Question

Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem ,że: Godność człowieka naprawdę leży w jego myśli i w jego uczuciu?Napisz rozprawkę,w której wykorzystasz 2-3 przykłady ludzkich postaw znanych ci tekstów literackich,filmowych,filozoficznych lub publicystycznych.


Proszę mam to na jutro,ocenie najlepszą.

Answer 1

Zgadzam się z tym stwierdzeniem ponieważ godność każdego z nas jest zapisana w naszych uczuciach i przeżyciach jak i myślach . Jest dużo postaci ktorych można jakoś nawiązać do tego tematu bo każda postać ma godność którą wykorzystuje na przykład : Harry potter wolał być z swoimi przyjaciółmi niż pujść do tych którzy go przekupują .

Answer 2

Godność człowieka leży w jego sercu, umysł może wiele myśleć , a usta mogą dużo wypowiadać (bzdur). Ciało człowieka jest mało istotne, nie ważne są jego czyny tylko uczucia. Tylko ,że ciężko nam jest zaakceptować niektóre osoby -które też czują (np. prostytutka). Ja powiem jeszcze tak: nawet My sami nie wiemy jacy jesteśmy ,bo często okłamujemy siebie i swoje uczucia (np. by nie cierpieć)
Godnosc jest czlowiekowi dana i zadana. Ze wzgledu na godnosc ktora posiada kazdy, nalezy czlowieka szanowac i traktowac podmiotowo. Godnosc nie zalezy od naszego wygladu, charakteru itp godnosc po prostu jest.
odność bowiem jest cechą nie tylko ludzką. Określa się nią wszystko, co wyszło od Boga, co zostało przez Niego powołane do istnienia. Wyraża ją samo stworzenie człowieka, powołanie go do istnienia po to, by stał się na ziemi obrazem Boga, jego odbiciem wielkości i dobroci. Wtedy możemy dopiero mówić o godności człowieka.
Wraz z powołaniem do życia w godności, Bóg obdarował człowieka również zdolnością myślenia i kochania, dał mu szacunek, patriotyzm i honor. Obowiązek poruszania się w granicach etycznych, zakreślonych przez godność, spoczywa zatem na samym człowieku. Ani on, ani żadna społeczność ludzka nie mogą tych granic naruszyć.
Godność jest wewnętrznym, wrodzonym i naturalnym znamieniem człowieka, niezależnym od kontekstu społecznego i historycznego. Społeczeństwo i historia nie nadają jej człowiekowi, ale mają obowiązek jej poszanowania i chronienia . Dotyczy ona w ten sam sposób kobiet i mężczyzn, dzieci, ludzi starych i młodych, zdrowych i niepełnosprawnych, biednych i bogatych. Wszyscy ludzie, mając tę samą naturę i to samo pochodzenie, cieszą się równą godnością. Skoro wszyscy ludzie są równi co do godności, upada podstawa wszelkiej teorii lub praktyki, które wprowadzają różnice między ludźmi ze względu na ich godność.
Godność człowieka jest najogólniejszą normą ładu społeczno-gospodarczego. Pozwala ona analizować i oceniać zastaną rzeczywistość, podczas gdy zasady społeczne opisują poszczególne płaszczyzny życia społeczno-ekonomicznego, mówiąc jak je kształtować aby zabezpieczyć i afirmować osobę ludzką .
Sam człowiek nie może wyrzec się własnej natury naznaczonej godnością, ponieważ nie tworzy jej sam, lecz otrzymał ją od Stwórcy. Obowiązek poruszania się w granicach etycznych, zakreślonych przez godność, spoczywa zatem na samym człowieku. Ani on, ani żadna społeczność ludzka nie mogą tych granic naruszyć.
Odnosząc te wskazania do płaszczyzny ekonomicznej, można powiedzieć, że godność człowieka domaga się takiego gospodarczego porządku instytucjonalnego, którego celem jest człowiek. W życiu gospodarczym należy uszanować i podnieść godność osoby ludzkiej, pełne jej powołanie i dobro całego społeczeństwa . Jest to obowiązkiem instytucji prywatnych i publicznych. Powinny one służyć podniesieniu godności człowieka, zwalczając zarazem niewolę społeczną i strzegąc podstawowych praw ludzi.