz bombardującymi nas obrazami. Miejska górka w niczym nie przypomina trasy narciarskiejw Kitzbühel, a Kaśka z III b dramatycznie odbiega urodą od Angeliny Jolie. Nie potrafimy cieszyć sięgórką i Kaśką; chcemy, żeby zamieniły się w alpejską trasę i gwiazdę filmową. Nie potrafimysmakować życia, jakie jest, bo jego zwyczajność przegrywa z oglądaną codziennie obietnicą życia,jakie mogłoby być.11. Choć ideolodzy konsumpcjonizmu powołują się na hedonizm, w istocie oferują nam wizjęświata z nim sprzeczną. Hedoniści uświadamiali, że życie jest teraz, trzeba łapać smak każdej chwili,bo szybko przeminie. A dla współczesnego konsumenta teraźniejszość tak naprawdę nie istnieje.Podczas stymulowanych używkami zabawowych szaleństw jej smak jest przecież zagłuszany na rzeczchemicznej iluzji emocjonalnej. A w naszych powszechnych wyobrażeniach o szczęściuteraźniejszość zostaje zepchnięta w cień wobec obrazów życia, które dopiero nadejdzie.12. To truizm: ewolucja człowieka polega m.in. na tym, że coraz większa część jego pragnieńzostaje sztucznie wykreowana. Konsumpcjonizm produkuje je taśmowo i łudzi obietnicą ichspełnienia. Ale nigdy nie spełnia: tworząc obraz świata niczym nieograniczonych możliwości, zawszestawia część z nich poza naszym aktualnym zasięgiem i obiecuje, że „na pewno w przyszłości”.13. Czy to jeszcze epikureizm, każący wybierać między przyjemnościami, czy już jegozaprzeczenie? Na pewno oznaka tego, że filozofia hedonistyczna wysyła nam sygnały, które sąw dzisiejszym świecie nie do pogodzenia. Nie da się pogodzić Arystypa z Epikurem; dążeniado natychmiastowego zaspokojenia pragnień z wartościowaniem przyjemności i wyborem międzynimi. Z jednej strony – konsumpcjonistyczne zachęty do korzystania z życia; z drugiej – sąsiadującez nimi przestrogi, które każą okupywać coraz więcej przyjemności poczuciem winy. Przestrogi, którenie są wyrażane – jak w średniowieczu – w kategoriach moralnych, lecz w języku równieżz hedonizmu wyrastającym.14. Miejsce nieuchronnej śmierci, obnażającej nicość doczesnych przyjemności, zajęła cena, jakątrzeba za nie płacić. Już nie tylko używki są podejrzane, choć one prowadzą zarówno do utratyzdrowia (a to jedna z najważniejszych epikurejskich wartości), jak również statusu społecznego.Trzeba uważać także na smaczne jedzenie, które nie tylko powoduje odkładanie się groźnegocholesterolu w żyłach, ale też naraża na zmiany w sylwetce – sprzeczne z medialnymi wyobrażeniamio szczęściu i pogarszające notowania na rynku pracy. A zdrowie i status są zbyt cennymi wartościami,byśmy chcieli je położyć na szali. Dlatego nad filozofią smakowania życia zwycięża ideologianapojów ziołowych, filtrów antysłonecznych, zdrowotnych diet i odchudzających kuracji.15. Czy tak rozumiane życie ma w ogóle smak, czy można je polubić? Anhedonia, niezdolnośćdo przeżywania przyjemności, jest objawem schizofrenii. Ale także – schizofrenii kulturowejw świecie, w którym jesteśmy jednocześnie nachalnie nagabywani do korzystania z życiai przekonywani o szkodliwości tego, co robimy. I za którąkolwiek z tych wskazówek podążamy,czujemy się sfrustrowani, że lekceważymy drugą.16. Może więc lepiej dać teraźniejszości szansę i poddać się temu, co mówi nasza, instynktowniedomagająca się przyjemności natura? W końcu, jak śpiewał John Lennon: „Życie jest tym, co się namprzydarza, gdy jesteśmy zajęci snuciem innych planów”. Posłuchajmy życia, odpuśćmy sobie trochę.Piotr Bratkowski, Hedonizm kontra hedonizm, „Newsweek”, 8.01.2006Zadanie 1.Na podstawie tekstu wyjaśnij pojęcia:hedonizm-anhedonia-konsumpcjonizm-Zadanie 2.Piotr Bratkowski stwierdził, że w dzisiejszych czasach "Zaczyna się od potępiania hedonizmu, a kończy brakiem radości z życia."Podaj po dwie – wymienione przez Autora – przyczyny każdej z tych postaw. (akapity 2. i 15.)przyczyny potępiania hedonizmu............przyczyny braku radości z życia............Zadanie 3.Z akapitu 3. wypisz dwa związki wyrazowe zaczerpnięte z języka potocznego............Zadanie 4. (2 pkt)Autor negatywnie ocenia współczesną cywilizację zachodnioeuropejską. Wymień dwie jej cechy, które taką ocenę spowodowały............Zadanie 5.Zdanie: "...im bardziej stawiamy na piedestale przyjemność jako cel naszych dążeń, tym trudniej przychodzi nam jej doznawać" zawiera:A. paradoks.B. oksymoron.C. hiperbolę.D. porównanie.Zadanie 6.Jaki środek stylistyczny powtarza się w akapitach: 4., 8., 9., 15.?Zadanie 7.Na podstawie akapitu 6. wyjaśnij stwierdzenie: Epikureizm pozbawiony jest pierwotnej niewinności hedonizmu Arystypa.Zadanie 8.Jaką funkcję pełni akapit 7. w stosunku do akapitów 5. i 6.?Zadanie 9.Wyjaśnij, jaką funkcję pełnią w akapicie 8. formy:a. liczba pojedyncza, np. ... zadziwia mnie cisza za oknem.........b. liczba mnoga, np. Nasze dzieci tego wcale nie robią.........Zadanie 10. (1 pkt)Na podstawie akapitów 8. – 10. podaj cztery pary przykładów potwierdzających tezę o schizofrenicznym dylemacie naszej kultury.realny świat | rzeczywistość medialna1.2.3.4.Zadanie 11.W jaki sposób media wpływają na współczesnych ludzi? (akapit 10.)Zadanie 12.W kontekście akapitów 12. i 13. napisz, który ze starożytnych filozofów, Epikur czy Arystyp z Cyreny, jest bliższy współczesnemu człowiekowi i dlaczego.Zadanie 13.W kontekście całego artykułu wyjaśnij znaczenie tytułu.
Answer

Life Enjoy

" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.