Question

Chciałbym interpretacje i krótką notatkę tego wiersza;

Godzina za godziną niepojęcie chodzi:
Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi.
Krótka rozprawa: jutro - coś dziś jest, nie będziesz,
A żeś był, nieboszczyka imienia nabędziesz;
Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt - żywot ludzki słynie.
Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie,
Kołem niehamowanym lotny czas uchodzi,
Z którego spadł niejeden, co na starość godzi.
Wtenczas, kiedy ty myślisz, jużeś był, nieboże;
Między śmiercią, rodzeniem byt nasz, ledwie może
Nazwan być czwartą częścią mgnienia; wielom była
Kolebka grobem, wielom matka ich mogiła.

Answer 1

Daniel Naborowski wypowiada się w wierszu na temat5 czasu, życia i śmierci. Według niego czas to:
-niezrozumiała wędrówka godzin: "Godzina za godziną niepojęcie chodzi"
-następstwo pokoleń ludzkich: "był przodek, byłeś ty sa, potomek się rodzi"
-koło, które nieustannie się toczy w przestrzeni: "Kołem niehamowanym lotny czas uchodzi"
Życie według autora to:
-podążanie ku śmierci: "nieboszczyka imienia nabędziesz"
-krótkie, ulotne, nieuchwytne, małe: "Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt-żywot ludzki słynie"
-niepowtarzalność chwili: "Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie"
-nieudana walka z czasem: "z którego spadł niejeden, co na starość godzi"
-praktycznie niedostrzegalne w skali wszechświata: "rodzeniem byt nasz, ledwie może nazwan być czwartą częścią mgnienia"
Śmierć według Naborowskiego:
-idzie krok w krok za człowiekiem, niektórym ludziom odbiera szansę na przeżycie ich mikroskopinjnych istnień: "wielom była kolebka grobem, wielom matka ich mogiła".