Głównymi bohaterami dramatu Aleksandra Fredry pt.: „Zemsta” są Cześnik Maciej Raptusiewicz i Rejent Milczek. Cały czas toczy się między nimi spór o zamek, w którym mieszkają. Szlachcice różnią się prawie wszystkim, głównie charakterem, ale także wyglądem zewnętrznym.
Cześnik to stary kawaler, który opiekuje się swoją synowicą Klarą. Rejent zaś jest wdowcem wychowującym swojego syna Wacława. Raptusiewicz to wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna w średnim wieku, któremu dokuczają starcze dolegliwości. Są to m.in.: reumatyzm, bóle żołądka i podagra. Stwarza pozory bogatego dzięki majątkowi Klary. Milczek to szczupły i drobny człowiek. Zazwyczaj pochyla głowę i składa ręce na znak pokory. Dorobił się wsi i drugiej połowy zamku.Cześnik Raptusiewicz porusza się szybko i żwawo. Wypowiada się krótko, używa zdań wykrzyknikowych i ich równoważników. Podczas rozmowy gestykuluje lub wymachuje szabelką. Często wtrąca zwroty z języka potocznego. Ma on swoje ulubione powiedzonko: „mocium panie”. Rejent Milczek w ruchu i gestach jest powściągliwy. Mówi wolno, cicho, bardzo słodko cedząc słówka i wtrącając zwroty łacińskie. Powtarza często powiedzonko: „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.” Z pozoru jest flegmatyczny, powolny, pełen uniżoności, pokory i pobożności.
Raptusiewicz, jak mówi jego nazwisko, jest porywczy, gwałtowny i o żywym temperamencie. Nie szanuje prawa, ale przestrzega obyczajów szlacheckich i jest wierny tradycji. Jest nieśmiały wobec kobiet, aby oświadczyć się Podstolinie wysłał do niej Papkina. Milczek również nosi nazwisko odzwierciedlające swój charakter. To olbrzymie przeciwieństwo Cześnika. Jest on przebiegły, skryty, obłudny i opanowany. To na pozór cicha i fałszywie pobożna osoba. W rzeczywistości jest on sprytny, chytry i bardzo inteligentny.
Chociaż są to dwa przeciwieństwa mają oni również cechy wspólne. Są to: wyrachowanie, przywiązanie do swojego majątku – zamku, egoizm, samolubstwo i pycha.
Głównymi bohaterami dramatu Aleksandra Fredry pt.: „Zemsta” są Cześnik Maciej Raptusiewicz i Rejent Milczek. Cały czas toczy się między nimi spór o zamek, w którym mieszkają. Szlachcice różnią się prawie wszystkim, głównie charakterem, ale także wyglądem zewnętrznym.
Cześnik to stary kawaler, który opiekuje się swoją synowicą Klarą. Rejent zaś jest wdowcem wychowującym swojego syna Wacława. Raptusiewicz to wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna w średnim wieku, któremu dokuczają starcze dolegliwości. Są to m.in.: reumatyzm, bóle żołądka i podagra. Stwarza pozory bogatego dzięki majątkowi Klary. Milczek to szczupły i drobny człowiek. Zazwyczaj pochyla głowę i składa ręce na znak pokory. Dorobił się wsi i drugiej połowy zamku.Cześnik Raptusiewicz porusza się szybko i żwawo. Wypowiada się krótko, używa zdań wykrzyknikowych i ich równoważników. Podczas rozmowy gestykuluje lub wymachuje szabelką. Często wtrąca zwroty z języka potocznego. Ma on swoje ulubione powiedzonko: „mocium panie”. Rejent Milczek w ruchu i gestach jest powściągliwy. Mówi wolno, cicho, bardzo słodko cedząc słówka i wtrącając zwroty łacińskie. Powtarza często powiedzonko: „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.” Z pozoru jest flegmatyczny, powolny, pełen uniżoności, pokory i pobożności.
Raptusiewicz, jak mówi jego nazwisko, jest porywczy, gwałtowny i o żywym temperamencie. Nie szanuje prawa, ale przestrzega obyczajów szlacheckich i jest wierny tradycji. Jest nieśmiały wobec kobiet, aby oświadczyć się Podstolinie wysłał do niej Papkina. Milczek również nosi nazwisko odzwierciedlające swój charakter. To olbrzymie przeciwieństwo Cześnika. Jest on przebiegły, skryty, obłudny i opanowany. To na pozór cicha i fałszywie pobożna osoba. W rzeczywistości jest on sprytny, chytry i bardzo inteligentny.
Chociaż są to dwa przeciwieństwa mają oni również cechy wspólne. Są to: wyrachowanie, przywiązanie do swojego majątku – zamku, egoizm, samolubstwo i pycha.