Kluczem do Królestwa Bożego mogą być ludzkie uczynki, serce. Jeżeli będziemy postępować odpowiednio, nasze serce będzie czyste i w pełni oddane bogu możemy otrzymać po śmierci właśnie taki Klucz do Królestwa Bożego - Nieba.
Kiedy Jezus wspomniał Piotrowi o „kluczach”, dał do zrozumienia, że apostoł ten będzie miał przywilej zainicjować program nauczania, który otworzy przed innymi szczególne możliwości związane z Królestwem niebios. Piotr korzystał z otrzymanej od Boga wiedzy, by pomagać innym ‛wejść do Królestwa
Czym były „klucze” powierzone Piotrowi? Mat. 16:19 (BT): „Tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. W Objawieniu Jezus wspomniał o symbolicznym kluczu, którym się posługuje do otworzenia ludziom przywilejów i możliwości Apok. [Obj.] 3:7, 8 (Kowalski): „To mówi Święty i Prawdziwy, który posiada klucz Dawida i który otwiera, a nikt zamknąć nie może, i zamyka, a nikt otworzyć nie może. (...) Oto zostawiłem przed tobą drzwi otwarte, których nikt zamknąć nie zdoła”. Piotr użył powierzonych mu „kluczy” do otwarcia (Żydom, Samarytanom, poganom) możliwości otrzymania ducha Bożego oraz drogi do Królestwa niebiańskiego Dzieje 2:14-39 (BT): „Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: ‚Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy (...). Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem’. Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: ‚Cóż mamy czynić, bracia?’ — zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. ‚Nawróćcie się — powiedział do nich Piotr — i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz’”. Dzieje 8:14-17 (BT): „Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego”. (Werset 20 wskazuje, że przy tej okazji objął przewodnictwo Piotr). Dzieje 10:24-48 (BT): „Nazajutrz wszedł do Cezarei. Korneliusz [nieobrzezany poganin] oczekiwał ich (...). Wtedy Piotr przemówił (...). Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki”.
Kluczem do Królestwa Bożego mogą być ludzkie uczynki, serce. Jeżeli będziemy postępować odpowiednio, nasze serce będzie czyste i w pełni oddane bogu możemy otrzymać po śmierci właśnie taki Klucz do Królestwa Bożego - Nieba.
Kiedy Jezus wspomniał Piotrowi o „kluczach”, dał do zrozumienia, że apostoł ten będzie miał przywilej zainicjować program nauczania, który otworzy przed innymi szczególne możliwości związane z Królestwem niebios. Piotr korzystał z otrzymanej od Boga wiedzy, by pomagać innym ‛wejść do Królestwa
Czym były „klucze” powierzone Piotrowi?
Mat. 16:19 (BT): „Tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.
W Objawieniu Jezus wspomniał o symbolicznym kluczu, którym się posługuje do otworzenia ludziom przywilejów i możliwości
Apok. [Obj.] 3:7, 8 (Kowalski): „To mówi Święty i Prawdziwy, który posiada klucz Dawida i który otwiera, a nikt zamknąć nie może, i zamyka, a nikt otworzyć nie może. (...) Oto zostawiłem przed tobą drzwi otwarte, których nikt zamknąć nie zdoła”.
Piotr użył powierzonych mu „kluczy” do otwarcia (Żydom, Samarytanom, poganom) możliwości otrzymania ducha Bożego oraz drogi do Królestwa niebiańskiego
Dzieje 2:14-39 (BT): „Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: ‚Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy (...). Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem’. Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: ‚Cóż mamy czynić, bracia?’ — zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. ‚Nawróćcie się — powiedział do nich Piotr — i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz’”.
Dzieje 8:14-17 (BT): „Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego”. (Werset 20 wskazuje, że przy tej okazji objął przewodnictwo Piotr).
Dzieje 10:24-48 (BT): „Nazajutrz wszedł do Cezarei. Korneliusz [nieobrzezany poganin] oczekiwał ich (...). Wtedy Piotr przemówił (...). Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki”.