Question

charakterystyka porównawcza Zenka i uli książka ,,ten obcy". Pomóżcie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Answer 1

Zenek Wójcik to 14- letni chłopiec. Jego ojciec był alkoholikiem a matka umarła. Tato znęcał się nad dzieckiem. Sytuacja rodzinna chłopca zmusiła go do opuszczenia domu. Jedyną jego nadzieją było odnalezienie wujka Antoniego Janicy. Ta osoba na pewno zajęłaby się Zenkiem.
Główny bohater był wysokim chłopcem. Miał długie ciemne włosy i czarne brwi. W chwili kiedy trafił na wyspę wyglądał bardzo niedbale. Był ubrany w brudną zniszczona wiatrówkę i drelichowe spodnie. Chłopiec wyglądał na wychudzonego i zmęczonego. Był bardzo blady. Męczyła go choroba. Miał gorączkę, i poranioną nogę, którą owinął brudnymi szmatami. Chłopiec podczas podróży w poszukiwaniu wujka nie dbał o higienę osobistą.
Ze względu na swoją tajemniczość i nieufność wobec innych na początku nie chciał zdradzić nawet swojego imienia. Zachowywał się dość dziwnie. Podczas rozmowy często nie odpowiadał na zadawane mu pytania, lub po prostu kłamał. Dowiedzieć się o nim czegoś ważnego, było naprawdę trudno. Kiedy Zenkowi proponowano pomoc często ją odrzucał. Swoich nowych młodszych przyjaciół uważał za niedoświadczonych. Wszystko to wynikało z jego przeżyć rodzinnych i trudnej sytuacji rodzinnej.
Zaradność i samodzielność wyróżniały go spośród innych rówieśników. Umiał radzić sobie w trudnych sytuacjach. Zaimponował tym swoim przyjaciołom. Potrafił żyć w samotności i być zdanym tylko na samego siebie. Główny bohater lektury był bardzo zdeterminowany w dążeniu do celu. Można powiedzieć, że chłopiec postępował dość uczciwie. Co prawda ukradł 50 zł, ale było to działanie instynktowne i wymuszone. W tej sytuacji potrzebował pożywienia. Gdyby tego nie zrobił, mógłby nawet nie przeżyć. Mocną stroną charakteru Zenka było bohaterstwo. Obronił psa przed śmiercią, a co najważniejsze uratował małe dziecko.
Głównym zainteresowaniem chłopca były zwierzęta. Widział w nich oparcie i wiedział, że go nie skrzywdzą. Znał się na nich bardzo dobrze. Potrafił określić gatunki wielu z nich. Największym marzeniem głównego bohatera było zostanie marynarzem. Wierzył, że uda się je zrealizować w przyszłości.
Postać Zenka Wójcika oceniam pozytywnie. Życie nauczyło go radzić sobie w trudnych sytuacjach. Często postępował jak dorosły człowiek. Miał również słabości, ale pokonywał je dzięki silnej psychice, roztropności i zapobiegliwości własnej oraz umiejętności korzystania z pomocy przyjaciół. Urszula Zalewska jest jedną z bohaterek powieści Ireny Jurgielewiczowej p.t. "Ten obcy". Ula ma około trzynastu lat, jest półsieorotą i mieszka razem z ciotkami w Warszawie. Wakacje spędza z ojcem, lekarzem, w Olszynach. Szanuje go, lecz nie utrzymuje z nim bliskiego kontaktu. Mama Uli zmarła, a dziewczyna ma żal do ojca, że ten powtórnie się ożenił. Ulka ma wiecznie zamyślone oczy oraz piękne, jasne włosy. Jest niewysoka i wyróżnia ją szczupła, zgrabna sylwetka. Zazwyczaj ubiera się w letnie, zwiewne sukienki. Jej największą zaletą jest silna wola, którą wykazała szczególnie, kiedy odmówiła przyjaciołom kradzieży jabłek. Ma również duże skłonności do reflekcji. Bardzo często rozmyślała o ważnych dla niej sprawach, lecz wstydziła się porozmawiać o tym z przyjaciółką Pestką. Niekiedy chciała nawiązać rozmowę o trapiących ją problemach, niestety kończyło się to niepowodzeniem. Świadczy to o jej głębokim skryciu wewnętrznym oraz lęku przed wyrażaniem własnych uczuć i poglądów. Urszula ma bardzo dobre serce i kocha zwierzęta. Chętnie pomogła Zenkowi podczas jego pierwszej wisyty na wyspie, zaprowadziła go do lekarza oraz troszczyła się o niego. Lubi pomagać, ale nie chce być w centrum zainteresowania. Swą miłość do zwierząt okazała karmiąc i pomagając Dunajowi. Oswoiła go oraz pozwoliła zapomnieć o wyrządzonych mu przez ludzi krzywdach. Bardzo się do niego przywiązała i traktowała psa jak swojego. Nie chciała być w ośrodku zainteresowania, więc trzymała się na poboczu, gdzie znacznie lepiej się czuła. Nikt jednak nie brał pod uwagę jej zdania. Powszechnie było wiadome, że podporządkuje się Pestce i zrobi to samo, co ona. Wyróżniała ją także skrytość i nieśmiałość. Na myśl o rozmowie z nieznajomym, rumieniła się. Ula nie jest wygadaną dziewczyną. Nie plotkowała i nie krytykowała. Tajemniczość dodawała jej magicznego, dziewczęcego uroku. W stosunkach między równieśnikami była miła i sympatyczna. Dorosłych traktowała z szacunkiem. Również inni byli przyjaźnie wobec niej nastawieni. Postać Urszuli bardzo mi się spodobała. Podziwiam w niej silną wolę oraz cierpliwość. Chciałabym się z nia zaprzyjaźnić, ponieważ mamy podobne charaktery. Myślę, że mogłybyśmy znaleźć wiele wspólnych tematów do rozmowy.