dowoAREP APIK MALAH DADI MEMALA Dina Kemis esuk, bocah-bocah padha arep mangkat sekolah. Bocah-bocah kuwi mau padha ngampiri kancane, jenenge Tuti. Tuti lagi salin , padahal wis jam setengah pitu. Nindya, Rigma, : “Tuti!Tuti! ayo mangkat sekolah. Mengko ndak kawanan!” Tuti : “Yo dilit...aku lagi salin...!!!!!” Rigma : “Cepet! Tak tunggu.” Saking suwene, Tuti ditinggal karo kancane... Iyan : “Tuti kok suwe banget tho, tinggal wae yo?” Nindya : “Youwis lah..” Rigma : “Ayo!” Sawise salin, Tuti metu saka omahe. Jebule, kanca-kancane wis ora ana. Tuti mlayu nututi kanca-kancane. Tuti : “Eh.. kok do ninggal aku e? Aku durung dandan iki.” Nindya : “Lha.. kowe suwe banget e..” Tuti : “Aku mau esuk tangi kawanan, amerga nonton tv tekan mbengi. Tunggu dilit, aku arep njipuk pupur ning tas ku ndisik.” Iyan : “Malah pupuran.. mengko tiba tak sukurke lho!” Nindya : “Ayo lek uwis, wis meh telat ki lho.” Rigma : “Tut, nek mlaku ki ndelokke dalan, ora pupuran terus, wis ayu kok!” Tuti : “Rupa-rupaku, pupur-pupurku, masalah nggo kowe?” Rigma : “Sakkarepmu lah... ning nek mengko tiba, aku wis ngilingke lho.” Ujug-ujuk, klusud, glayar-glayar, brek, prak gedebuk! Tuti tiba, amerga kesandung watu. Tuti : “Adduuuuuuhhh.........” Iyan : “Lha... lak tenan to.. kapok ora?” Rigma : “Sing tak omong mau tenan to?” Nindya : “Mulakno, mlaku kuwi ora sambi dandan, dadi ngono tho akibate.” Rigma : “Nek wis ngerti ngono, ojo dibaleni meneh.” Tuti : “Iyo...iyo... aku kapok saiki, aku ra arep mbaleni meneh.”Nindya,Rigma, : “Tenan lho??”IyanTuti : “Iyo...iyo...”Nindya, Rigma, : “Karepe arep apik malah dadi memala! Tuti...Tuti...!!!”Iyan Untung wae Tuti ora lara. Bocah-bocah mau banjur nglanjutke mlaku ning sekolah. “Karepe arep apik malah dadi memala”.
cheyzaananda
GAMELAN Siwi :"Mbah kakung,kula badhe nyuwun pirsa." Simbah :"Arep takon apa nduk,kok nyela-nyela?" Siwi :"Kala wingi kula mirengaken wayang pinuju goro-goro." Simbah :"Kepiye goro-gorone?" Siwi :"Petruk kok nembang mekaten : Brambang sasen lima Berjuwang kanggo negara
Brambang sasen telu Berjuwang kanggo bangsaku punika tembang punapa, mbah?" Simbah :"O,kuwi ta.Kuwi jenenge parikan.Parikan kuwi padha karo pantun ." Siwi :"Punapa parikan punika wonten paugeranipun mbah?" Simbah :"Ana.Parikan kuwi duwe paugeran guru gatra lan guru swara utawa purwakanthi.Nanging, uga anasing mung nganggo purwakanthi." Siwi :"Inggih mbah.Sampun cetha,matur nuwun." Simbah :"Ya,sinaune sing sregep ya,supaya wasis !"
Dina Kemis esuk, bocah-bocah padha arep mangkat sekolah. Bocah-bocah kuwi mau padha ngampiri kancane, jenenge Tuti. Tuti lagi salin , padahal wis jam setengah pitu.
Nindya, Rigma, : “Tuti!Tuti! ayo mangkat sekolah. Mengko ndak kawanan!”
Tuti : “Yo dilit...aku lagi salin...!!!!!”
Rigma : “Cepet! Tak tunggu.”
Saking suwene, Tuti ditinggal karo kancane...
Iyan : “Tuti kok suwe banget tho, tinggal wae yo?”
Nindya : “Youwis lah..”
Rigma : “Ayo!”
Sawise salin, Tuti metu saka omahe. Jebule, kanca-kancane wis ora ana. Tuti mlayu nututi kanca-kancane.
Tuti : “Eh.. kok do ninggal aku e? Aku durung dandan iki.”
Nindya : “Lha.. kowe suwe banget e..”
Tuti : “Aku mau esuk tangi kawanan, amerga nonton tv tekan mbengi. Tunggu dilit, aku arep njipuk pupur ning tas ku ndisik.”
Iyan : “Malah pupuran.. mengko tiba tak sukurke lho!”
Nindya : “Ayo lek uwis, wis meh telat ki lho.”
Rigma : “Tut, nek mlaku ki ndelokke dalan, ora pupuran terus, wis ayu kok!”
Tuti : “Rupa-rupaku, pupur-pupurku, masalah nggo kowe?”
Rigma : “Sakkarepmu lah... ning nek mengko tiba, aku wis ngilingke lho.”
Ujug-ujuk, klusud, glayar-glayar, brek, prak gedebuk! Tuti tiba, amerga kesandung watu.
Tuti : “Adduuuuuuhhh.........”
Iyan : “Lha... lak tenan to.. kapok ora?”
Rigma : “Sing tak omong mau tenan to?”
Nindya : “Mulakno, mlaku kuwi ora sambi dandan, dadi ngono tho akibate.”
Rigma : “Nek wis ngerti ngono, ojo dibaleni meneh.”
Tuti : “Iyo...iyo... aku kapok saiki, aku ra arep mbaleni meneh.”Nindya,Rigma, : “Tenan lho??”IyanTuti : “Iyo...iyo...”Nindya, Rigma, : “Karepe arep apik malah dadi memala! Tuti...Tuti...!!!”Iyan
Untung wae Tuti ora lara. Bocah-bocah mau banjur nglanjutke mlaku ning sekolah. “Karepe arep apik malah dadi memala”.
Siwi :"Mbah kakung,kula badhe nyuwun pirsa."
Simbah :"Arep takon apa nduk,kok nyela-nyela?"
Siwi :"Kala wingi kula mirengaken wayang pinuju goro-goro."
Simbah :"Kepiye goro-gorone?"
Siwi :"Petruk kok nembang mekaten :
Brambang sasen lima
Berjuwang kanggo negara
Brambang sasen telu
Berjuwang kanggo bangsaku
punika tembang punapa, mbah?"
Simbah :"O,kuwi ta.Kuwi jenenge parikan.Parikan kuwi padha karo pantun ."
Siwi :"Punapa parikan punika wonten paugeranipun mbah?"
Simbah :"Ana.Parikan kuwi duwe paugeran guru gatra lan guru swara utawa purwakanthi.Nanging, uga anasing mung nganggo purwakanthi."
Siwi :"Inggih mbah.Sampun cetha,matur nuwun."
Simbah :"Ya,sinaune sing sregep ya,supaya wasis !"