Wika75
Opór elektryczny i przewodnictwo elektryczne
Prawa Ohma głosi, że: stosunek natężenia prądu płynącego przez przewodnik do napięcia pomiędzy jego końcami jest stały.
Wartość tego stosunku jest nazywana jest przewodnictwem elektrycznym:
G - przewodnictwo elektryczne (w simensach S) I - natężenie prądu (w układzie SI w amperach – A) U - napięcie między końcami przewodnika (w układzie SI w woltach – V)
Jednostką przewodnictwa w układzie SI jest simens - S:
Opór elektryczny jest to związek pomiędzy napięciem i natężeniem.
Jednostka w układzie SI to om (symbol duża omega)
Z tymże ta wielkość dotyczy obwodów pradu stałego.
Uogólniona wersja tego to zespolona impedancja, ale Ciebie to najprawdopodobniej nie dotyczy.
Głownym prawm tutaj jest prawo Ohma, które głosi, że stosunek natężenia do napięcia jest stały (constans).
Wartość tego stosunku to przewodnictwo elektryczne.
Zaś odwrotność tego stosunek to właśnie opór elektryczny:
W rzeczywistości prawo Ohma dotyczy tylko części materiałów, bo z powyższego równania wynika, że wartość rezystancji opornika jest stała, co nie jest prawdą dla ogólnego przypadku (w wydaniu szkolnym wiele rzeczy się idealizuje).
Jest jeszcze tak zwane "drugie prawo Ohma":
W pożyszym:
- opór właściwy
l - długosć przewodnika
s - pole przekroju przewodnika
Innymi słowy rezystancja przewodnika jest wprost proporcjonalna do dlugości i odwrotnie proporcjonalna do pola przekroju. Wartość tej rezystancji zalezy również od materiału, stąd ta stała przed ułamkiem zwana właśnie oporem właściwym albo rezystywnością.
Taka orientacyjna wartość oporu właściwego dla metali to: 10−8 Ω·m
Z tymże te granice są dość umowne. Oczywiście półprzewodniki i izolatory będą miały tę wartość większą.
__
Nie są to treści skopiowanie z sieci, jak to niektórzy czynią. W razie pytan pisz.
Prawa Ohma głosi, że:
stosunek natężenia prądu płynącego przez przewodnik do napięcia pomiędzy jego końcami jest stały.
Wartość tego stosunku jest nazywana jest przewodnictwem elektrycznym:
G - przewodnictwo elektryczne (w simensach S)
I - natężenie prądu (w układzie SI w amperach – A)
U - napięcie między końcami przewodnika (w układzie SI w woltach – V)
Jednostką przewodnictwa w układzie SI jest simens - S:
1 S = 1/ Ω = A/V.
Opór elektryczny jest to związek pomiędzy napięciem i natężeniem.
Jednostka w układzie SI to om (symbol duża omega)
Z tymże ta wielkość dotyczy obwodów pradu stałego.
Uogólniona wersja tego to zespolona impedancja, ale Ciebie to najprawdopodobniej nie dotyczy.
Głownym prawm tutaj jest prawo Ohma, które głosi, że stosunek natężenia do napięcia jest stały (constans).
Wartość tego stosunku to przewodnictwo elektryczne.
Zaś odwrotność tego stosunek to właśnie opór elektryczny:
W rzeczywistości prawo Ohma dotyczy tylko części materiałów, bo z powyższego równania wynika, że wartość rezystancji opornika jest stała, co nie jest prawdą dla ogólnego przypadku (w wydaniu szkolnym wiele rzeczy się idealizuje).
Jest jeszcze tak zwane "drugie prawo Ohma":
W pożyszym:
- opór właściwy
l - długosć przewodnika
s - pole przekroju przewodnika
Innymi słowy rezystancja przewodnika jest wprost proporcjonalna do dlugości i odwrotnie proporcjonalna do pola przekroju. Wartość tej rezystancji zalezy również od materiału, stąd ta stała przed ułamkiem zwana właśnie oporem właściwym albo rezystywnością.
Taka orientacyjna wartość oporu właściwego dla metali to: 10−8 Ω·m
Z tymże te granice są dość umowne. Oczywiście półprzewodniki i izolatory będą miały tę wartość większą.
__
Nie są to treści skopiowanie z sieci, jak to niektórzy czynią. W razie pytan pisz.