Question

Chemia, w załączniku ​

Answer 1

Odpowiedź:

• Na początku należy określić, które półogniwo jest anodą (ujemne półogniwo), a które jest katodą (dodatnie półogniwo).
• Anoda ma niższy potencjał standardowy, niż katoda.

Potencjał żelaza(II):  [tex]E^0=-0,44V[/tex]

Potencjał niklu: [tex]E^0=-0,22V[/tex]

-0,22V>-0,44V , zatem katodą jest półogniwo niklowe, a anodą półogniwo żelazowe (II).

• Na anodzie zachodzi proces utleniania: [tex]Fe-2e^--- > Fe^2^+[/tex]

• Na katodzie zachodzi proces redukcji: [tex]Ni^2^++2e^--- > Ni[/tex]

• Po lewej stronie (anoda) znajduje się płytka żelazowa (II) - zanurzona w roztworze azotanu (V) żelaza (II)  [tex]Fe(NO_3)_2[/tex]

• Po prawej stronie (katoda) znajduje się płytka niklowa zanurzona w roztworze azotanu (V) niklu - [tex]Ni(NO_3)_2[/tex]

• SEM - siłę elektromotoryczną ogniwa można obliczyć, odejmując od potencjału katody, potencjał anody:

[tex]SEM= -0,22-(-0,44)=-0,22+0,44=0,22V[/tex]

Schemat ogniwa zapisujemy w koncepcji sztokholmskiej - zaczynając od anody, kończąc na anodzie:

[tex](-) Fe|Fe^2^+ || Ni^2^+|Ni (+)[/tex]