contoh cerita cerkak tema kepahlawan. sebutkaan cerita pakai bahasa jawa 1 aja
NabilaLalalaaa
Siji ukoro terkenal ngomongke menawa, bangsa sing gedhe yaiku bangsa sing ngajeni pahlawane. Lan bangsa tanpa pahlawan padha artine bangsa sing ora nduweni siji kebungahan.
Yen siji bangsa ora nduweni tokoh sing bisa dibanggakake, mula bangsa kuwi yaiku bangsa sing ora nduweni harga diri. Malah bisa dadi siji bangsa kelas teri, digampangna saka bangsa-bangsa liya.
Amarga kuwi, wis saprayogane saben bangsa nduweni tokoh sing karan pahlawan. Pahlawan penting banget amarga dheweke karep menehake sawijining inspirasi lan motivasi. Inspirasi kanggo sanuli dandani kondisi bangsa iki. Lan motivasi supaya bangsa iki terus bangkit, lan dadi siji bangsa sing bisa diandelke.
Kenapa udhar 10 November dipileh dadi dina pahlawan? Amarga nang wektu kuwi para pejuang kemerdekaan bangsa awake dhewe perang kanthi gagah nggunake pring lincip kanggo nglawan mungsuh tentara inggris neng Surabaya.
Padahal wektu kuwi awake dhewe mung nduweni pistol sacacah driji, saluwihe para pejuang nggunakne pring lincip sing banjur dikenal kanthi jeneng “bambu rumcing”. Nanging para pejuang ora tau minder kanggo ngusir penjajah. Awake dhewe isih eling tokoh sing dikenal nang wektu perjuangan kuwi yakni Bung Tomo sing bisa ngobarke semangat rakyat liwat siaran-siaran radione.
Saben taun awake dhewe mengeti macem-macem jasa saka para pahlawan. Ananging krasa, yen pengetan kuwi tansoyo mudhun saka taun menyang taun. Awake dhewe wis ora ngelingi makna saka dina pahlawan.
Pengetan sing awake dhewe lakoke saiki luweh ngarah neng seremonial wae. Pancen awake dhewe ora melu ngorbanke nyawa kaya para pejuang neng Surabaya wektu kui. Tugas awake dhewe wektu iki yaiku ngisi kamerdekan.
Wektu merjuangke lan ngukuhi kamerdekan, para pahlawan wis ngorbanke nyawane. Amarga kuwi awake dhewe mengeti dina pahlawan saben 10 November. Ning kepahlawanan ora mung kuwi wae. Jero mengisi kamardekan awake dhewe dituntut kanggo dadi pahlawan.
Yen siji bangsa ora nduweni tokoh sing bisa dibanggakake, mula bangsa kuwi yaiku bangsa sing ora nduweni harga diri. Malah bisa dadi siji bangsa kelas teri, digampangna saka bangsa-bangsa liya.
Amarga kuwi, wis saprayogane saben bangsa nduweni tokoh sing karan pahlawan. Pahlawan penting banget amarga dheweke karep menehake sawijining inspirasi lan motivasi. Inspirasi kanggo sanuli dandani kondisi bangsa iki. Lan motivasi supaya bangsa iki terus bangkit, lan dadi siji bangsa sing bisa diandelke.
Kenapa udhar 10 November dipileh dadi dina pahlawan? Amarga nang wektu kuwi para pejuang kemerdekaan bangsa awake dhewe perang kanthi gagah nggunake pring lincip kanggo nglawan mungsuh tentara inggris neng Surabaya.
Padahal wektu kuwi awake dhewe mung nduweni pistol sacacah driji, saluwihe para pejuang nggunakne pring lincip sing banjur dikenal kanthi jeneng “bambu rumcing”. Nanging para pejuang ora tau minder kanggo ngusir penjajah. Awake dhewe isih eling tokoh sing dikenal nang wektu perjuangan kuwi yakni Bung Tomo sing bisa ngobarke semangat rakyat liwat siaran-siaran radione.
Saben taun awake dhewe mengeti macem-macem jasa saka para pahlawan. Ananging krasa, yen pengetan kuwi tansoyo mudhun saka taun menyang taun. Awake dhewe wis ora ngelingi makna saka dina pahlawan.
Pengetan sing awake dhewe lakoke saiki luweh ngarah neng seremonial wae. Pancen awake dhewe ora melu ngorbanke nyawa kaya para pejuang neng Surabaya wektu kui. Tugas awake dhewe wektu iki yaiku ngisi kamerdekan.
Wektu merjuangke lan ngukuhi kamerdekan, para pahlawan wis ngorbanke nyawane. Amarga kuwi awake dhewe mengeti dina pahlawan saben 10 November. Ning kepahlawanan ora mung kuwi wae. Jero mengisi kamardekan awake dhewe dituntut kanggo dadi pahlawan.