Question

[COŚ TY ATENOM ZROBIŁ, SOKRATESIE...]

Odpowiedz na pytania:
a) Budowa utworu.
b) Charakterystyka adresatów w 1 części zwrotki, podobieństwa między nimi.
c) Adresat i przesłanie 2 części zwrotki.?
d) Adresat i jak jest treść 3 części zwrotki?


1

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie,

Że ci ze złota statuę1 lud niesie,

Otruwszy pierwéj...



Coś ty Italii zrobił, Alighiery,

Że ci dwa groby2 stawi lud nieszczery,

Wygnawszy pierwéj...



Coś ty, Kolumbie, zrobił Europie,

Że ci trzy groby we trzech miejscach3 kopie,

Okuwszy pierwéj...



Coś ty uczynił swoim, Camoensie,

Że po raz drugi4 grób twój grabarz trzęsie,

Zgłodziwszy pierwé j...



Coś ty, Kościuszko, zawinił na świecie,

Że dwa cię głazy we dwu stronach gniecie,5

Bez miejsca pierwéj....



Coś ty uczynił światu, Napolionie,

Że cię w dwa groby6 zamknięto po zgonie,

Zamknąwszy pierwéj.....



Coś ty uczynił ludziom, Mickiewiczu?...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

2

Więc mniejsza o to, w jakiej spoczniesz urnie,

Gdzie? kiedy? w jakim sensie i obliczu?

Bo grób twój jeszcze odemkną powtórnie,

Inaczej będą głosić twe zasługi

I łez wylanych dziś będą się wstydzić,

A lać ci będą łzy potęgi drugiej

Ci, co człowiekiem nie mogli cię widziéć...



3

Każdego z takich, jak ty, świat nie może

Od razu przyjąć na spokojne łoże,

I nie przyjmował nigdy, jak wiek wiekiem,

Bo glina w glinę wtapia się bez przerwy,

Gdy sprzeczne ciała zbija się aż ćwiekiem

Później... lub pierwéj...

Answer 1

 b) w pierwszej części poeta wymienia wybitne jednostki zasłużonych postaci: mówi o Sokratesie otrutym przez rodaków, o Dante Alighieri który został wygnany z rodzinnej Florencji, o trzykrotnie pochowanym Krzysztofie Kolumbie, o pisarzu Loizie Vas Camoesie, którego grób zniszczyło trzęsienie ziemi, a Kościuszko i Napoleon zostali dwukrotnie pochowani.
Wszystkie postacie byli odwazni, wyróżniali się swoimi poglądami, weszli do historii i do wielkich przełomów epokowych. 
c)Adresatem jest Adam Mickiewicz (ostatnie dwie strofy) poeta mówi tu o ludziach wybitnych( poetach, pisarzach, podróżnikach,odkrywcach) nie docenionych za życia, spychanych na margines.
d) Stwierdza fakt że pomimo upływu czasu( pisze o różnych epokach: od Sokratesa po Mickiewicza) ludzie nie zmieniają się i nie są w stanie zrozumieć ludzi wybitnych za życia a doceniają dopiero po ich śmierci,