Question

Czeska szkoła narodowa romantyzm

Answer 1

Pod wpływem Rewolucji Francuskiej w 1789 r., ktorej hasła: wolność, równość, braterstwo głęboko zapadły w świadomości ludzi, wzrosło poczucie tożsamości narodowej wszystkich niemal ludów europejskich. Do tej pory muzyka europejska miała charakter międzynarodowy, stanowiąc wspólny zbiór, w którym największe znaczenie miały: Włochy, Francja i Niemcy. Szkoły narodowe były to więc kierunki, które wyodrębniły się  w połowie XIX wieku w muzyce szeregu krajów, akcentujące elementy rodzime pod wpływem budzącego się poczucia narodowej odrębności. Czynnikiem inspirującym twórczość muzyczną stał się rodzimy folklor, w tematyce oper i poematów symfonicznych nawiązywano często do scen z historii narodu.

Kultura muzyczna w Czechach bardzo podupadła, po utracie niepodległości w 1620 r. . Mimo to muzycy czescy działali w wielu krajach europejskich. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło sie do odrodzenia kultury muzycznej w Czechach było otwarcie w 1811 r. Konserwatorium w Pradze. Wzrastające poczucie narodowe pozwoliło rozwinąć swą działalność wielkim indywidualnościom twórczym, korzystającym świadomie z tradycji,  również na gruncie muzyki czeskiej. Byli to dwaj kompozytorzy: Bedrich  Smetana oraz Antonin Dworzak.

Bedrich Smetana ( 1824 – 1884 ) połączył osiągnięcia Liszta w zakresie poematu symfonicznego oraz Wagnera w dziedzinie dramatu muzycznego z elementami czeskiego folkloru. jego miejsce w kulturze czeskiej jest analogiczne do tego, jakie ma u nas S. Moniuszko. W XIX wieku dzieła Smetany miały znaczenie nie tylko w sferze artystycznej, ale również politycznej i społecznej. W okresie utraconej niepodległości kompozytor sławił piękno swojej ojczyzny, nawiązując do jej dawnej świetności. Kompozytor nie wprowadził autentycznych cytatów muzyki czeskiej, lecz charakterystyczne dla niej zwroty rytmiczno-melodyczne i stylizacje. Stworzył własną wizję narodowej muzyki. Najbardziej reprezentatywnymi dziełami jego są: opera komiczna „Sprzedana narzeczona”, uchodząca za czeską operę narodową, cykl poematów symfonicznych o treści patriotycznej „Moja ojczyzna”, poematy symfoniczne o tematyce historycznej "Ryszard III" i "Obóz Wallensteina" oraz kwartet smyczkowy e-moll o charakterze autobiograficznym „Z mojego życia”.

Antonin Dworzak ( 1841 – 1904 ) nie od razu zainteresował się czeskim folklorem. Początkowo pozostał pod wpływem XIX wiecznej muzyki niemieckiej, lecz w miarę dojrzewania jego własnego języka muzycznego, związek z rodzimą tradycją stawał sie coraz wyraźniejszy.Dojrzały styl muzyki orkiestrowej wzbogacał Dworzak pierwiastkami ludowymi. Śmiało stosował zarówno cytaty, jak i typowe dla folkloru czeskiego zwroty melodyczno - rytmiczne. Wykorzystywał stylizacje tańców, sięgając również do innych kultur słowiańskich: polskiej, ukraińskiej, słowackiej, serbskiej. We wszystkim potrafił znaleźć doskonałe proporcje pomiędzy czeskim a europejskim (światowym) charakterem swych dzieł.

Dworzak odkrył nowe obszary czeskiej liryki stylizując pieśni, tworząc nowe struktury form ( np. do sonaty wprowadził dumkę ). Jego dorobek stawia go wśród najwybitniejszych kompozytorów późnego romantyzmu: 9 symfonii ( m.in. IX symfonia g-moll „Z nowego świata” ), uwertury, poematy symfoniczne, opery i utwory kameralne.

Dworzak kontynuował idee zapoczątkowane przez Smetanę, tworzenia muzyki, która umacniałaby świadomość narodową społeczeństwa czeskiego. Jednak, podczas gdy muzyka Smetany miała chrakter raczej lokalny - czeski, Dworzak, stał się jednym z największych kompozytorów XIX wieku. Do historii przeszedł głównie jako twórca muzyki orkiestrowej o charakterze programowym.

 

Pozdrawiam.