jeziora Rynny są w większości mniej głęboko wcięte w powierzchnie wysoczyznowe. W środkowej części pojezierza mają kierunek zdecydowanie południkowy. Z większych form należy tu wymienić rynnę jeziora Kochanka mającą przedłużenie w kierunku północnym w rynnie Jeziora Godziszewskiego, oraz Rynnę Szpęgawską położona bardziej na wschodzie. Powyższy kierunek rynien wykorzystują południkowe odcinki środkowej i dolnej Wieżycy. W zachodniej części regionu kierunek rynien jest odchylony na południowo-zachodni.
rodzaj jeziora polodowcowego, wypełniającego obniżenie rynny polodowcowej, zazwyczaj długie, wąskie, kręte, głębokie i o stromych brzegach. Często tworzą ciągi, które wyznaczają przebieg dawnych rynien.
Jeziora rynnowe tworzyły się zwykle pod lodowcem lub przed czołem lodowca, w wyniku erozji płynących pod lodem rzek lub w wyniku erozji glacjalnej. Kierunki rynien związane są z układem moren czołowych. Zwykle rynny ułożone są prostopadle do ich ciągów. W związku z tym, że jeziora tego typu są bardzo głębokie spełniają rolę kontaktową pomiędzy poszczególnymi warstwami wodonośnymi.
Przykładami polskich jezior rynnowych są: Miedwie, Gopło, Drwęckie, Jeziorak, Lednica, Tałty, Nidzkie, Hańcza, Raduńskie, Jezioro Mikołajskie, Jezioro Dominickie.
jeziora Rynny są w większości mniej głęboko wcięte w powierzchnie wysoczyznowe. W środkowej części pojezierza mają kierunek zdecydowanie południkowy. Z większych form należy tu wymienić rynnę jeziora Kochanka mającą przedłużenie w kierunku północnym w rynnie Jeziora Godziszewskiego, oraz Rynnę Szpęgawską położona bardziej na wschodzie. Powyższy kierunek rynien wykorzystują południkowe odcinki środkowej i dolnej Wieżycy. W zachodniej części regionu kierunek rynien jest odchylony na południowo-zachodni.
rodzaj jeziora polodowcowego, wypełniającego obniżenie rynny polodowcowej, zazwyczaj długie, wąskie, kręte, głębokie i o stromych brzegach. Często tworzą ciągi, które wyznaczają przebieg dawnych rynien.
Jeziora rynnowe tworzyły się zwykle pod lodowcem lub przed czołem lodowca, w wyniku erozji płynących pod lodem rzek lub w wyniku erozji glacjalnej. Kierunki rynien związane są z układem moren czołowych. Zwykle rynny ułożone są prostopadle do ich ciągów. W związku z tym, że jeziora tego typu są bardzo głębokie spełniają rolę kontaktową pomiędzy poszczególnymi warstwami wodonośnymi.
Przykładami polskich jezior rynnowych są: Miedwie, Gopło, Drwęckie, Jeziorak, Lednica, Tałty, Nidzkie, Hańcza, Raduńskie, Jezioro Mikołajskie, Jezioro Dominickie.